Mga Awit 95
1 O halika, tayo ay umawit kay Yahweh; tayo ay umawit ng may kagalakan para sa bato ng ating kaligtasan.
Oh come, let us sing to Yahweh; let us sing joyfully to the rock of our salvation.
2 Tayo ay pumasok sa kaniyang presensya ng may pasasalamat; tayo ay umawit sa kaniya ng may salmong papuri.
Let us enter his presence with thanksgiving; let us sing to him with psalms of praise.
3 Dahil si Yahweh ay dakilang Diyos at dakilang Hari na nananaig sa lahat ng diyos.
For Yahweh is a great God and a great King superior to all gods.
4 Sa kaniyang kamay ay ang kalaliman ng kalupaan; ang katayugan ng bundok ay sa kaniya.
In his hand are the depths of the earth; the heights of the mountains are his.
5 Ang dagat ay kaniya, dahil nilikha niya ito, at hinulma ng kaniyang mga kamay ang tuyong lupa.
The sea is his, for he made it, and his hands formed the dry land.
6 O halika, tayo ay magpuri at yumukod; tayo ay lumuhod sa harapan ni Yahweh, ang ating tagapaglikha:
Oh come, let us worship and bow down; let us kneel before Yahweh, our Creator:
7 Dahil siya ang ating Diyos, at tayo ang mga tao sa kaniyang pastulan at ang mga tupa ng kaniyang kamay. Ngayon, marinig niyo nawa ang kaniyang tinig!
For he is our God, and we are the people of his pasture and the sheep of his hand. Today—oh, that you would hear his voice!
8 “Huwag niyong patigasin ang inyong puso, tulad sa Meribah, o sa araw ng Masah sa ilang,
“Do not harden your heart, as at Meribah, or as on the day of Massah in the wilderness,
9 nang sinubukan ng inyong ninuno na hamunin ang aking kapangyarihan at sinubukan ang aking pasensya, kahit na nakita nila ang aking mga gawa.
where your forefathers tested me and tried me, though they had seen my deeds.
10 Sa apatnapung taon ako ay galit sa salinlahi na iyon at sinabi, 'Ito ang mga tao na ang mga puso ay lumihis ng landas; hindi nila alam ang aking mga pamamaraan.'
For forty years I was angry with that generation and said, 'This is a people whose hearts wander astray; they have not known my ways.'
11 Kaya nga nangako ako sa aking poot na hindi na (sila) kailanman makakapasok sa aking lugar ng kapahingahan.”
Therefore I vowed in my anger that they would never enter into my resting place.”
