புலம்பல் 3

1 அவருடைய கோபத்தின் பிரம்பினால் உண்டான வேதனையைக் கண்ட மனிதன் நானே.

Rəbbin qəzəb dəyənəyindən Mən əzab çəkirəm,

2 அவர் என்னை வெளியே துரத்தி, வெளிச்சத்தில் அல்ல, இருளிலேயே நடக்கச் செய்தார்.

O məni apardı, İşıqda deyil, qaranlıqda gəzdirdi.

3 உண்மையாக, திரும்பதிரும்ப நாள்முழுவதும் அவர் தமது கையை என்மேல் திருப்பினார்.

Bütün gün – dəfələrlə qaldırdığı əli Mənə qarşıdır.

4 எனது தசையையும் தோலையும் முதுமையடையும்படி செய்தார், என் எலும்புகளையும் உடைத்துவிட்டார்.

Ətimi, dərimi çürütdü, Sümüklərimi sındırdı.

5 அவர், கசப்பும் கஷ்டமும் முற்றுகையிட்டு என்னைச் சூழும்படி செய்தார்.

Məni əzabla, cəfa ilə sarıdı, Mühasirəyə saldı.

6 வெகுகாலத்திற்குமுன் இறந்தவர்களைப்போல், என்னை இருளில் குடியிருக்கப் பண்ணினார்.

Çoxdan ölüb-gedənlər kimi Məni zülmətdə yaşatdı.

7 நான் தப்பிவிடாதபடி அவர் என்னைச் சுற்றி வேலியடைத்தார்; அவர் பாரமான சங்கிலிகளை என்மேல் சுமத்தினார்.

Ətrafımı hər tərəfdən hasara aldı, Məni zəncirləyib, qaça bilmirəm.

8 நான் உதவிக்காகக் கூப்பிடும்போதோ, கதறி அழுகிறபோதோ அவர் என் மன்றாட்டைக் கேட்க மறுக்கிறார்.

Fəryad edib mən imdad istəyərkən O, duamın qarşısına sədd çəkdi.

9 செதுக்கிய கற்களால் அவர் என் வழியைத் தடைசெய்திருக்கிறார்; அவர் என் பாதைகளைக் கோணலாக்கியிருக்கிறார்.

Yonma daşlarla yollarımı kəsdi, Onları dolaşdırdı.

10 பதுங்கியிருக்கும் கரடியைப்போலவும், மறைந்திருக்கும் சிங்கத்தைப் போலவும்,

Mənə ayı kimi pusqu düzəldir, Gizlənib aslan kimi məni güdür.

11 அவர் என்னைப் பாதையிலிருந்து இழுத்து, என்னை உருக்குலைத்து உதவியின்றிக் கைவிட்டார்.

Yoldan sürükləyib məni parçaladı, Çarəsiz hala saldı.

12 அவர் தம்முடைய வில்லை வளைத்து, தமது அம்புகளுக்கு என்னை இலக்காக்கினார்.

Kamanının yayını çəkdi, Məni Özü üçün bir hədəf etdi.

13 அவர் தன்னுடைய அம்புக் கூட்டிலிருந்த அம்புகளினால் என் இருதயத்தைக் குத்தினார்.

Çəkib oxdanından ox atdı, Böyrəyimə sapladı.

14 நான் என்னுடைய எல்லா மக்களுக்கும் ஒரு சிரிப்புக்குரிய பொருளானேன்; அவர்கள் நாள்முழுவதும் பாடலினால் என்னை ஏளனம் செய்கிறார்கள்.

Gün boyu xalqımın gülüş hədəfinə döndüm, Məzhəkəli nəğmə ilə məni ələ salırlar.

15 அவர் என்னை கசப்பினால் நிரப்பி, காடியின் கசப்பினால் என்னை வெறுப்படையச் செய்தார்.

O, acı otlardan mənə doyunca yedirtdi, Yovşan suyunu içirtdi.

16 அவர் என் பற்களைச் சரளைக் கல்லினால் உடைத்தார்; அவர் என்னைப் புழுதியில் மிதித்துவிட்டார்.

Dişlərimi çınqılla qırdı, Kül içində məni diz çökdürtdü.

17 நான் சமாதானத்தை இழந்திருக்கிறேன்; சுகவாழ்வு என்ன என்பதையும் மறந்துவிட்டேன்.

Salamatlıqdan canımı uzaq etdi, Yaxşılığı unutdum.

18 ஆகையால் நான் கூறினதாவது, “என் சீர்சிறப்பும், யெகோவாவிடம் நான் கொண்டிருந்த எல்லா எதிர்பார்ப்பும் இல்லாமல் போயிற்று.”

Dedim: «Üzərimdən əzəmətim getdi, Rəbdən ümidim kəsildi».

19 நான் எனது துன்பத்தையும், அலைச்சலையும், அதன் மனக் கசப்பையும், காடியையும் நினைவுகூருகிறேன்.

Əzabımı və sərgərdanlığımı, Acı yovşanı və zəhəri yada sal.

20 நான் அவைகளை நன்கு நினைவுகூருகிறேன், அப்பொழுது என் ஆத்துமா எனக்குள்ளே சோர்ந்துபோயிற்று.

Daim onları xatırlayıram, Ona görə köksümdən ürəyim üzülür.

21 ஆயினும் நான் இதை மனதில் கொண்டேன். அதனால் எனக்கு நம்பிக்கை உண்டு:

Amma bunları yada salarkən Məndə ümid yaranır.

22 அதாவது யெகோவாவின் பெரிதான அன்பினாலே நாம் அழிக்கப்படாமலிருக்கிறோம். ஏனெனில் அவரது இரக்கத்திற்கு முடிவேயில்லை.

Rəbbin məhəbbətinə görə məhv olmadıq, Çünki mərhəməti tükənməzdir.

23 உமது அன்பும் இரக்கமும் காலைதோறும் புதிதாயிருக்கின்றன; உமது உண்மை பெரியது.

Hər səhər bunlar təzələnir, Sənin sədaqətin böyükdür.

24 நான் எனக்குள் சொல்லிக்கொள்கிறேன், “யெகோவாவே என் உரிமைப் பங்கு; ஆகையால் நான் அவருக்காகக் காத்திருப்பேன்.”

Öz-özümə deyirəm: «Rəbb mənim nəsibimdir», Ona görə Rəbbə ümid bəsləyirəm.

25 யெகோவாவிடம் எதிர்பார்ப்பு வைக்கிறவருக்கும், அவரைத் தேடுகிறவர்களுக்கும் அவர் நல்லவர்.

Rəbb Ona güvənənlərə, Onu axtaran könüllərə xeyirxahdır.

26 எனவே யெகோவாவின் இரட்சிப்புக்காக அமைதியாய் காத்திருப்பது நல்லது.

Rəbbə ümid bəsləmək, Sakitcə bizə qurtuluş verməsini gözləmək nə yaxşıdır.

27 இளைஞனாய் இருக்கும்போதே அவரது கண்டனத்தின் நுகத்தைச் சுமப்பது ஒரு மனிதனுக்கு நல்லது.

Yaxşı olar ki, insan Boyunduruğunu gənc yaşından daşısın.

28 யெகோவா தாமே அதை அவன்மேல் வைத்தபடியால், அவன் மவுனமாய் தனிமையாய் அனுபவிக்கட்டும்.

Qoy susub tənha otursun, Axı Rəbb boynuna boyunduruq salıb.

29 அவன் புழுதியில் தன் முகத்தைப் புதைக்கட்டும், ஒருவேளை இன்னமும் அவனுக்கு எதிர்பார்ப்பு இருக்கலாம்.

Üzünü yerə sürtsün, Bəlkə hələ ümid var.

30 அவன் தன்னை அடிப்பவனுக்குத் தன் மறு கன்னத்தைக் கொடுக்கட்டும், பகைவன் கொடுக்கும் அவமானங்களை ஏற்றுக்கொள்ளட்டும்.

İzin versin, qoy sifətinə vursunlar, Qoy ona doyunca böhtan atsınlar.

31 ஏனென்றால், ஆண்டவரால் ஒருவரும் என்றென்றும் கைவிடப்படுவதில்லை.

Çünki Xudavənd əbədilik Bizi Özündən kənar etməz.

32 அவர் துக்கத்தை வருவித்தாலும், அவர் இரக்கம் காண்பிப்பார். அவரது நேர்மையான அன்பு அவ்வளவு பெரியது.

Qəm-qüssə versə belə, Bol məhəbbətinə görə rəhmə gələr.

33 அவர் துன்பத்தையோ துக்கத்தையோ மனிதரின் பிள்ளைகள்மேல் விருப்பத்துடன் வருவிப்பதில்லை.

Çünki ürəkdən istəyərək bəşər övladlarına əzab verməz, Heç kimi kədərləndirməz.

34 நாட்டிலுள்ள சிறைக் கைதிகளையெல்லாம் கால்களின்கீழ் மிதிப்பதையும்,

Dünyadakı bütün əsirlərin ayaq altında əzilməsini,

35 ஒருவனின் மனித உரிமைகளை மகா உன்னதமானவரின் முன்னிலையில் மறுப்பதையும்,

Haqq-Taalanın hüzurunda insanın Öz haqlarından məhrum olmasını,

36 ஒரு மனிதனுக்கு நீதி வழங்கப்படாதிருப்பதையும் யெகோவா காணாதிருப்பாரோ?

İnsanın ədalətdən məhrum olmasını Xudavənd heç görmürmü?

37 யெகோவா உத்தரவிடாவிட்டால், எதையாவது பேசி அதை நிகழப்பண்ண யாரால் முடியும்?

Xudavənd əmr verməsə, Kimin dediyi həyata keçər?

38 பேரழிவு, நல்ல காரியங்கள் ஆகிய இரண்டும் மகா உன்னதமான இறைவனுடைய வாயிலிருந்தல்லவோ வருகின்றன.

Həm xeyir, həm də şər, Haqq-Taalanın əmri ilə gələr.

39 வாழ்கிற எந்த மனிதனும், தன் பாவங்களுக்காகத் தண்டிக்கப்படும்போது, ஏன் முறையிடவேண்டும்?

Öz günahının cəzasından Sağ qalan insan niyə şikayətlənir?

40 ஆகவே நாங்கள் எங்கள் வழிகளை ஆராய்ந்து சோதிப்போம், யெகோவாவிடம் திரும்புவோம்.

Qoy yollarımıza diqqətlə baxaq, Rəbbə yenidən üz tutaq.

41 எங்கள் இருதயங்களையும், கைகளையும் பரலோகத்திலிருக்கும், இறைவனுக்கு நேராக உயர்த்தி:

Göylərdəki Allaha əllərimizi, Həm də ürəklərimizi açaq.

42 “நாங்கள் பாவம் செய்து கலகம் பண்ணினோம், நீர் எங்களை மன்னிக்கவில்லை.

Deyək: «Biz qanunsuzluq və üsyankarlıq etdik, Bunu bizə bağışlamadın».

43 “நீர் கோபத்தினால் உம்மை மூடிக்கொண்டு எங்களைப் பின்தொடர்ந்தீர்; இரக்கமின்றி எங்களைக் கொன்றுபோட்டீர்.

Qəzəbə bürünmüsən, bizi təqib etmisən, Aman vermədən öldürmüsən.

44 மேகத்தினால் நீர் உம்மை மூடிக்கொண்டிருப்பதால், மன்றாட்டு எதுவும் உம்மிடத்தில் வராது.

Özünə buludlardan örtük çəkdin, Onların arasından dua keçmir.

45 நீர் எங்களை நாடுகளுக்குள் குப்பையும் கூழமுமாக ஆக்கியிருக்கிறீர்.

Xalqlar arasında Bizi zibilə, tullantıya çevirmisən.

46 “எங்கள் பகைவர்கள் யாவரும் தங்கள் வாயை விரிவாகத் திறந்து எங்களுக்கு எதிராகப் பேசுகிறார்கள்.

Bütün düşmənlərimizin bizə qarşı Ağızları açıldı.

47 எங்கள்மேல் பயங்கரமும் கண்ணியும், பாழும் அழிவும் வந்தன.”

Dəhşət və çuxur, Məhv və qırğın birlikdə başımıza gəldi.

48 என் மக்கள் அழிக்கப்பட்டதனால் என் கண்களிலிருந்து கண்ணீர் அருவியாய் ஓடுகிறது.

Qırılan əziz xalqıma görə Gözlərimdən sel kimi yaş axdı.

49 என் கண்கள் ஓய்வின்றி, கண்ணீர் சிந்திக்கொண்டிருக்கும்.

Dinmədən, dayanmadan Gözlərimdən yaş axacaq,

50 பரலோகத்திலிருந்து யெகோவா கண்ணோக்கிப் பார்க்கும் வரைக்கும்.

Rəbb göylərdən aşağıya baxana qədər, Olanları görənə qədər.

51 என் நகரத்திலுள்ள பெண்களின் நிலைமையை நான் காண்கையில், என் ஆத்துமா துக்கிக்கிறது.

Şəhərimdəki hər qızın taleyini görərkən Ürəyimi kədər bürüyür.

52 காரணமின்றி எனக்குப் பகைவர்களாயிருந்தவர்கள், என்னை ஒரு பறவையைப்போல் வேட்டையாடினார்கள்.

Nahaq yerə mənə düşmən olanlar Məni quş tək ovladılar.

53 அவர்கள் என் வாழ்வை முடிக்க முயன்று, குழியில் தள்ளி என்மேல் கற்களை எறிந்து மூடினார்கள்;

Quyuya salıb məni öldürmək istədilər, Daşqalaq etdilər.

54 வெள்ளம் என் தலையை மூடிக்கொண்டது. நான் அழிந்து போகப்போகிறேன் என்று நினைத்தேன்.

Sular başımdan aşdı, Dedim: «Ömrüm sona çatdı».

55 யெகோவாவே, குழியின் ஆழத்திலிருந்து, உமது பெயரைச்சொல்லிக் கூப்பிட்டேன்.

Ya Rəbb, ismini O quyunun dibindən səslədim.

56 “ஆறுதலுக்காகக் கதறும் என் சத்தத்திற்கு உமது செவியை மூடிக்கொள்ளாதேயும்” என்ற என் விண்ணப்பத்தை நீர் கேட்டீர்.

«Qulağını tıxama, fəryadımı dinlə» deyərkən Səsimi eşitdin.

57 நான் உம்மை நோக்கிக் கூப்பிட்டபோது, நீர் என் அருகே வந்து, “நீ பயப்படாதே” என்றீர்.

Səni çağıranda yanıma gəldin, Mənə «qorxma» söylədin.

58 யெகோவாவே, நீரே என் வழக்கை பொறுப்பேற்றீர்; என் உயிரை மீட்டுக்கொண்டீர்.

Ey Xudavənd, mənim əməlimə baxdın, Həyatımı satın aldın.

59 யெகோவாவே! எனக்குச் செய்யப்பட்ட தீமைகளை நீர் கண்டிருக்கிறீர். நீர் எனக்காக வாதாடும்!

Ya Rəbb, başıma gətirdikləri şəri gördün, Bu iş barədə hökmünü ver.

60 அவர்களுடைய பழிவாங்குதலின் ஆழத்தையும், அவர்கள் எனக்கெதிராகப் போட்ட சதித்திட்டங்களையும் கண்டிருக்கிறீர்.

Mənə bəslədikləri kini, Mənə qarşı qurulan fəndləri gördün.

61 யெகோவாவே, அவர்களுடைய எல்லா அவமதிப்புகளையும், எனக்கெதிரான அவர்களுடைய எல்லா சதிகளையும் கேட்டீர்;

Ya Rəbb, mənə etdikləri həqarəti eşitdin, Əleyhimə fənd qururlar.

62 அதை என் பகைவர்கள் நாள்முழுவதும் இரகசியமாய்ப் பேசி, எனக்கு எதிராய் முணுமுணுக்கிறார்கள்.

Əleyhdarlarımın pıçıltısını, Gün boyu mənə qarşı mırıltısını eşitdin.

63 அவர்களைப் பாரும்! உட்கார்ந்தாலும் நின்றாலும், அவர்கள் தங்கள் பாடல்களால் என்னை கேலி செய்கிறார்கள்.

Onların oturuşuna-duruşuna bax, Onlara məzhəkə nəğməsi olmuşam.

64 யெகோவாவே, அவர்களுக்குத் தகுந்த பதில் செய்யும். அவர்களின் கைகள் செய்தவற்றுக்காக பதில் செய்யும்.

Ya Rəbb, onların əllərinin əməllərinə görə Əvəzini verəcəksən.

65 அவர்களுடைய இருதயத்தின்மேல் திரைபோடும், உமது சாபம் அவர்கள்மேல் இருக்கட்டும்.

Onların qəlbini inadkar et, Qoy lənətin onların üstünə gəlsin.

66 கோபத்தோடு அவர்களைப் பின்தொடர்ந்து, யெகோவாவின் வானங்களின் கீழ் இருந்து அவர்களை அழித்துப்போடும்.

Ya Rəbb, qəzəbinlə onları qov, Səma altından məhv edib at!