< Mga Awit 90 >
1 Ika-apat na aklat. Isang panalangin ni Moises ang lingkod ng Diyos. Panginoon, ikaw ang aming kublihan sa mga nakalipas na mga salinlahi.
A prayer of Moses the man of God. Lord, you have been our refuge throughout all generations.
2 Bago nahubog ang mga bundok, o hinubog mo ang lupa at ang mundo, hanggang sa habang panahon, ikaw ay Diyos.
Before the mountains were formed, or you formed the earth and the world, from everlasting to everlasting, you are God.
3 Binabalik mo sa alabok ang tao, at sinasabi mo, “Bumalik ka, ikaw na lahi ng tao.”
You return man to dust, and you say, “Return, you descendants of mankind.”
4 Dahil ang isang libong taon ay parang kahapon na lumipas, na tulad ng hudyat sa gabi.
For a thousand years in your sight are as yesterday when it is past, and as a watch in the night.
5 Tinatangay mo (sila) tulad ng baha at nakakatulog (sila) sa umaga ay tulad (sila) ng sumisibol na damo.
You sweep them away as with a flood and they sleep; in the morning they are like the grass that sprouts up.
6 Sa umaga ito ay namumulaklak at tumutubo; sa gabi ito ay nalalanta at natutuyot.
In the morning it blooms and grows up; in the evening it withers and dries up.
7 Tunay nga na nilalamon kami ng iyong galit, at sa iyong poot kami ay lubhang natatakot.
Truly, we are consumed in your anger, and in your wrath we are terrified.
8 Nilagay mo ang mga kasalanan namin sa iyong harapan, ang aming mga nakatagong kasalanan sa liwanag ng iyong presensiya.
You have set our iniquities before you, our hidden sins in the light of your presence.
9 Lumilipas ang aming buhay sa ilalim ng iyong poot; ang aming mga taon ay madaling lumilipas na tulad ng buntong-hininga.
Our life passes away under your wrath; our years quickly pass like a sigh.
10 Ang aming mga taon ay pitumpu, walumpu kung kami ay malusog; pero kahit na ang aming pinakamainam na taon ay may suliranin at kapighatian. Oo, mabilis itong lumilipas, at tinatangay kami palayo.
Our years are seventy, or even eighty if we are healthy; but even our best years are marked by trouble and sorrow. Yes, they pass quickly, and we fly away.
11 Sino ang nakakaalam ng tindi ng iyong galit; ang poot mo na katumbas sa takot na dinudulot nito?
Who knows the intensity of your anger, and your wrath that is equal to the fear of you?
12 Kaya turuan mo kaming isaalang-alang ang aming buhay para mamuhay kami ng may karunungan.
So teach us to consider our life so that we might live wisely.
13 Bumalik ka, Yahweh! Gaano pa ba katagal? Maawa ka sa iyong mga lingkod.
Turn back, Yahweh! How long will it be? Have pity on your servants.
14 Bigyan mo kami sa umaga ng kasiyahan sa iyong katapatan sa tipan para magsaya kami at magalak sa lahat ng mga araw namin.
Satisfy us in the morning with your covenant faithfulness so that we may rejoice and be glad all our days.
15 Hayaan mo kaming magalak katumbas ng mga araw nang sinaktan mo kami at sa mga taon na nakaranas kami ng suliranin.
Make us glad in proportion to the days you afflicted us and to the years we have experienced trouble.
16 Hayaan mong makita ng iyong mga lingkod ang iyong mga gawa, at hayaang makita ng aming mga anak ang iyong kaluwalhatian.
Let your servants see your work, and let our children see your majesty.
17 Nawa ang pabor ng Panginoon ay mapasaamin; pasaganahin ang gawa ng aming mga kamay; tunay nga, pasaganahin mo ang gawa ng aming mga kamay.
May the favor of the Lord our God be ours; prosper the work of our hands; indeed, prosper the work of our hands.