மத்தேயு 14
1 அக்காலத்திலே காற்பங்கு அரசனாகிய ஏரோது இயேசுவைப்பற்றிக் கேள்விப்பட்டான்.
At that [very] time heard Herod the tetrarch the news of Jesus
2 ஏரோது தனது வேலைக்காரர்களிடம், “அவன் யோவான் ஸ்நானகனே; அவன் உயிரோடு திரும்பவும் எழுந்துவிட்டான்! அதனாலேயே, அவனிடத்தில் அற்புத வல்லமைகள் செயல்படுகிறது” என்று சொன்னான்.
and he said to the servants of him; This is John the Baptist; he himself is risen from the dead, and because of this the miraculous powers are working in him.
3 தனது சகோதரன் பிலிப்புவின் மனைவி ஏரோதியாளின் நிமித்தமே, ஏரோது யோவானைக் கைதுசெய்து, அவனைக் கட்டி, சிறையில் அடைத்திருந்தான்.
For Herod having seized John he bound him and in (*o*) prison (put [him] aside *N(k)O*) on account of Herodias the wife of Philip the brother of him.
4 ஏனெனில் யோவான் அவனிடம்: “அவளை நீ வைத்திருப்பது சட்டத்திற்கு மாறானது” என்று சொல்லியிருந்தான்.
Were saying for John to him; Not it is lawful for you to have her.
5 ஏரோது யோவானைக் கொலைசெய்ய விரும்பினான். ஆனால் மக்களுக்குப் பயந்திருந்தான். ஏனெனில் மக்கள் அவனை இறைவாக்கினன் என்று எண்ணினார்கள்.
Although wishing him to kill he feared the multitude because as a prophet him they were holding.
6 ஏரோதின் பிறந்தநாள் அன்று, ஏரோதியாளின் மகள் அவர்களுக்காக நடனமாடி, ஏரோதை மிகவும் மகிழ்வித்தாள்.
([The] birthday *N(k)O*) now (having happened *N(k)O*) of Herod danced the daughter of Herodias in the midst and pleased Herod;
7 அதனால் அவள் எதைக் கேட்டாலும் அதை அவளுக்குத் தருவதாக ஏரோது ஆணையிட்டு வாக்குக்கொடுத்தான்.
whereupon with oath he promised to her to give whatever (if *NK(o)*) she shall ask.
8 அவள் தனது தாயின் தூண்டுதலினால், “யோவான் ஸ்நானகனின் தலையை ஒரு தட்டில் வைத்து எனக்குக் கொடுங்கள்” என்று கேட்டாள்.
And having been urged on by the mother of her; do give to me she says here on a platter the head of John the Baptist.
9 அரசன் மிகவும் துக்கமடைந்தான். ஆனால் தனது ஆணையின் நிமித்தமும், தனது விருந்தினர்களின் நிமித்தமும், அவன் அவளுடைய வேண்டுதலை நிறைவேற்றும்படி உத்தரவிட்டான்.
And (being grieved *N(k)O*) the king on account of (now *k*) the oaths and those reclining with [him] he commanded [it] to be given.
10 அவ்வாறே, சிறையில் யோவானின் தலைவெட்டப்பட்டது.
And he having sent beheaded John in the prison.
11 அவனுடைய தலை ஒரு தட்டில் வைக்கப்பட்டு, அந்தச் சிறுமியிடம் கொண்டுவந்து கொடுக்கப்பட்டது. அவள் அதைத் தன் தாயிடம் கொண்டுபோனாள்.
And was brought the head of him on a platter and was given to the girl, and she brought [it] to the mother of her.
12 அப்பொழுது யோவானின் சீடர்கள் வந்து, அவனது உடலை எடுத்து அடக்கம்பண்ணினார்கள். அதற்குப் பின்பு அவர்கள் இயேசுவிடம் சென்று நடந்ததைச் சொன்னார்கள்.
And having come the disciples of him took the (body *N(k)O*) and buried (it, *N(k)O*) and having come they told Jesus.
13 இயேசு நடந்தவற்றைக் கேள்விப்பட்டபோது, யாருக்கும் தெரியாமல் தனிமையான இடத்திற்கு படகில் ஏறிச்சென்றார். இதைக் கேள்விப்பட்ட மக்கள், பட்டணத்திலிருந்து கால்நடையாக அவரைப் பின்தொடர்ந்து சென்றார்கள்.
(and *k*) Having heard (now *no*) Jesus withdrew from there by boat to a secluded place apart [on his] own. And having heard [of it] the crowds followed Him on foot from the towns.
14 இயேசு கரையில் இறங்கியவுடன், அங்கே மக்களின் பெரிய கூட்டத்தைக் கண்டு, அவர்கள்மேல் மனதுருகி, அவர்களில் நோயுள்ளவர்களைச் குணமாக்கினார்.
And having gone out (Jesus *k*) He saw great a crowd and was moved with compassion toward (them *N(k)O*) and healed the sick of them.
15 மாலை வேளையானபோது, சீடர்கள் இயேசுவிடம் வந்து, “இது சற்று தூரமான ஒரு இடம். ஏற்கெனவே நேரமாகிவிட்டது. மக்கள் கூட்டத்தை அனுப்பிவிடும். அவர்கள் கிராமங்களுக்குப் போய், அங்கே தங்களுக்கு வேண்டிய சாப்பாட்டை வாங்கிக்கொள்ளட்டும்” என்றார்கள்.
Evening now having come they came to Him the disciples (of him *k*) saying; Desolate is this place, and the time already is gone by; do dismiss the crowds that having gone into the villages they may buy for themselves food.
16 அதற்கு இயேசு, “அவர்கள் போக வேண்டியதில்லை. நீங்களே அவர்களுக்கு ஏதாவது சாப்பிடக் கொடுங்கள்” என்றார்.
And Jesus said to them; No need they have to go away; do give to them you yourselves to eat.
17 “இங்கே எங்களிடம் ஐந்து அப்பங்களும், இரண்டு மீன்களும் மட்டுமே இருக்கின்றன” என அவர்கள் சொன்னார்கள்.
And they say to Him; Not we have here only except five loaves and two fish.
18 “அவற்றை என்னிடம் கொண்டுவாருங்கள்” என்றார்.
And He said; do bring to Me here them.
19 அவர் மக்களை புற்தரையில் உட்காரும்படிச் செய்தார். பின்பு அவர், அந்த ஐந்து அப்பங்களையும் இரண்டு மீன்களையும் எடுத்து, வானத்தை நோக்கிப்பார்த்து, இறைவனுக்கு நன்றி செலுத்தி, அப்பங்களைப் பிட்டு சீடர்களிடம் கொடுத்தார். சீடர்கள் அதை மக்களுக்குக் கொடுத்தார்கள்.
And having commanded the crowds to sit down on (the grass, *N(k)O*) (and *k*) having taken the five loaves and the two fish, having looked up to heaven He spoke a blessing, and having broken He gave to the disciples the loaves, and the disciples to the crowds.
20 அவர்கள் எல்லோரும் சாப்பிட்டுத் திருப்தியடைந்தார்கள். அவர்கள் சாப்பிட்டு மீதியான துண்டுகளை சீடர்கள் பன்னிரண்டு கூடைகள் நிறைய சேர்த்து எடுத்தார்கள்.
And ate all and were satisfied; and they took up that which is remaindering of the fragments, twelve hand-baskets full.
21 சாப்பிட்ட ஆண்களின் எண்ணிக்கை ஏறக்குறைய ஐயாயிரமாயிருந்தது. இவர்களைத் தவிர, பெண்களும் பிள்ளைகளுங்கூட இருந்தார்கள்.
Those then eating were men about five thousand besides women and children.
22 பின்பு இயேசு மக்கள் கூட்டத்தை அனுப்பிக் கொண்டிருக்கையில், தனக்கு முன்பாகவே சீடரை படகில் ஏறி மறுகரைக்குப் போகும்படி செய்தார்.
And immediately He compelled (Jesus *k*) the disciples (of him *k*) to climb into the boat and to go before Him to the other side until that He may have dismissed the crowds.
23 அவர்களை அனுப்பிவிட்ட பின்பு, இயேசு தனிமையாக மன்றாடுவதற்கென மலையின்மேல் ஏறினார். இரவு வேளையானபோது, அவர் அங்கே தனிமையாய் இருந்தார்.
And having dismissed the crowds He went up on the mountain on [his] own to pray. Evening now having arrived alone He was there.
24 ஆனால் சீடர்கள் சென்ற படகு, கரையை விட்டு மிகத் தொலைவில் போயிருந்தது. எதிர்க்காற்று வீசியதால் படகு அலைக்கழிக்கப்பட்டது.
And the boat now (stadia many *NO*) (from *N(K)O*) of the (land was fully *N(K)O*) being tossed by the waves; was for contrary [was] the wind.
25 அதிகாலை மூன்றாம்மணி நேரத்தில், இயேசு கடலின்மேல் நடந்து அவர்களிடம் சென்றார்.
In [the] fourth now watch of the night (he came *N(K)O*) to them (Jesus *k*) walking on (the sea. *N(k)O*)
26 அவர் கடலின்மேல் நடப்பதை சீடர்கள் கண்டபோது, திகிலடைந்து, “அது பேய்!” என்று சொல்லி, பயத்துடன் சத்தமிட்டார்கள்.
(and *N(k)O*) the disciples having seen Him on (the sea *N(k)O*) walking they were troubled saying that A ghost it is! And in fear they cried out.
27 உடனே இயேசு அவர்களிடம்: “தைரியமாய் இருங்கள்! இது நான்தான், பயப்படவேண்டாம்” என்றார்.
Immediately now spoke Jesus to them saying; Take courage! I myself it is, not do fear.
28 அதற்கு பேதுரு, “ஆண்டவரே, நீர்தான் என்றால், நானும் தண்ணீர்மேல் நடந்து உம்மிடம் வரும்படி சொல்லும்” என்றான்.
Answering now to Him Peter said: Lord, if You yourself [it] is, do command me to come to You upon the waters.
29 அதற்கு இயேசு, “வா” என்றார். அப்பொழுது பேதுரு படகைவிட்டு வெளியே இறங்கி, தண்ணீரின்மேல் நடந்து இயேசுவை நோக்கி வந்தான்.
And He said; do come. And having descended from the boat Peter walked upon the water (and *no*) (came *N(k)O*) to Jesus.
30 ஆனால் அவன் காற்றைக் கண்டபோது பயமடைந்து மூழ்கத்தொடங்கி, “ஆண்டவரே என்னைக் காப்பாற்றும்!” என்று கதறினான்.
Seeing now the wind charging he was afraid, and having begun to sink he cried out saying; Lord, do save me!
31 உடனே இயேசு தமது கையை நீட்டி பேதுருவைப் பிடித்தார். “அற்பவிசுவாசியே, ஏன் சந்தேகப்பட்டாய்?” என்றார்.
Immediately now Jesus having stretched out the hand took hold of him and He says to him; [You] of little faith, of why did you doubt?
32 அவர்கள் படகில் ஏறியபோது காற்று அமர்ந்து போயிற்று.
And (when were climbing *N(k)O*) they into the boat ceased the wind.
33 படகிற்குள் இருந்தவர்கள் அவரை வழிபட்டு, “உண்மையாகவே, நீர் இறைவனின் மகன்!” என்றார்கள்.
Those then in the boat (having come *ko*) worshiped Him saying; Truly of God Son You are!
34 அவர்கள் மறுகரைக்குச் சென்று, கெனேசரேத்து என்னும் இடத்தில் கரை இறங்கினார்கள்.
And having crossed over they came (into *NK(o)*) the land (of *no*) Gennesaret.
35 அந்த இடத்து மக்கள், இயேசுவை அடையாளம் கண்டபோது, சுற்றுப்புறங்களுக்கு எல்லாம் செய்தி அனுப்பினார்கள். அவர்களோ, தங்களில் நோயாளிகளை எல்லாம் அவரிடம் கொண்டுவந்தார்கள்.
And having recognized Him the men of the place that one sent to all surrounding region that and brought to Him all those sick being
36 நோயாளிகள் இயேசுவின் மேலுடையின் ஓரத்தையாகிலும் தொடுவதற்கு அவர் அனுமதிக்க வேண்டுமென, அவரைக் கெஞ்சிக் கேட்டார்கள். அவரைத் தொட்ட யாவரும் குணமடைந்தார்கள்.
and they were begging Him that only they may touch the fringe of the garment of Him; and as many as touched were cured.
