லூக்கா 11
1 ஒரு நாள் இயேசு ஒரு குறிப்பிட்ட இடத்தில் மன்றாடிக்கொண்டிருந்தார். அவர் மன்றாடி முடித்தபோது, அவருடைய சீடர்களில் ஒருவன் அவரிடம், “ஆண்டவரே, யோவான் தனது சீடருக்கு மன்றாடப் போதித்ததுபோல, நீரும் எங்களுக்கு மன்றாடப் போதியும்” என்றான்.
One day Jesus was somewhere praying. When he finished [praying], one of his disciples said to him, “Lord, teach us [what to say when] we [(exc)] pray, as John [the Baptizer] taught his disciples!”
2 அப்பொழுது இயேசு அவர்களிடம், “நீங்கள் இப்படியாக மன்றாடுங்கள், “‘பரலோகத்திலிருக்கிற எங்கள் பிதாவே, உமது பெயர் பரிசுத்தப்படுவதாக. உம்முடைய அரசு வருவதாக. உமது சித்தம் பரலோகத்தில் செய்யப்படுவதுபோல் பூமியிலும் செய்யப்படுவதாக.
He said to them, “When you pray, say [things like this]: ‘Father, we want you [(sg)] [MTY] to be honored/revered. [We want people to let you(sg)] [MTY, MET] rule over their lives.
3 எங்கள் அன்றாட ஆகாரத்தை நாள்தோறும் எங்களுக்குத் தாரும்.
Give us [(exc)] each day the food [SYN] that we need.
4 எங்கள் பாவங்களை எங்களுக்கு மன்னியும். நாங்களும் எங்களுக்கு எதிராகக் குற்றம் செய்தவர்களுக்கு மன்னிக்கிறோமே. எங்களைச் சோதனைக்கு உட்படப்பண்ணாமல். எங்களைத் தீமையிலிருந்து விடுவியும்,’” என்றார்.
Forgive us [for] the wrong things that we have done, because we forgive people for the wrong things that they do to us. Do not let us do wrong things when we are tempted {[someone or something] tempts us}.’”
5 அதற்குப் பின்பு இயேசு அவர்களிடம் சொன்னதாவது, “உங்களில் ஒருவனுக்கு ஒரு நண்பன் இருக்கிறான் என வைத்துக்கொள்வோம். இவன் தன் நண்பனிடம் நள்ளிரவில் போய், ‘நண்பனே, எனக்கு மூன்று அப்பங்களைக் கடனாகக் கொடு.
Then he said to them, “Suppose that one of you goes to the house of a friend at midnight. Suppose that you [(sg) stand outside and] call out to him, ‘My friend, please lend me three buns!
6 பயணம் செய்துகொண்டிருக்கும் எனது நண்பன் ஒருவன், என் வீட்டிற்கு வந்திருக்கிறான். அவனுக்கு உணவு கொடுக்க என்னிடம் ஒன்றும் இல்லை’ என்று சொன்னால்,
Another friend of mine who is traveling has just arrived [at my house], but I have no food [ready] to give to him!’
7 அப்பொழுது உள்ளே இருக்கிற அவன், தன் நண்பனுக்கு மறுமொழியாக, ‘என்னைத் தொந்தரவு செய்யாதே. கதவு ஏற்கெனவே பூட்டப்பட்டுவிட்டது. என் பிள்ளைகளும் என்னோடு படுத்திருக்கிறார்கள். என்னால் எழுந்து, எதையும் உனக்குக் கொடுக்க முடியாது’ என்பானோ?
Suppose that he answers you from inside [his house], ‘Do not bother me! The door has been locked {[We(exc)] have locked the door} and all my family are in bed. [So] I cannot get up and give you [(sg)] anything!’
8 நான் உங்களுக்குச் சொல்கிறேன், அவன் தன்னுடைய நண்பனாய் இருப்பதன் நிமித்தம் எழுந்து அப்பத்தைக் கொடுக்காவிட்டாலும், வெட்கப்படாமல் அவன் கேட்டுக்கொண்டிருப்பதன் நிமித்தமாவது எழுந்து, அவனுக்குத் தேவையானதைக் கொடுப்பான்.
I will tell you that even if he does not [want to] get up and give you [any food], to avoid being ashamed [for not helping you] because you are his friend (OR, if without being ashamed you continue asking him to do that), he certainly will get up and give you whatever you need.
9 “ஆகவே, நான் உங்களுக்குச் சொல்கிறதாவது: கேளுங்கள், உங்களுக்குக் கொடுக்கப்படும்; தேடுங்கள், கண்டுகொள்வீர்கள்; தட்டுங்கள், அப்பொழுது கதவு உங்களுக்குத் திறக்கப்படும்.
So I tell you this: Keep asking [God for what you need]. If you do that, [he] will give it to you [(pl)]. Confidently keep expecting [God to give you the things that you need], and [he] will give them to you [MET]. [It will be like] looking for what you need and finding it. Keep on [praying urgently to God. Then God will answer you. It will be like] knocking [on a door] so that [God] will open [the way] for you [to get what you pray for].
10 ஏனெனில், கேட்கிற ஒவ்வொருவனும் பெற்றுக்கொள்கிறான்; தேடுகிறவர்கள் கண்டடைகின்றனர்; தட்டுகிறவனுக்குக் கதவு திறக்கப்படுகிறது.
Remember that [God] will give things to everyone who continues to ask [him for them]. [He] will give things to whoever confidently keeps asking. [He] will open [the way] for people [to get the things that they keep urgently praying for].
11 “உங்களில் தகப்பனாயிருக்கிற ஒருவனிடம் மீனைக் கேட்கும் மகனுக்கு யார் பாம்பைக் கொடுப்பான்?
If one of you had a son who asked you [(sg)] for a fish [to eat], (you [(sg)] certainly would not give him a [poisonous] snake instead!/would you give him a [poisonous] snake instead?) [RHQ]
12 அல்லது அவன் ஒரு முட்டையைக் கேட்டால், யாராவது அவனுக்குத் தேளைக் கொடுப்பானா?
If he asked you for an egg, (you [(sg)] certainly would not give him a scorpion!/would you give him a scorpion?) [RHQ]
13 தீயவர்களாகிய நீங்களே உங்கள் பிள்ளைகளுக்கு நல்ல அன்பளிப்புகளைக் கொடுக்க அறிந்திருக்கிறீர்கள். அப்படியிருக்க, பரலோகத்திலிருக்கிற உங்கள் பிதா தம்மிடத்தில் கேட்பவர்களுக்கு, பரிசுத்த ஆவியானவரைக் கொடுப்பது எவ்வளவு நிச்சயம்!”
Even though you people are evil, you know how to give good things to your children. So your Father in heaven will certainly [give good things] to those who ask him, [including] giving the Holy Spirit, [who is the best gift].”
14 ஒரு நாள், ஊமையாய் இருந்த ஒருவனிடமிருந்து இயேசு பிசாசை துரத்தினார். பிசாசு பிடித்தவனிலிருந்து பிசாசு வெளியேறியபோது, ஊமையாயிருந்தவன் பேசத் தொடங்கினான். கூடியிருந்த மக்கள் அதைக்கண்டு வியப்படைந்தார்கள்.
[One day there was a man there who, because a demon controlled him] [MTY], was unable to speak. After [Jesus expelled] the demon, the man [began to] talk. [Most of] the people [there] were amazed.
15 ஆனால் அவர்களில் சிலர், “பிசாசுகளின் தலைவனாகிய பெயல்செபூலினாலேயே இவன் பிசாசுகளைத் துரத்துகிறான்” என்றார்கள்.
But some of them said, “It is Beelzebub, the ruler of the demons, who enables [this man] to expel demons!”
16 வேறுசிலர் வானத்திலிருந்து ஒரு அடையாளத்தைக் காட்டவேண்டுமென்று கேட்டு, அவரைச் சோதித்தார்கள்.
Other [people there] asked Jesus to perform a miracle [to prove (he was the Messiah/that he had come] from God) [MTY/EUP]. They wanted to trap him [into not being able to perform a miracle or into doing something ridiculous].
17 இயேசு அவர்களுடைய சிந்தனைகளை அறிந்து, அவர்களுக்குச் சொன்னதாவது: “தனக்குத்தானே விரோதமாய் பிளவுபட்டிருக்கிற எந்த அரசும் பாழாய்ப்போகும். தனக்குத்தானே விரோதமாய் பிளவுபட்டிருக்கிற எந்தக் குடும்பமும் விழுந்துபோகும்.
But Jesus knew what they were thinking. So he said to them, “If [the people in] one nation fight against each other, their nation will be destroyed {[they] will destroy their nation}. If [the people in] [MTY] one house are divided, they will cease to remain as one [family].
18 சாத்தான் தனக்குத்தானே விரோதமாய்ப் பிளவுபட்டால், எப்படி அவனுடைய அரசு நிலைநிற்கும்? நான் பெயல்செபூலைக் கொண்டு பிசாசுகளைத் துரத்துகிறேன் என்று நீங்கள் சொல்வதனாலேயே நான் இதை உங்களுக்குச் சொல்கிறேன்.
[Similarly], if Satan [and his demons] were fighting against each other, (his rule over them would [certainly] not last!/how would his rule over them last?) [RHQ] [I say this] because you are saying that I am expelling demons by [the power of] the ruler of [his own demons]
19 நான் பெயல்செபூலைக் கொண்டு பிசாசுகளைத் துரத்தினால், உங்களைப் பின்பற்றுகிறவர்கள் யாரைக்கொண்டு பிசாசுகளைத் துரத்துகிறார்கள்? அப்படியானால், அவர்களே உங்களை நியாயந்தீர்க்கிறவர்களாய் இருப்பார்கள்.
Furthermore, if [it is true that] Satan enables me to expel demons, [is it also true that] your disciples [who] expel demons [do so] by [Satan’s] power [RHQ]? [No, that is not true]. So they will show that you [are not thinking logically].
20 ஆனால், நான் பிசாசுகளை இறைவனுடைய விரலினால் துரத்துகிறேன் என்றால், இறைவனுடைய அரசு உங்களிடம் வந்துள்ளது.
But because it is by the power [MTY] of God [that I expel demons], I am showing you [that the power of] God to [MET] rule [people’s lives] has come to you.”
21 “ஒரு பலமுள்ளவன் ஆயுதம் தாங்கியவனாய் தன் வீட்டைக் காவல் காக்கும்போது, அவனுடைய உடைமைகள் பாதுகாப்பாய் இருக்கும்.
Then, [to show that by expelling evil spirits he was making it clear that he was much more powerful than Satan, Jesus said] [MET], “When a strong man who has many weapons guards his own house, no one can steal the things in his house.
22 இவனைப் பார்க்கிலும் பலமுள்ள வேறொருவன் வந்து இவனைத் தாக்கி மேற்கொள்ளும்போது, அவன் சார்ந்திருந்த எல்லா ஆயுதங்களையும் பறித்துக்கொண்டு, அவனுடைய கொள்ளைப்பொருட்களையும் பங்கிட்டுக் கொள்வான்.
But when someone else who is stronger attacks that man and subdues him, he is able to take away the weapons in which the man trusted. Then he can take from that man’s house anything he [wants to].
23 “என்னோடே இராதவன் எனக்கு எதிராக இருக்கிறான். என்னோடே சேர்க்காதவன் சிதறடிக்கிறான்.
[No one can be neutral]. Those who do not help me [are opposing] me, and those who do not gather [people to become] my [disciples] are causing [those people] to go away [from me].”
24 “தீய ஆவி ஒரு மனிதனைவிட்டு வெளியேறும்போது, அது வறண்ட இடங்களில் ஓய்வைத் தேடிப்போகிறது, ஆனாலும் அது அந்த ஓய்வைக் கண்டடையாததால், ‘நான் முன்பு விட்டுவந்த வீட்டிற்கே திரும்பவும் போவேன்’ என்று சொல்லும்.
[Then Jesus said this]: “[Sometimes when] an evil spirit leaves someone, it wanders around in desolate areas seeking [someone in whom it can] rest. If it does not find anyone, it says [to itself], ‘I will return to the person in whom I used to live!’
25 அது அந்த வீட்டிற்குத் திரும்பி வரும்பொழுது, அந்த வீடு கூட்டிச் சுத்தப்படுத்தப்பட்டு, ஒழுங்காக இருப்பதைக் காணும்.
So it goes back and finds that [the Spirit of God is not in control of that person’s life. The person’s life is like] a house that has been {that someone has} swept clean and everything put {put everything} in order, [but a house that is empty].
26 அப்பொழுது அந்தத் தீய ஆவி போய், தன்னைப் பார்க்கிலும் பொல்லாத ஏழு தீய ஆவிகளைக் கூட்டிக்கொண்டுவந்து அவை அங்கேபோய் வசிக்கின்றன. அதனால் அந்த மனிதனின் இறுதி நிலைமை ஆரம்ப நிலைமையைவிட மோசமானதாகும்.”
Then [this evil spirit] goes and gets seven other spirits that are [even] more evil than it is. They [all] enter [that person] and [begin] living there. [So], [although] that person’s condition [was bad] before, it became much worse.”
27 இயேசு இந்தக் காரியங்களைச் சொல்லிக் கொண்டிருந்தபோது, கூட்டத்திலிருந்து ஒரு பெண் குரலெழுப்பி, “உம்மைப் பெற்றெடுத்துப் பாலூட்டிய தாய் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவள்” என்றாள்.
When Jesus said that, a woman who was listening called out [to him], “[God is] pleased with the woman who gave birth to you [(sg)] and let you nurse [at her breasts]!”
28 அவர் அதற்குப் பதிலாக, “ஆம்; ஆனால், இறைவனுடைய வார்த்தையைக் கேட்டு, அதற்குக் கீழ்ப்படிகிறவர்களே, அதிலும் மேலாக ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவர்கள்” என்றார்.
But he replied, “God [is] much more pleased with those who hear his message and obey it!”
29 மக்கள் இன்னும் அதிகமாய்க் கூடிவந்தபோது, இயேசு அவர்களிடம் சொன்னதாவது: “இவர்கள் ஒரு கொடிய தலைமுறையினர். இவர்கள் ஒரு அற்புத அடையாளத்தைத் தேடுகிறார்கள். ஆனால், இவர்களுக்கு யோனாவின் அடையாளத்தைத் தவிர, வேறு எதுவும் கொடுக்கப்படுவதில்லை.
When the group of people around [Jesus] got larger, he said, “[Many of] you people who have been observing my ministry are evil. You want [me to perform] a miracle [to prove that I have come from God], but the only miracle that [I] will perform for you is one [like happened to] Jonah.
30 நினிவே பட்டணத்தைச் சேர்ந்தவர்களுக்கு யோனா அடையாளமாய் இருந்ததுபோல, இந்தத் தலைமுறையினருக்கு மானிடமகனாகிய நானும் அடையாளமாய் இருப்பேன்.
[After Jonah was inside a huge fish for three days, God performed] a miracle [to restore] Jonah. [Jonah then went and testified about that] to the people in Nineveh [city. God will perform] a similar miracle [for me], the one who came from heaven. [When you people have seen that miracle, you will believe my message].
31 நியாயத்தீர்ப்பின்போது, தென்நாட்டு அரசியும்கூட இந்தத் தலைமுறை மக்களோடே எழுந்து, இவர்கள்மேல் குற்றஞ்சுமத்துவாள். ஏனெனில், அவள் பூமியின் கடைமுனையிலிருந்து சாலொமோனுடைய ஞானத்தைக் கேட்கும்படி வந்தாளே. ஆனால் சாலொமோனைவிடப் பெரியவர் இங்கே இருக்கிறார்.
[Long ago the] queen from [Sheba], [far] south [of Israel, traveled a long distance to hear Solomon speak many] wise things. But now [I, a man] who [is much] greater [and wiser] than Solomon, am here, [but you have not listened to what I have told you]. Therefore, at the time when [God] judges [all people], the queen from [Sheba] will stand there, [along] with you people, and will condemn you.
32 நியாயத்தீர்ப்பின்போது நினிவே பட்டணத்து மனிதரும், இந்தத் தலைமுறையினரோடு எழுந்து, இவர்கள்மீது குற்றம் சுமத்துவார்கள்; ஏனெனில், அவர்கள் யோனாவின் பிரசங்கத்தைக் கேட்டு மனந்திரும்பினார்கள். ஆனால் இப்பொழுதோ, யோனாவிலும் பெரியவர் இங்கே இருக்கிறார்” என்றார்.
The people who lived in Nineveh [city] turned from their sinful ways when Jonah preached to them. But now I, who am greater than Jonah, have come [and preached to you], [but you have not turned from your sinful ways]. Therefore, at the time when God judges [all people], the people who lived in Nineveh will stand there with you and condemn you.”
33 “யாரும் விளக்கைக் கொளுத்தி, அதை மறைந்திருக்கும்படி ஒரு இடத்திலோ, அல்லது ஒரு பாத்திரத்தால் மூடியோ வைப்பதில்லை. ஆனால் உள்ளே வருகிறவர்கள் வெளிச்சத்தைக் காணும்படி, அதை விளக்குத்தண்டின் மேல் வைப்பார்கள்.
[Then, to show them that they did not need more miracles, but that they needed only to understand better what he had already told them, he said to them] [MET], “People who light a lamp do not then hide it, or put it under a basket. Instead, they put it on a lampstand so that those who enter [their house] can see [things from] its light. [Similarly, I have not concealed God’s truth. I have revealed it to you].
34 உன்னுடைய கண் உன் உடலின் விளக்காய் இருக்கிறது. உனது கண்கள் நல்லதாய் இருக்கும்போது, உன் முழு உடலும் வெளிச்சம் நிறைந்ததாய் இருக்கும். ஆனால் அவை கெட்டதாய் இருந்தால், உன் உடலும் இருள் நிறைந்ததாய் இருக்கும்.
Your eyes [MET] are like a lamp for your body, because they enable you to see things. If your eyes are healthy, you are able to see everything well [MET]. [Similarly, if you(sg) accept my teaching, you will be able to know all that God wants you to know]. But if your eyes are bad, you are not able to see anything. It is like being in darkness [MET]. [And similarly, if you(pl) do not accept what I teach, you will not be able to know all the things that God wants you to know].
35 ஆகவே, உனக்குள்ளே இருக்கும் வெளிச்சம் இருள் அடையாதபடி பார்த்துக்கொள்.
Therefore, [you(pl) do not need to see more miracles. You need to think carefully about what I have already] told you, so that the things that you have heard from others do not cause you to remain in spiritual darkness [MET].
36 உன் முழு உடலும் வெளிச்சம் நிறைந்ததாய் இருந்து, அதன் ஒரு பகுதியும் இருள் அடையாதிருக்குமானால், விளக்கின் வெளிச்சம் உங்களில் பிரகாசிப்பது போல், உனது முழு உடலும் வெளிச்சம் உடையதாய் இருக்கும்” என்றார்.
If you [live completely according to God’s truth, you will be able to know everything that God wants you to know. It will be like] being in a room with a lamp shining brightly, enabling you to see everything clearly.”
37 இயேசு பேசி முடித்தபோது, பரிசேயன் ஒருவன் இயேசுவைத் தன்னுடன் உணவு சாப்பிடவரும்படி அழைத்தான்; அப்படியே அவர் அவனுடைய வீட்டிற்குச் சென்று சாப்பாட்டுப் பந்தியில் உட்கார்ந்தார்.
While Jesus finished saying those things, a Pharisee invited him to eat a meal with him. So Jesus went to [his house] and ate with him.
38 சாப்பிடுவதற்கு முன்பு, இயேசு தன் கையைக் கழுவாததைக் கவனித்த பரிசேயன் ஆச்சரியம் அடைந்தான்.
The Pharisee was surprised when he saw that Jesus did not follow the Pharisees’ ritual by washing his hands before eating. [The Pharisees washed their hands in a certain way to be cleansed from anything that might have contaminated them. They were afraid that God might reject them if they] had [touched something unacceptable to God].
39 அப்பொழுது கர்த்தர் அவனிடம் சொன்னதாவது, “பரிசேயரே, நீங்களோ போஜனபாத்திரத்தின் வெளிப்புறத்தைச் சுத்தம் செய்கிறீர்கள். ஆனால், உங்களுடைய உட்புறமோ பேராசைகளினாலும், கொடுமைகளினாலும் நிறைந்திருக்கிறது.
The Lord [Jesus] said to him, “You Pharisees are [concerned about things that are outside your bodies, not with what is in your] ([inner beings/hearts]) [MET]. You wash the outside of cups and dishes [before you eat because you think that doing that will make you acceptable to God], but within yourselves you are very greedy and wicked.
40 மூடர்களே! வெளிப்புறத்தை உண்டாக்கியவர் உட்புறத்தையும் உண்டாக்கவில்லையோ?
You foolish people! [God] is concerned about things that are outside [our bodies], but (he is certainly also concerned about our inner [beings]!/isn’t he also concerned about our hearts?) [RHQ]
41 பாத்திரத்தின் உள்ளே இருப்பதை ஏழைகளுக்குக் கொடுங்கள், அப்பொழுது உங்களுக்கு எல்லாம் சுத்தமாயிருக்கும்.
Give [money] to those who are poor. [Give according to what you know within] your (inner [/heart]) [that you should give]. Then you [will be surprised to realize that] you will be acceptable [to God without having to perform all those rituals about washing].
42 “பரிசேயரே உங்களுக்கு ஐயோ, ஏனெனில் நீங்கள் உங்களுடைய புதினா கீரையிலும், கறிவேப்பிலையிலும், தோட்டத்தின் மரக்கறிவகையிலும் பத்திலொன்றை இறைவனுக்குக் கொடுக்கிறீர்கள். ஆனால் நீதி செய்வதையும், இறைவனிடம் அன்பு கூறுவதையும், அலட்சியம் செய்கிறீர்கள். இதையே, நீங்கள் முதலில் செய்திருக்கவேண்டும். முன்பு செய்ததையும் கைவிடக்கூடாது.
But there will be terrible punishment for you Pharisees! You give to God a tenth of [all you produce, even] the various herbs that you grow, but you do not [remember that you must act] justly [toward others] and love God! It is good to [give a tenth of your income to God], but you ought to do these other things also!
43 “பரிசேயரே உங்களுக்கு ஐயோ! ஏனெனில், நீங்கள் ஜெப ஆலயங்களில் மிக முக்கியமான இருக்கைகளையும், சந்தைகூடும் இடங்களில் வாழ்த்துக்களையும் பெற விரும்புகிறீர்கள்.
There will be terrible punishment for you Pharisees, because you like [to sit in] the best seats in our worship places [so that people will think highly of you], and you like people to greet you [respectfully] in the marketplaces.
44 “உங்களுக்கு ஐயோ! ஏனெனில், நீங்கள் அடையாளச்சின்னம் இல்லாமலே, மூடப்பட்ட சவக்குழிகளைப் போல் இருக்கிறீர்கள். அதனால், மனிதர்கள் அது என்ன என்பதை அறியாமல், அதன்மேல் நடந்து போகிறார்கள்.”
There will be terrible punishment for you, because you are like ground where there is no marker [to indicate that there is a] grave [underneath]. People walk there, but they cannot see [what is rotten down below] [MET]! [Similarly, people who see you do not realize how polluted you are within yourselves].”
45 மோசேயின் சட்ட அறிஞரில் ஒருவன் அவரிடம், “போதகரே, நீர் இவற்றைச் சொல்லுகிறபோது, எங்களையும் அவமானப்படுத்துகிறீர்” என்றான்.
One of those who taught the [Jewish] laws replied, “Teacher, by saying this you [(sg)] are criticizing us [also]!”
46 அதற்கு இயேசு, “மோசேயின் சட்ட அறிஞர்களே, உங்களுக்கு ஐயோ! ஏனெனில், மக்களால் சுமக்க முடியாத சமயச்சடங்குகளை நீங்கள் அவர்கள்மேல் சுமத்துகிறீர்கள். நீங்களோ, அவர்களுக்கு உதவி செய்வதற்காக உங்கள் ஒரு விரலைக்கூட அசைப்பதில்லை.
Jesus said, “It will be terrible also for you who teach the [Jewish] laws! You require people [to obey many rules that are difficult to obey] [MET]. [That is like making them] carry heavy burdens on their backs. But you yourselves do not obey the laws [that you require others to obey]. (OR, you do not do anything to help [others to obey the laws].)
47 “உங்களுக்கு ஐயோ! ஏனெனில், நீங்கள் இறைவாக்கினர்களுக்காக கல்லறைகளைக் கட்டுகிறீர்கள். அவர்களைக் கொலைசெய்தவர்கள், உங்கள் முற்பிதாக்களே.
There will be terrible punishment for you! You decorate the tombs of the prophets whom your ancestors killed, [but you do not live according to what the prophets taught].
48 உங்கள் முற்பிதாக்கள் செய்ததை நீங்களும் ஏற்றுக்கொள்கிறீர்கள் என்று இவ்விதமாய்ச் சாட்சி கொடுக்கிறீர்கள்; அவர்களோ, இறைவாக்கினரைக் கொன்றார்கள். நீங்களோ, அவர்களுக்குக் கல்லறைகளைக் கட்டுகிறீர்கள்.
So you are declaring that you approve of what your ancestors did. They killed the prophets, and you [are not honoring the prophets! You just] decorate their tombs!
49 இதன் காரணமாகவே, இறைவன் தம்முடைய ஞானத்தின்படி சொன்னதாவது, ‘நான் அவர்களிடம் இறைவாக்கினரையும், அப்போஸ்தலரையும் அனுப்புவேன். அவர்களில் சிலரை, இவர்கள் கொலைசெய்வார்கள். மற்றவர்களையோ இவர்கள் துன்புறுத்துவார்கள்’ என்றார்.
So God, who is very wise [PRS], said, ‘I will send prophets and apostles [to you Jews]. [You] will kill some of them and cause some of them to suffer greatly.
50 ஆகையால், உலகம் தொடங்கியதிலிருந்து இறைவாக்கினர் அனைவருடைய சிந்தப்பட்ட இரத்தத்திற்கும், இந்தத் தலைமுறையினரிடமே கணக்குக் கேட்கப்படும்.
[As a result, I] will consider that many of you people [who have observed my Son’s ministry] will be guilty [MTY] [of murder, as if you had] killed all the prophets that other people have killed, from the time I created the world,
51 ஆபேலுடைய இரத்தம் முதல், ஆலயத்தில் பலிபீடத்திற்கும் பரிசுத்த இடத்திற்கும் இடையே கொலைசெய்யப்பட்ட சகரியாவின் இரத்தம் வரைக்கும், இவர்களிடமே கணக்குக் கேட்கப்படும். ஆம், இதை நான் உங்களுக்குச் சொல்கிறேன், இந்தத் தலைமுறையினரிடமே இவையெல்லாவற்றிற்கும் கணக்குக் கேட்கப்படும்.
starting from [Adam’s son Cain] killing [his brother] Abel and continuing until they killed the prophet Zechariah [in the holy place] between the altar and the temple.’ Yes, what I am saying [is true] [MTY]. [God] will punish you people who have observed my ministry, you people whom [he] considers to be guilty [MTY] for [killing] all those prophets!
52 “மோசேயின் சட்ட அறிஞரே உங்களுக்கு ஐயோ, அறிவிற்குரிய சாவியை மக்களிடமிருந்து நீங்கள் எடுத்துப்போட்டீர்கள். அதற்குள் நீங்களும் செல்வதில்லை. செல்கிறவர்களையும் தடைசெய்து விடுகிறீர்கள்” என்றார்.
There will be terrible punishment for you men who teach the [Jewish] laws, because you have [not let people] know [God’s truth] [MET]! [It is as though you are] taking away a key [to a house]. You are not going into [the house] yourselves, and you are not letting other people enter it, either.”
53 இயேசு அங்கிருந்து புறப்படும்போது பரிசேயரும் மோசேயின் சட்ட ஆசிரியரும் அவரைக் கடுமையாக எதிர்க்கவும், பல கேள்விகளைக் கேட்டுத் தாக்கவும் தொடங்கினார்கள்.
After Jesus finished saying those things, he left there. Then the men who taught the [Jewish] laws and the Pharisees began to act in a very hostile way toward him. They tried to make him say what he thought about many things.
54 அவருடைய வார்த்தைகளிலிருந்தே, இயேசுவைக் குற்றம் கண்டுபிடிப்பதற்குத் தருணம் பார்த்துக்கொண்டிருந்தார்கள்.
They kept waiting for him to say something [wrong] for which they could accuse him.
