< Mga Awit 91 >

1 Siya na nananahan sa kanlungan ng Kataas-taasan ay mananatili sa lilim ng Makapangyarihan sa lahat.
Den, der sidder i den Højestes Skjul og dvæler i den Almægtiges Skygge,
2 Aking sasabihin kay Yahweh, “Siya ang aking kanlungan at aking tanggulan, aking Diyos, na aking pinagkakatiwalaan.”
siger til HERREN: Min Tilflugt, min Klippeborg, min Gud, paa hvem jeg stoler.
3 Dahil sasagipin ka niya mula sa patibong ng mangangaso at mula sa nakamamatay na salot.
Thi han frier dig fra Fuglefængerens Snare, fra ødelæggende Pest;
4 Tatakpan ka niya ng kaniyang mga pakpak, at sa ilalim ng kaniyang mga pakpak ay makakatagpo ka ng kanlungan. Ang kanyang pagiging mapagkakatiwalaan ay isang kalasag at proteksyon.
han dækker dig med sine Fjedre, under hans Vinger finder du Ly, hans Trofasthed er Skjold og Værge.
5 Hindi ka matatakot sa kilabot ng gabi, o sa palaso na lumilipad sa araw,
Du frygter ej Nattens Rædsler, ej Pilen, der flyver om Dagen,
6 o ang salot na gumagala sa kadiliman, o ang sakit na nanggagaling sa katanghalian.
ej Pesten, der sniger i Mørke, ej Middagens hærgende Sot.
7 Libo ang maaaring mabuwal sa iyong tabi, at sampung libo sa iyong kanang kamay, pero hindi ito makakaabot sa iyo.
Falder end tusinde ved din Side, ti Tusinde ved din højre Haand, til dig naar det ikke hen;
8 Mamamasdan mo lamang at makikita ang mga kaparusahan ng masasama.
du ser det kun med dit Øje, er kun Tilskuer ved de gudløses Straf;
9 Dahil si Yahweh ang aking kanlungan! Gawin mo ring kanlungan ang Kataas-taasan.
(thi du, HERRE, er min Tilflugt) den Højeste tog du til Bolig.
10 Walang kasamaang makakaabot sa iyo; walang paghihirap ang makakalapit sa iyong tahanan.
Der times dig intet ondt, dit Telt kommer Plage ej nær;
11 Dahil uutusan niya ang kaniyang mga anghel na protektahan ka, para ingatan ka sa lahat ng iyong mga kaparaanan.
thi han byder sine Engle at vogte dig paa alle dine Veje;
12 Itataas ka nila gamit ang kanilang mga kamay para hindi ka madulas at mahulog sa bato.
de skal bære dig paa deres Hænder, at du ikke skal støde din Fod paa nogen Sten;
13 Dudurugin mo ang mga leon at ulupong sa iyong mga paa; iyong yuyurakan ang mga batang leon at mga ahas.
du skal træde paa Slanger og Øgler, trampe paa Løver og Drager.
14 Dahil matapat siya sa akin, ililigtas ko siya. Poproktetahan ko siya dahil matapat siya sa akin.
»Da han klynger sig til mig, frier jeg ham ud, jeg bjærger ham, thi han kender mit Navn;
15 Kapag tumatawag siya sa akin, ako ay tutugon sa kaniya. Makakasama niya ako sa kaguluhan; bibigyan ko siya ng katagumpayan at pararangalan siya.
kalder han paa mig, svarer jeg ham, i Trængsel er jeg hos ham, jeg frier ham og giver ham Ære;
16 Bibigyan ko siya ng kasiyahan sa mahabang buhay at ipapakita ko sa kaniya ang aking kaligtasan.
med et langt Liv mætter jeg ham og lader ham skue min Frelse!«

< Mga Awit 91 >