< சங்கீதம் 121 >
1 சீயோன் மலை ஏறும்போது பாடும் பாடல். மலைகளுக்கு நேராக என் கண்களை உயர்த்துகிறேன். எங்கிருந்து எனக்கு உதவி வரும்?
Ének a zarándoklásra. A hegyek felé emelem szemeimet: honnan jön segítségem?
2 வானத்தையும் பூமியையும் படைத்தவரான யெகோவாவிடமிருந்தே, எனக்கு உதவி வரும்.
Segítségem az Örökkévalótól, ki égnek és földnek teremtője.
3 அவர் உன் காலைச் சறுக்கவிடமாட்டார்; உன்னைக் காக்கும் அவர் உறங்கமாட்டார்.
Ne engedje ingadozni lábadat, ne szunnyadjon a te őriződ!
4 இதோ, இஸ்ரயேலைக் காக்கிறவர், உறங்குகிறதுமில்லை தூங்குகிறதுமில்லை.
Íme, nem szunnnyad és nem alszik Izraél őrzője.
5 யெகோவா உன்னைக் காக்கிறவர்; யெகோவா உன் வலப்பக்கத்திலே உனக்கு நிழலாக இருக்கிறார்.
Az Örökkévaló a te őrződ, az Örökkévaló a te árnyékod, jobb kezed mellett.
6 பகலில் சூரியனோ, இரவில் சந்திரனோ உனக்குத் தீங்கு செய்யாது.
Nappal nem ver téged a nap, sem éjjel a hold.
7 யெகோவா உன்னை எல்லாத் தீங்கிலிருந்தும் காப்பார்; அவர் உன் வாழ்வைக் காப்பார்.
Az Örökkévaló megőriz téged minden rossztól, megőrzi lelkedet.
8 யெகோவா உன் போக்கையும் வரத்தையும் இப்பொழுதும் எப்பொழுதும் காப்பார்.
Az Örökkévaló megőrzi mentedet és jöttödet, mostantól mindörökké!