Hebru 6
1 Vbvrikunamv, kvvlo gv kristan doin tvvcho nama ngonugv kochinglo kayu gvrila kaiyayabv chinlvpalv yanamlo vnglv yalaju. Ngonu anyung kaamanv kudungkua nga kayu nama okv Pwknvyarnvnyi mvngjwng kunam a;
Difor vil me springa yver barnelærdomen um Kristus og skrida fram til det fullkomne, og ikkje atter leggja grunnvollen med umvending frå daude gjerningar og tru på Gud,
2 baptisma gv lvkwng nga tamsarnam okv laak iponam gv lvkwng nga tamsarnam; sinv gv turkurkunam gv lvkwng nga tamsarnam okv dvbvsingtambv jwkadakanam lvkwng nga tamsarnam; ho minam mvnwngnga naalaila ngonu anw lvngtung go mvrung kumare. (aiōnios g166)
med læra um dåp og handpåleggjing og uppstoda av daude og æveleg dom. (aiōnios g166)
3 Pwknvyarnv ngonua rila dubv jibolo, ngonu vbv rirungreku, klai ngonu vnglv lakuju!
Og dette vil me gjera, um Gud gjev lov til det.
4 Vkvlvgabv yvvbunudw bunugv mvngjwng nga kayu pvkudw bunua oguaingbv lvkodv mvngdin modukubv naakur nyureku? Bunu Pwknvyarnv gv lounglo lvko dookwkunv; bunu nyidomooku gv amin jinam ha dvkw kunv okv Darwknv Dow gv baag jinam ha naarwk sika kunv;
For det er umogelegt at dei som ein gong er upplyste og hev smaka den himmelske gåva og fenge lut i den Heilage Ande
5 bunu Pwknvyarnv gv gamchar hv alvnv vla rikadokala chimpvkunv okv aainvgv dw gv jwkrw ha himpa toku. (aiōn g165)
og smaka Guds gode ord og krafterne av den komande verdi (aiōn g165)
6 Okv ho kochingbv bunu bunugv mvngjwng nga kayu roku! bunua lvkodv naakur lakula mvngdin modukubv rinyukuma namgo, ogulvgavbolo bunu Pwknvyarnv gv Kuunyilo nga lvkodv daapo lo takki duku okv nyi mvnwng gv kaagialo hinying modu.
og so fell frå, atter kann uppnyast til umvending, sidan dei på nytt krossfester Guds son for seg og gjer honom til spott.
7 Pwknvyarnv kvdw nga bokta lwkjila hvkvgv aolo nyido holunam dvdv nga tvngmula okv yvvdw um rongo mvlwkla mvria dunv hvkvgv lvgabv anyung doomu dubv nvmwng nga boklin jimudu.
For den jordi som drikk regnet som ofte fell på henne, og ber gagnleg grøda åt deim som ho vert dyrka for, ho fær velsigning av Gud;
8 Vbvritola hv tvv okv nvmwng boklin jibolo, hv ogu anyung kaakumanv; hv Pwknvyarnv gv beenam gubvrila maatarbv alvmanv ngv hum vmvbv ramyok riku.
men ber ho tornar og tistlar, so er ho udugleg og forbanning nær, og enden med henne er å verta brend.
9 Vbvritola ayanam ajin vdwa ngonu svbv minjeka, ngonu nonugv lvkwng nga jvjvbv rirungre vla mvngjwng dunv. Nonugv ringlinbaalin paanam v nonua alvyanv bokta go doodu vla ngonu chindu.
Men um dykk, kjære vener, er me visse på det som betre er, og som høyrer til frelsa, um me og talar soleis.
10 Pwknvyarnv mvngkiammvngriam manv ngv. Nw nonugv kudungkua rinam ha vmalo ridur gvrila ninyia paknam ha kaatam nama okv vjak kvvbi kristan vdwa jibwng nama vdwloka mvngpa mabv rimare.
For Gud er ikkje urettferdig, so han skulde gløyma dykkar verk og den kjærleiken som de hev synt for hans namn, med di de hev tent og endå tener dei heilage.
11 Ngonugv kaibv mvngjimvngro namv nonugv dinchibv mvnggap nama ataranya alu lobv rilin laka vbvribolo nonugv mvngtin namv jvjv nvgobv rilin jiriku.
Men me ynskjer at kvar ein av dykk må syna den same ihuge for den fulle vissa i voni alt til enden,
12 Ngonu nonua sepelakre nvgobv rima svgo vla mvngdunv, vbvritola mvngjwng yala okv saktvnv vdwgv aingbv risego vla, okv vbvrila Pwknvyarnv gv milv nama naarwksinv gubv risego vla mvngdunv.
so de ikkje skal verta seinføre, men fylgja etter deim som ved tru og tolmod erver lovnaderne.
13 Vdwlo Pwknvyarnv Abrahamnyi milv tokudw, nw ninyigv milv nama rirungre vla milvla mintoku. Ninyia kaiyanv kaamanam lvgabv, vdwlo nw milv tokudw nw atugv gv amin lokv minvla milv toku.
For då Gud gav Abraham lovnaden, og han ingen større hadde å sverja ved, so svor han ved seg sjølv
14 Nw minto, “Ngo milvdunv nam ngo boktalwkjire okv achialvbv kuu husi doolin more,”
og sagde: «Sanneleg, eg vil rikleg velsigna deg og gjera deg storleg mangfaldig.»
15 Abraham saktv nvgobv rito, okv vkvlvgabv nw Pwknvyarnv gv milv nama paatoku.
Og soleis vann han lovnaden, då han hadde venta med tolmod.
16 Vdwlo ngonu milvnam go minredw, ngonu ngonua kaiyanv akogv amin lokv milv nvdu vbv milv kolokv larmi sunama minjup dunv.
For menneskje sver ved ein større, og eiden er deim ein ende på all motsegn til stadfesting.
17 Pwknvyarnv gv milv kunam a naarwk sijinv vdwa, Pwknvyarnv nwgv ridubv mvngnam a um vdwloka mvkumv madunv vla minbwk jidubv mvngdu; vkvlvgabv hv nwgv milv kunamlo akodv milvnamgo mintam lwkdvdu.
Difor lagde Gud ein eid til, då han enn meir vilde syna ervingarne til lovnaden kor ubrigdeleg hans vilje var,
18 Vbvrikunamv, Pwknvyarnv gvlo so baanyi si doodunv hv nw mvvla manammv okv akuav nyuma namv. Vkvlvgabv ngonu nw gvlo ringria nama paanv vdwv ngonugv kaagialo mvngtin pvvji nama hvngdwngrungbv gaktwkkvrwk ladubv kairungnv mintvmiru ha jidu.
so me ved tvo ubrigdelege ting, som Gud umogeleg kunde svika i, skulde hava ei sterk trøyst, me som flydde til å gripa den voni som ventar oss,
19 Ngonugv mvngtin v ngonugv singnam lvgabv svbv toochi jvbv rila doodunv. Sum ogugoka rika nyumare, okv nyidomooku tologv pwknvyarnvnaam arwng gv vji torpin sinam a vngpik laila Darwkyachok kolo vnglwkre.
den me hev som eit anker for sjæli, eit som er trygt og fast og når inn um forhenget,
