< சங்கீதம் 121 >
1 சீயோன் மலை ஏறும்போது பாடும் பாடல். மலைகளுக்கு நேராக என் கண்களை உயர்த்துகிறேன். எங்கிருந்து எனக்கு உதவி வரும்?
Cantique de Mahaloth. J'élève mes yeux vers les montagnes, d'où me viendra le secours.
2 வானத்தையும் பூமியையும் படைத்தவரான யெகோவாவிடமிருந்தே, எனக்கு உதவி வரும்.
Mon secours vient de l'Eternel qui a fait les cieux et la terre.
3 அவர் உன் காலைச் சறுக்கவிடமாட்டார்; உன்னைக் காக்கும் அவர் உறங்கமாட்டார்.
Il ne permettra point que ton pied soit ébranlé; celui qui te garde ne sommeillera point.
4 இதோ, இஸ்ரயேலைக் காக்கிறவர், உறங்குகிறதுமில்லை தூங்குகிறதுமில்லை.
Voilà, celui qui garde Israël ne sommeillera point, et ne s'endormira point.
5 யெகோவா உன்னைக் காக்கிறவர்; யெகோவா உன் வலப்பக்கத்திலே உனக்கு நிழலாக இருக்கிறார்.
L'Eternel est celui qui te garde, l'Eternel est ton ombre, il est à ta main droite.
6 பகலில் சூரியனோ, இரவில் சந்திரனோ உனக்குத் தீங்கு செய்யாது.
Le soleil ne donnera point sur toi, de jour; ni la lune, de nuit.
7 யெகோவா உன்னை எல்லாத் தீங்கிலிருந்தும் காப்பார்; அவர் உன் வாழ்வைக் காப்பார்.
L'Eternel te gardera de tout mal, il gardera ton âme.
8 யெகோவா உன் போக்கையும் வரத்தையும் இப்பொழுதும் எப்பொழுதும் காப்பார்.
L'Eternel gardera ton issue et ton entrée, dès maintenant et à toujours.