< Mga Awit 93 >
1 Si Yahweh ay naghahari; siya ay binabalutan ng kamaharlikahan; si Yahweh ay nakadamit ng kalakasan; sinusuot niya ito na parang isang sinturon. Ang mundo ay matatag na itinayo; hindi ito matitinag.
Naghari si Yahweh; nagbisti siya sa pagkahalangdon; gibistihan ug gibakosan ni Yahweh ang iyang kaugalingon uban sa kusog. Ang kalibotan natukod nga lig-on; dili kini matarog.
2 Ang iyong trono ay naitayo mula noong unang panahon; ikaw ay mula sa magpakailanman.
Ang imong trono natukod sukad pa kaniadto; gikan ka sa walay kataposan.
3 Tumataas ang karagatan, Yahweh; kanilang itinaas ang kanilang mga tinig; ang alon ng karagatan ay nagsasalpukan at dumadagundong.
Motaas ang kadagatan; Yahweh; gipataas nila ang ilang mga tingog; ang mga balod sa kadagatan nagbanggaay ug nagngulob.
4 Sa ibabaw ng nagsasalpukang mga alon, ang mga makapangyarihang naghahati ng dagat, si Yahweh na kataas-taasan ay makapangyarihan.
Ibabaw sa panagbangga sa mga balod, ang dagkong mga balod sa dagat, gamhanan si Yahweh nga anaa sa kahitas-an.
5 Ang iyong taos pusong mga kautusan ay tunay na mapagkakatiwalaan; ang iyong kabanalan ang nagpapalamuti ng iyong tahanan, Yahweh, magpakailanman.
Ang imong matinud-anon nga mga mando kasaligan kaayo; ang pagkabalaan nagpanindot sa imong balay, Yahweh, hangtod sa kahangtoran.