< Mga Awit 91 >
1 Siya na nananahan sa kanlungan ng Kataas-taasan ay mananatili sa lilim ng Makapangyarihan sa lahat.
Den, som bor i den Højestes Skjul, han skal blive om Natten i den Almægtiges Skygge.
2 Aking sasabihin kay Yahweh, “Siya ang aking kanlungan at aking tanggulan, aking Diyos, na aking pinagkakatiwalaan.”
Jeg siger til Herren: Du er min Tillid og min Befæstning, min Gud, paa hvem jeg forlader mig.
3 Dahil sasagipin ka niya mula sa patibong ng mangangaso at mula sa nakamamatay na salot.
Thi han skal fri dig fra Fuglefængerens Snare, fra Fordærvelsens Pest.
4 Tatakpan ka niya ng kaniyang mga pakpak, at sa ilalim ng kaniyang mga pakpak ay makakatagpo ka ng kanlungan. Ang kanyang pagiging mapagkakatiwalaan ay isang kalasag at proteksyon.
Han skal dække dig med sine Vingefjedre, og du skal finde Ly under hans Vinger; hans Sandhed er Skjold og Panser.
5 Hindi ka matatakot sa kilabot ng gabi, o sa palaso na lumilipad sa araw,
Du skal ikke frygte for Rædselen om Natten, for Pilen, som flyver om Dagen,
6 o ang salot na gumagala sa kadiliman, o ang sakit na nanggagaling sa katanghalian.
for Pest, som farer frem i Mørket, for Sot, som raser om Middagen.
7 Libo ang maaaring mabuwal sa iyong tabi, at sampung libo sa iyong kanang kamay, pero hindi ito makakaabot sa iyo.
Om tusinde falde ved din Side og ti Tusinde ved din højre Haand, skal det dog ikke komme nær til dig.
8 Mamamasdan mo lamang at makikita ang mga kaparusahan ng masasama.
Du skal kun skue det med dine Øjne, og se, hvorledes der betales de ugudelige.
9 Dahil si Yahweh ang aking kanlungan! Gawin mo ring kanlungan ang Kataas-taasan.
— Thi du, Herre! er min Tillid; — den Højeste har du gjort til din Bolig.
10 Walang kasamaang makakaabot sa iyo; walang paghihirap ang makakalapit sa iyong tahanan.
Dig skal intet ondt vederfares, og der skal ingen Plage komme nær til dit Telt.
11 Dahil uutusan niya ang kaniyang mga anghel na protektahan ka, para ingatan ka sa lahat ng iyong mga kaparaanan.
Thi han skal befale sine Engle om dig at bevare dig paa alle dine Veje.
12 Itataas ka nila gamit ang kanilang mga kamay para hindi ka madulas at mahulog sa bato.
De skulle bære dig paa Hænderne, at du ikke skal støde din Fod paa nogen Sten.
13 Dudurugin mo ang mga leon at ulupong sa iyong mga paa; iyong yuyurakan ang mga batang leon at mga ahas.
Paa Løve og Øgle skal du træde, du skal nedtræde den unge Løve og Dragen.
14 Dahil matapat siya sa akin, ililigtas ko siya. Poproktetahan ko siya dahil matapat siya sa akin.
„Efterdi han har holdt sig til mig, saa vil jeg udfri ham; jeg vil ophøje ham; thi han kender mit Navn.
15 Kapag tumatawag siya sa akin, ako ay tutugon sa kaniya. Makakasama niya ako sa kaguluhan; bibigyan ko siya ng katagumpayan at pararangalan siya.
Han skal paakalde mig, og jeg vil bønhøre ham, jeg er hos ham i Nød, jeg vil fri ham og herliggøre ham.
16 Bibigyan ko siya ng kasiyahan sa mahabang buhay at ipapakita ko sa kaniya ang aking kaligtasan.
Jeg vil mætte ham med et langt Liv og lade ham se min Frelse.‟