< Mga Awit 95 >
1 O halika, tayo ay umawit kay Yahweh; tayo ay umawit ng may kagalakan para sa bato ng ating kaligtasan.
The praise of a Song by David. Come, let us exult in the Lord; let us make a joyful noise to God our Saviour.
2 Tayo ay pumasok sa kaniyang presensya ng may pasasalamat; tayo ay umawit sa kaniya ng may salmong papuri.
Let us come before his presence with thanksgiving, and make a joyful noise to him with psalms.
3 Dahil si Yahweh ay dakilang Diyos at dakilang Hari na nananaig sa lahat ng diyos.
For the Lord is a great God, and a great king over all gods: for the Lord will not cast off his people.
4 Sa kaniyang kamay ay ang kalaliman ng kalupaan; ang katayugan ng bundok ay sa kaniya.
For the ends of the earth are in his hands; and the heights of the mountains are his.
5 Ang dagat ay kaniya, dahil nilikha niya ito, at hinulma ng kaniyang mga kamay ang tuyong lupa.
For the sea is his, and he made it: and is hands formed the dry land.
6 O halika, tayo ay magpuri at yumukod; tayo ay lumuhod sa harapan ni Yahweh, ang ating tagapaglikha:
Come, let us worship and fall down before him; and weep before the Lord that made us.
7 Dahil siya ang ating Diyos, at tayo ang mga tao sa kaniyang pastulan at ang mga tupa ng kaniyang kamay. Ngayon, marinig niyo nawa ang kaniyang tinig!
For he is our God; and we are the people of his pasture, and the sheep of his hand.
8 “Huwag niyong patigasin ang inyong puso, tulad sa Meribah, o sa araw ng Masah sa ilang,
To-day, if you will hear his voice, harden not your hearts, as in the provocation, according to the day of irritation in the wilderness:
9 nang sinubukan ng inyong ninuno na hamunin ang aking kapangyarihan at sinubukan ang aking pasensya, kahit na nakita nila ang aking mga gawa.
where your fathers tempted me, proved me, and saw my works.
10 Sa apatnapung taon ako ay galit sa salinlahi na iyon at sinabi, 'Ito ang mga tao na ang mga puso ay lumihis ng landas; hindi nila alam ang aking mga pamamaraan.'
Forty years was I grieved with this generation, and said, They do always err in their heart, and they have not known my ways.
11 Kaya nga nangako ako sa aking poot na hindi na (sila) kailanman makakapasok sa aking lugar ng kapahingahan.”
So I sware in my wrath, They shall not enter into my rest.