< Pahayag 11 >

1 Isang tambo ang binigay sa akin para gamitin tulad ng isang panukat. Sinabihan ako, “Tumayo ka at sukatin ang templo ng Diyos at ang altar, at ang mga sumasamba sa loob nito.
Gihatagan ako ug usa ka bagakay nga sama sa sukdanang sungkod aron gamiton. Giingnan ako, “Tindog ug sukda ang templo sa Dios ug ang altar, ug kadtong nagsimba niini.
2 Pero huwag mong susukatin ang patyo sa labas ng templo, dahil naibigay na iyon sa mga Gentil. Pagtatapakan nila ang banal na lungsod sa loob ng apatnapu't dalawang buwan.
Apan ayaw pagsukda ang hawanan sa gawas sa templo, kay gihatag na kini sa mga Gentil. Pagayatakyatakan nila ang balaang siyudad sulod sa 42 ka mga bulan.
3 Bibigyan ko ang aking dalawang saksi ng kapangyarihan para magpropesiya sa loob ng 1, 260 na araw, na nakadamit ng sako. “
Igahatag ko sa akong duha ka saksi ang kagahom sa pagpanagna sulod sa 1, 260 ka adlaw, nga sinul-oban sa mga sako nga bisti.”
4 Ang mga saksing ito ay ang dalawang puno ng olibo at dalawang ilawan na nakatayo sa harapan ng Panginoon sa lupa.
Kini nga mga saksi mao ang duha ka kahoy nga olibo ug ang duha ka tangkawan nga nagtindog atubangan sa Ginoo sa kalibotan.
5 Kung sinuman ang magpapasyang manakit sa kanila, lalabas ang apoy mula sa kanilang bibig at tutupukin ang kanilang mga kaaway. Sinuman ang magnanais manakit ay papatayin sa ganitong paraan.
Kung bisan kinsa ang magpili sa pagpasipala kanila, ang kalayo mogawas sa ilang baba ug pagalamyon ang ilang mga kaaway. Si bisan kinsa ang mangandoy sa pagpasipala kinahanglan pagapatyon niining paagiha.
6 Ang mga saksing ito ay may kapangyarihan para isara ang kalangitan kaya walang bubuhos na ulan sa oras nang sila ay magpropesiya. May kapangyarihang silang gawing dugo ang mga tubig at hampasin ang mundo kasama ang lahat ng uri ng salot anuman ang kanilang hilingin.
Kining mga saksi adunay kagahom sa pagsirado sa langit aron walay mahulog nga ulan sa panahon sa pagpanagna nila. Aduna silay gahom sa paghimo sa tubig ngadto sa dugo ug sa paghampak sa kalibotan sa tanang matang sa hampak sa bisan kanus-a nila buot buhaton.
7 Kapag natapos na nila ang kanilang patotoo, lalabas ang halimaw mula sa pinakailalim ng hukay at makikipagdigma laban sa kanila. Lulupigin nila sila at papatayin. (Abyssos g12)
Sa natapos na sila sa ilang pagpamatuod, migula ang mapintas nga mananap gikan sa kinahiladman ug walay kataposang bung-aw aron makiggubat batok kanila. Pagabuntogon niya sila ug pagapatyon silang tanan. (Abyssos g12)
8 Ang kanilang mga katawan ay ilalatag sa kalsada sa dakilang lungsod (na tinatawag na Sodom at Egipto bilang simbolo) kung saan ipinako sa krus ang kanilang Panginoon.
Magabuy-od ang ilang mga lawas sa dalan sa dagkong siyudad (nga nagasimbolo sa gitawag nga Sodoma ug Egypt) diin ang ilang Ginoo gilansang sa krus.
9 Sa loob ng tatlo at kalahating araw ilan mula sa bawat bayan, lipi, wika, at bansa ay tinitingnan ang kanilang mga katawan at hindi nila pahihintulutang ilagay sa isang libingan.
Kay sa tulo ug tunga ka adlaw ang pipila nga gikan sa matag katawhan, banay, pinulongan, ug nasod magatan-aw sa ilang mga lawas ug dili sila tugotan nga ipahimutang nila sa lubnganan.
10 Silang mga naninirahan sa lupa ay magagalak sa kanila at magdiriwang, kahit nagpapadala sila ng mga kaloob sa isa't isa dahil itong dalawang propeta ay pinahirapan ang mga naninirahan sa lupa.
Kadtong nagpuyo sa kalibotan magmaya didto kanila ug magsaulog, magpadala ug mga gasa sa matag usa tungod kay gisakit niining duha ka mga propeta ang mga nagpuyo sa kalibotan.
11 Pero makalipas ang tatlo at kalahating araw isang hininga ng buhay mula sa Diyos ay papasok sa kanila at sila ay tatayo sa kanilang mga paa. Matinding takot ang lulukob sa lahat ng makakakita sa kanila.
Apan human sa tulo ug tunga ka adlaw sa gininhawa sa kinabuhi nga gikan sa Dios magasulod ngadto kanila ug magatindog sila sa ilang mga tiil. Ang dakong kahadlok miabot niadtong nakakita kanila.
12 Pagkatapos maririnig nila ang malakas na tinig mula sa langit na sinasabi sa kanila, “Umakyat kayo rito!” At sila ay aakyat sa langit sa isang ulap, habang nakatingin ang kanilang mga kaaway.
Unya nadungog nila ang makusog nga tingog nga gikan sa langit nga miingon kanila, “Saka ngari!” Ug misaka sila sa langit diha sa panganod, samtang nakakita kanila ang mga kaaway.
13 Sa oras na iyon nagkaroon doon ng isang matinding lindol at ang ika-sampung bahagi ng lungsod nagiba. Pitong libong tao ang namatay sa lindol at ang mga nakaligtas ay natakot at nagbibigay kaluwalhatian sa Diyos ng langit.
Niadtong taknaa adunay dakong linog ug nalumpag ang ikanapulong bahin sa siyudad. Nangamatay sa linog ang 7, 000 ka tawo ug ang nahibilin nga naluwas nangalisang ug naghatag ug paghimaya sa Dios sa langit.
14 Ang ikalawang kapighatian ay lumipas na. Pagmasdan ito! Ang ikatlong kapighatian ay mabilis dadating.
Milabay na ang ikaduhang kaalaotan. Pagbantay! Ang ikatulong kaalaotan moabot sa dili madugay.
15 Pagkatapos pinatunog ng ika-pitong anghel ang kaniyang trumpeta, at malalakas na tinig ang nagsalita sa langit at sinabing, “Ang kaharian ng mundo ay magiging kaharian na ng ating Panginoon at ng kaniyang Cristo. Siya ay maghahari magpakailan pa man.” (aiōn g165)
Unya gipatingog sa ikapitong anghel ang iyang trumpeta, ug ang makusog nga mga tingog misulti didto sa langit ug miingon, “Ang gingharian sa kalibotan nahimong gingharian sa atong Ginoo ug sa iyang Cristo. Maghari siya hangtod sa kahangtoran.” (aiōn g165)
16 Pagkatapos ang dalawampu't apat na nakatatanda na nakaupo sa mga trono sa presensiya ng Diyos ay ibinaba ang kanilang mga sarili sa lupa, na nakatungo at sinamba ang Diyos.
Unya ang 24 ka kadagkoan nga nagalingkod sa mga trono sa atubangan sa Dios naghapa sa ilang kaugalingon sa yuta, uban sa pagpaubos sa ilang mga dagway, ug nagasimba sa Dios.
17 Sinabi nila, “Nagpapasalamat kami sa iyo, Panginoong Diyos, ang naghahari sa lahat, ang isa na at ang siyang noon, dahil nakamit mo ang iyong dakilang kapangyarihan at nagsimulang maghari.
Miingon sila, “Maghatag kami ug pasalamat kanimo, Ginoong Dios, nga magmamando sa tanan, ang usa nga mao karon ug ang kagahapon, tungod kay gihuptan mo ang dakong gahom ug nagsugod sa paghari.
18 Sumiklab ang galit ng mga bansa, pero ang iyong poot ay dumating na. Ang panahon ay narito na para ang mga patay para hatulan at dahil sa iyo para gantimpalaan ang iyong mga lingkod, ang mga propeta, ang mga mananampalataya, at silang mga may takot sa iyong pangalan, silang mga hindi mahalaga at ang dakila. At ang oras ay dumating dahil sa iyo para wasakin silang mga sumisira sa mundo.
Napungot ang mga kanasoran, apan miabot ang imong kaligutgot. Miabot ang panahon alang sa paghukom sa mga nangamatay ug sa paghatag sa ganti sa imong mga sulugoon nga mga propeta, ang mga balaan, ug sa mga nangahadlok sa imong ngalan, mga dili mahinungdanon ug ang mga gamhanan. Ug miabot ang panahon nga laglagon mo kadtong mga nagalaglag sa kalibotan.”
19 Pagkatapos bumukas ang templo ng Diyos sa langit at ang kaban ng kaniyang tipan ay nakita sa loob ng kaniyang templo. May mga kislap ng kidlat, mga dagundong at salpukan ng mga kulog, may lindol, at isang matinding pag-ulan ng yelo.
Unya naablihan ang templo sa Dios sa langit ug ang arka sa iyang kasabotan nakita sulod sa iyang templo. Adunay mga pagpangidlap sa kilat, mga dahunog, mga lagapak sa dalugdog, usa ka linog, ug dakong ulan sa nieve.

< Pahayag 11 >