Mga Awit 90

1 Ika-apat na aklat. Isang panalangin ni Moises ang lingkod ng Diyos. Panginoon, ikaw ang aming kublihan sa mga nakalipas na mga salinlahi.

Prière de Moïse, homme de Dieu. Seigneur, tu as été notre demeure de génération en génération.

2 Bago nahubog ang mga bundok, o hinubog mo ang lupa at ang mundo, hanggang sa habang panahon, ikaw ay Diyos.

Avant que les montagnes soient nées et que tu aies formé la terre et le monde, d’éternité en éternité tu es Dieu.

3 Binabalik mo sa alabok ang tao, at sinasabi mo, “Bumalik ka, ikaw na lahi ng tao.”

Tu fais retourner l’homme jusqu’à la poussière, et tu dis: Retournez, fils des hommes.

4 Dahil ang isang libong taon ay parang kahapon na lumipas, na tulad ng hudyat sa gabi.

Car 1 000 ans, à tes yeux, sont comme le jour d’hier quand il est passé, et comme une veille dans la nuit.

5 Tinatangay mo (sila) tulad ng baha at nakakatulog (sila) sa umaga ay tulad (sila) ng sumisibol na damo.

Comme un torrent tu les emportes; ils sont comme un sommeil, – au matin, comme l’herbe qui reverdit:

6 Sa umaga ito ay namumulaklak at tumutubo; sa gabi ito ay nalalanta at natutuyot.

Au matin, elle fleurit et reverdit; le soir on la coupe, et elle sèche.

7 Tunay nga na nilalamon kami ng iyong galit, at sa iyong poot kami ay lubhang natatakot.

Car nous sommes consumés par ta colère, et nous sommes épouvantés par ta fureur.

8 Nilagay mo ang mga kasalanan namin sa iyong harapan, ang aming mga nakatagong kasalanan sa liwanag ng iyong presensiya.

Tu as mis devant toi nos iniquités, devant la lumière de ta face nos [fautes] cachées.

9 Lumilipas ang aming buhay sa ilalim ng iyong poot; ang aming mga taon ay madaling lumilipas na tulad ng buntong-hininga.

Car tous nos jours s’en vont par ta grande colère; nous consumons nos années comme une pensée.

10 Ang aming mga taon ay pitumpu, walumpu kung kami ay malusog; pero kahit na ang aming pinakamainam na taon ay may suliranin at kapighatian. Oo, mabilis itong lumilipas, at tinatangay kami palayo.

Les jours de nos années montent à 70 ans, et si, à cause de la vigueur, ils vont à 80 ans, leur orgueil encore est peine et vanité; car [notre vie] s’en va bientôt, et nous nous envolons.

11 Sino ang nakakaalam ng tindi ng iyong galit; ang poot mo na katumbas sa takot na dinudulot nito?

Qui connaît la force de ta colère, et, selon ta crainte, ton courroux?

12 Kaya turuan mo kaming isaalang-alang ang aming buhay para mamuhay kami ng may karunungan.

Enseigne-nous ainsi à compter nos jours, afin que nous en acquérions un cœur sage.

13 Bumalik ka, Yahweh! Gaano pa ba katagal? Maawa ka sa iyong mga lingkod.

Éternel! retourne-toi. – Jusques à quand? – Et repens-toi à l’égard de tes serviteurs.

14 Bigyan mo kami sa umaga ng kasiyahan sa iyong katapatan sa tipan para magsaya kami at magalak sa lahat ng mga araw namin.

Rassasie-nous, au matin, de ta bonté; et nous chanterons de joie, et nous nous réjouirons tous nos jours.

15 Hayaan mo kaming magalak katumbas ng mga araw nang sinaktan mo kami at sa mga taon na nakaranas kami ng suliranin.

Réjouis-nous selon les jours où tu nous as affligés, selon les années où nous avons vu des maux.

16 Hayaan mong makita ng iyong mga lingkod ang iyong mga gawa, at hayaang makita ng aming mga anak ang iyong kaluwalhatian.

Que ton œuvre apparaisse à tes serviteurs, et ta majesté à leurs fils.

17 Nawa ang pabor ng Panginoon ay mapasaamin; pasaganahin ang gawa ng aming mga kamay; tunay nga, pasaganahin mo ang gawa ng aming mga kamay.

Et que la gratuité du Seigneur, notre Dieu, soit sur nous; et établis sur nous l’œuvre de nos mains: oui, l’œuvre de nos mains, établis-la.