Awit ng mga Awit 7
1 Kay ganda ng iyong mga paa sa iyong sandalyas, anak na babae ng prinsipe! Ang hugis ng iyong mga hita ay katulad ng hiyas, gawa ng mga kamay ng isang dalubhasa.
Mano kaka tiendeni beyo kirwako pat pat, yaye nyar joka ruoth! Tiendeni pichni ka kite ma nengogi tek, ka gima jopecho molony ema opayo.
2 Ang pusod mo ay katulad ng isang bilugang mangkok; nawa ito ay hindi kailanman magkukulang ng pinaghalong alak. Ang puson mo ay tulad ng isang tambak ng trigo na napaligiran ng mga liryo.
Pendi ogomo ka wend agwata, ma divai moru maber ok rumie. Nungoni chalo pidh ngano mochok kaachiel, ma ondanyo olworo koni gi koni.
3 Ang dalawang dibdib mo ay tulad ng dalawang munting mga usa, magkakambal na gasel.
Thundeni chalo gi nyithind mwanda ariyo, gichalo gi nyithind mwanda ma rude.
4 Ang iyong leeg ay tulad ng isang tore ng garing; ang iyong mga mata ay tulad ng mga lawa sa Hesbon sa tarangkahan ng Bat Rabim. Ang iyong ilong ay tulad ng tore sa Lebanon na nakamasid patungo sa Damasco.
Ngʼuti chalo gi kar ngʼicho motingʼore gi malo molos gi lak liech. Wengeni nyawni ka pi Yawo mar Heshbon but rangach mar Bath Rabim. Umi chalo gi kar ngʼicho motingʼore gi malo mar Lebanon momanyore gi Damaski.
5 Parang bundok ng Carmelo ang iyong ulo; ang buhok sa iyong ulo ay itim na lila. Ang hari ay nabihag sa pamamagitan ng mga tirintas nito.
Wiyi miyi duongʼ mana ka Got Karmel, yie wiyi to ochanore ka orengo mar ruoth, kendo omako pach ruoth.
6 Kay ganda at kaibig-ibig mo, nag-iisang minamahal, kasama ang iyong kagalakan!
Mano kaka ijaber kendo imiya mor, mano kaka imora, yaye jaherana!
7 Ang iyong taas ay katulad ng isang puno ng palmang datiles, at ang mga dibdib mo ay tulad ng mga kumpol na bunga.
Dendi odongo mana ka othith, to thundi to chalo mana ka olemo, mogudore kanyachiel.
8 Iniisip ko, “Nais kong akyatin ang punong palmang iyon; Ako ay hahawak sa mga sanga nito.” Nawa maging katulad ng kumpol na mga ubas ang iyong mga dibdib, at nawa ang halimuyak ng iyong ilong ay maging katulad ng mga aprikot.
Ne awacho niya, “Abiro lwenyo yiend othith; nyaka amak olembe gi lweta.” Mad thundeni chal gi olemb, mzabibu mochokore kanyachiel, to tik mar muchi chal gi olemo mayom,
9 Nawa ang iyong bibig ay maging katulad ng pinakamasarap na alak, banayad na dumadaloy sa aking minamahal, dumudulas sa ating mga labi at mga ngipin. Ang dalaga ay nagsasalita sa kaniyang mangingibig.
kendo dhogi chal mana gi divai mamit. Nyako Mad divai lor mos e dwond jaherana, kamol mos e kind lewe kod lekene komadhe.
10 Ako ay sa aking minamahal, at ninanais niya ako.
An mar jaherana, kendo gombone ni kuoma.
11 Lumapit ka, aking minamahal, lumabas tayo sa kabukiran; hayaan nating magpalipas ng gabi sa mga nayon.
Bi, jaherana, bi wadhi waba ei gwengʼ, kendo wanind oko e bunge.
12 Halina tayo ay bumangon ng maaga para magtungo sa mga ubasan; tingnan natin kung umusbong ang mga puno ng ubas, kung ang kanilang mga bulaklak ay namukadkad, at kung ang bunga ng granada ay namulaklak. Doon ibibigay ko sa iyo ang aking pag-ibig.
Bi wamondi gokinyi wadhi, e puothe mzabibu mondo wangʼiane, ka mzabibu oseolo, bende wangʼiane ka gisechako thiewo, kendo ka olembe mongʼinore oselokore makwar; kuno, ema abiro miyie herana.
13 Nagbibigay ng kanilang halimuyak ang mga mandragora; sa pintuan kung saan tayo nananatili ay may mga uri lahat ng piling mga bunga, bago at luma, na aking inimbak para sa iyo, aking minamahal.
Kuno ema inyalo winjoe tik mar mandrake, kendo e odwa kanyo okanni gik mamit, motingʼo gik machon gi manyien, ma asebedo ka akanoni, yaye jaherana.
