< Mga Roma 14 >
1 Tanggapin ang sinumang mahina ang pananampalataya, nang hindi hinahatulan ang mga pagtatalo.
Receive him who is weak in the faith, without regard to differences of opinions.
2 Sa isang dako, ang isang tao ay may paniniwalang maari niyang kainin ang kahit na ano, ngunit sa kabilang dako, ang ibang mahina ay kumakain lamang ng mga gulay.
One, indeed, believes he may eat everything; but he who is weak eats herbs only.
3 Huwag sanang hamakin ng taong kumakain ng kahit na ano ang taong hindi kinakain ang lahat. At ang siyang hindi kinakain ang lahat ay huwag husgahan ang taong kumakain ng lahat. Dahil tinanggap siya ng Diyos.
Let not him who eats, despise him who eats not; and let not him who eats not, condemn him who eats: for God has received him.
4 Sino ka, ikaw na humuhusga sa isang lingkod na pagmamay-ari ng iba? Sa harapan ng kaniyang amo siya tatayo o matutumba. Ngunit siya ay patatayuin, dahil nagagawa ng Panginoon na siya ay patayuin.
Who are you that condemn another man's servant? By his own master he stands or falls; and he shall be made to stand, for God is able to make him stand.
5 Sa isang dako, pinahahalagahan ng isang tao ang isang araw ng higit kaysa sa iba. Sa kabilang dako, pinahahalagahan naman ng iba ang bawat araw ng pantay-pantay. Ang bawat tao ay magpasya sa kaniyang sariling isipan.
One, indeed, thinks one day more holy than another: but another thinks every day alike. Let every one be convinced in his own mind.
6 Ang nagpapahalaga ng araw, ay nagpapahalaga nito para sa Panginoon. At siya na kumakain, ay kumakain para sa Panginoon, sapagkat siya ay nagbibigay pasasalamat sa Diyos. Ang hindi kumakain, ay nagpipigil na kumain para sa Panginoon. Nagpapasalamat din siya sa Diyos.
He who observes the day, observe it to the Lord; and he who does not observe the day to the Lord, does not observe it: he who eats, eats to the Lord, for he gives God thanks.
7 Sapagkat wala sa atin ang nabubuhay para sa kaniyang sarili, at walang namamatay para sa kaniyang sarili.
For none of us lives to himself, and none of us dies to himself.
8 Sapagkat kung tayo ay nabubuhay, nabubuhay tayo para sa Panginoon. At kung tayo ay mamamatay, mamamatay tayo para sa Panginoon. Kaya kung tayo man ay mamamatay o mabubuhay, tayo ay sa Panginoon.
But whether we live, we live to the Lord; and whether we die, we die to the Lord: whether we live, therefore, ot die, we are the Lord's.
9 Dahil sa layuning ito namatay si Cristo at nabuhay muli, upang siya ay maging Panginoon ng mga patay at mga buhay.
For to this end, Christ both dies and rose, and lives again, that he might rule over both the dead and the living.
10 Ngunit ikaw, bakit mo hinahatulan ang iyong kapatid? At ikaw, bakit mo kinamumuhian ang iyong kapatid? Dahil lahat tayo ay tatayo sa harapan ng hukuman ng Diyos.
But you, why do you condemn your brother? and you, also, why do you despise your brother? for we shall all be placed before the judgment seat of Christ.
11 Sapagkat ito ay nasusulat, “Habang ako ay nabubuhay,” sabi ng Panginoon, “ang bawat tuhod ay luluhod sa akin, at ang bawat dila ay magbibigay ng papuri sa Diyos.”
For it is written, "As I live, says the Lord, surely every knee shall bow to me, and every tongue shall confess to God."
12 Kaya kung gayon, ang bawat isa sa atin ay magbibigay-sulit ng kaniyang sarili sa Diyos.
Well, then, every one of us shall give an account of himself to God.
13 Samakatuwid, itigil na natin ang paghuhusga sa isa't isa, ngunit sa halip pagpasyahan ito, na walang sinuman ang maglalagay ng ikatitisod o patibong para sa kaniyang kapatid.
Let us, therefore, no more judge one another; but let us decide, rather, not to lay an occasion of stumbling before a brother, or a cause of falling.
14 Nalalaman ko at nahikayat ako sa Panginoong Jesus, na walang bagay na hindi malinis sa kaniyang sarili. Sa kaniya lamang na itinuturing ang anumang bagay na marumi, para sa kaniya ito ay marumi.
I know, and am persuaded by the Lord Jesus, that there is nothing unclean of itself; yet, to him who accounts anything to be unclean, to that man it is unclean.
15 Kung dahil sa pagkain ay nasaktan ang iyong kapatid, hindi ka na lumalakad sa pag-ibig. Huwag mong ipahamak sa iyong pagkain ang siyang pinagkamatayan ni Cristo.
Now, if your brother be hurt through your meat, you no longer walk as love requires. Do not destroy him with your meat for whom Christ died.
16 Kaya huwag ninyong hayaan na ang inyong mabubuting gawa ang maging dahilan upang kutyain sila ng mga tao.
Let not your good, then, be an evil spoken of.
17 Sapagkat ang kaharian ng Diyos ay hindi tungkol sa pagkain o inumin, ngunit tungkol ito sa pagiging matuwid, kapayapaan at kagalakan sa Banal na Espiritu.
For the Reign of God is not meat and drink; but righteousness and peace, and joy, in the Holy Spirit.
18 Sapagkat ang sinumang naglilingkod kay Cristo sa ganitong paraan ay katanggap-tanggap sa Diyos at sinang-ayunan ng mga tao.
And he who, by these things, serves Christ, is acceptable to God, and approved by men.
19 Kung gayon, ipagpatuloy natin ang mga bagay ng kapayapaan at ang mga bagay na nakapagpapatibay ng bawat isa.
Well, then, let us strive after peace, and mutual edification.
20 Huwag ninyong sirain ang gawain ng Diyos ng dahil sa pagkain. Ang lahat ng mga bagay ay tunay na malinis, ngunit masama ito para sa taong kumakain at nagiging dahilan ng kaniyang pagkatisod.
Do not, for the sake of meat, destroy the work of God. All meats, indeed, are clean; but that meat is hurtful to the man who eats to occasion stumbling.
21 Mabuti ang hindi kumain ng karne, o uminom ng alak, o anumang magiging sanhi ng pagkakatisod ng iyong kapatid.
It is good neither to eat flesh, nor to drink wine, nor to do anything by which your brother is made to stumble, or to fall, or is weakened.
22 Ang mga paniniwalang ito na mayroon ka, ikaw at ang Diyos lamang ang dapat nakakaalam. Pinagpala ang taong hindi hinahatulan ang kaniyang sarili bilang respeto sa kung ano ang kaniyang sinasang-ayunan.
You have faith: keep it to yourself, in the sight of God. Happy is he who does not condemn himself in what he approves.
23 Ang nagdududa ay hinahatulan kung siya ay kakain, dahil hindi ito mula sa pananampalataya. At ang anumang hindi mula sa pananampalataya ay kasalanan.
For he who discerns a difference, between meats is condemned, if he eat; because he eats not from faith: for what is not from faith is sin.