< Mga Awit 88 >

1 Yahweh, Diyos ng aking kaligtasan, araw at gabi akong umiiyak sa iyo.
Canto. Salmo. Dei figli di Core. Al maestro del coro. Su «Macalat». Per canto. Maskil. Di Eman l'Ezraita. Signore, Dio della mia salvezza, davanti a te grido giorno e notte.
2 Pakinggan mo ang aking panalangin; pansinin mo ang aking pag-iyak.
Giunga fino a te la mia preghiera, tendi l'orecchio al mio lamento.
3 Dahil puno ako ng mga kaguluhan, at umabot na ang buhay ko sa Sheol. (Sheol h7585)
Io sono colmo di sventure, la mia vita è vicina alla tomba. (Sheol h7585)
4 Tinuturing ako ng mga tao na gaya ng mga bumababa sa hukay; ako ay isang taong walang lakas.
Sono annoverato tra quelli che scendono nella fossa, sono come un morto ormai privo di forza.
5 Iniwan ako sa gitna ng mga patay; katulad ako ng mga patay na nakahimlay sa libingan, na wala ka nang pakialam dahil naalis na (sila) mula sa iyong kapangyarihan.
E' tra i morti il mio giaciglio, sono come gli uccisi stesi nel sepolcro, dei quali tu non conservi il ricordo e che la tua mano ha abbandonato.
6 Inilagak mo ako sa pinakamalalim na bahagi ng hukay, sa madilim at malalim na mga lugar.
Mi hai gettato nella fossa profonda, nelle tenebre e nell'ombra di morte.
7 Nakadagan sa akin ang bigat ng iyong poot, at lahat ng iyong mga alon ay humahampas sa akin. (Selah)
Pesa su di me il tuo sdegno e con tutti i tuoi flutti mi sommergi.
8 Dahil sa iyo, iniiwasan ako ng mga kasama ko. Ginawa mo akong katakot-takot na tanawin sa kanila. Nakagapos ako at hindi ako makatakas.
Hai allontanato da me i miei compagni, mi hai reso per loro un orrore. Sono prigioniero senza scampo;
9 Namamaga ang mga mata ko dahil sa pighati; Buong araw akong tumatawag sa iyo, Yahweh; inuunat ko ang aking mga kamay sa iyo.
si consumano i miei occhi nel patire. Tutto il giorno ti chiamo, Signore, verso di te protendo le mie mani.
10 Gagawa ka ba ng mga himala para sa patay? Babangon ba ulit silang mga namatay para papurihan ka? (Selah)
Compi forse prodigi per i morti? O sorgono le ombre a darti lode?
11 Maihahayag ba sa libingan ang iyong katapatan sa tipan, ang iyong pagiging tapat sa lugar ng mga patay?
Si celebra forse la tua bontà nel sepolcro, la tua fedeltà negli inferi?
12 Malalaman ba ang kamangha-mangha mong mga ginawa sa kadiliman, o ang iyong katuwiran sa lugar ng pagkamakalimutin?
Nelle tenebre si conoscono forse i tuoi prodigi, la tua giustizia nel paese dell'oblio?
13 Pero dumadaing ako sa iyo, Yahweh; sa umaga ay idinudulog ko sa iyong harapan ang aking mga panalangin.
Ma io a te, Signore, grido aiuto, e al mattino giunge a te la mia preghiera.
14 Yahweh, bakit mo ako tinatanggihan? Bakit mo tinatago ang iyong mukha mula sa akin?
Perché, Signore, mi respingi, perché mi nascondi il tuo volto?
15 Matagal na akong naghihirap at nasa bingit na ng kamatayan simula pa nang aking kabataan. Nagdusa na ako sa labis mong galit; wala na akong magagawa.
Sono infelice e morente dall'infanzia, sono sfinito, oppresso dai tuoi terrori.
16 Dinaanan na ako ng iyong galit, at pinuksa ako ng katakot-takot mong mga gawain.
Sopra di me è passata la tua ira, i tuoi spaventi mi hanno annientato,
17 Buong araw nila akong pinaligiran katulad ng tubig; pinalibutan nila ako.
mi circondano come acqua tutto il giorno, tutti insieme mi avvolgono.
18 Tinanggal mo ang bawat kaibigan at kasama mula sa akin. Ang tanging kasama ko lang ay ang kadiliman.
Hai allontanato da me amici e conoscenti, mi sono compagne solo le tenebre.

< Mga Awit 88 >