< Mga Awit 88 >

1 Yahweh, Diyos ng aking kaligtasan, araw at gabi akong umiiyak sa iyo.
A Song, a psalm of the Korahites. To the leader: according to Mahalath Leannoth. A Maskil of Heman the Ezrahite. O Lord my God, I cry for help in the day-time, in the night my cry is before you;
2 Pakinggan mo ang aking panalangin; pansinin mo ang aking pag-iyak.
let my prayer come into your presence, incline your ear to my cry.
3 Dahil puno ako ng mga kaguluhan, at umabot na ang buhay ko sa Sheol. (Sheol h7585)
For I am sated with sorrow, my life draws near to Sheol. (Sheol h7585)
4 Tinuturing ako ng mga tao na gaya ng mga bumababa sa hukay; ako ay isang taong walang lakas.
I am counted with those who go down to the pit; without strength am I.
5 Iniwan ako sa gitna ng mga patay; katulad ako ng mga patay na nakahimlay sa libingan, na wala ka nang pakialam dahil naalis na (sila) mula sa iyong kapangyarihan.
My home is among the dead, like the slain that lie in the grave, whom you remember no more cut off as they are from your hand.
6 Inilagak mo ako sa pinakamalalim na bahagi ng hukay, sa madilim at malalim na mga lugar.
In the deepest pit you have put me, in shadows deep and dark.
7 Nakadagan sa akin ang bigat ng iyong poot, at lahat ng iyong mga alon ay humahampas sa akin. (Selah)
Your wrath lies heavy upon me, waves of your anger roll over me. (Selah)
8 Dahil sa iyo, iniiwasan ako ng mga kasama ko. Ginawa mo akong katakot-takot na tanawin sa kanila. Nakagapos ako at hindi ako makatakas.
You have put my friends far from me, you have made them shun me. I am shut in, and cannot escape,
9 Namamaga ang mga mata ko dahil sa pighati; Buong araw akong tumatawag sa iyo, Yahweh; inuunat ko ang aking mga kamay sa iyo.
my eyes are wasted with sorrow. I call on you, Lord, every day, spreading my hands out to you.
10 Gagawa ka ba ng mga himala para sa patay? Babangon ba ulit silang mga namatay para papurihan ka? (Selah)
For the dead can you work wonders? Can the shades rise again to praise you? (Selah)
11 Maihahayag ba sa libingan ang iyong katapatan sa tipan, ang iyong pagiging tapat sa lugar ng mga patay?
Can your kindness be told in the grave, your faithfulness in the tomb?
12 Malalaman ba ang kamangha-mangha mong mga ginawa sa kadiliman, o ang iyong katuwiran sa lugar ng pagkamakalimutin?
Can your wonders be known in the darkness, or your help in the land of forgetfulness?
13 Pero dumadaing ako sa iyo, Yahweh; sa umaga ay idinudulog ko sa iyong harapan ang aking mga panalangin.
I cry for help to you, in the morning my prayer comes before you.
14 Yahweh, bakit mo ako tinatanggihan? Bakit mo tinatago ang iyong mukha mula sa akin?
Why, O Lord, do you spurn me, and hide your face from me?
15 Matagal na akong naghihirap at nasa bingit na ng kamatayan simula pa nang aking kabataan. Nagdusa na ako sa labis mong galit; wala na akong magagawa.
From my youth I am wretched and dying, I am numbed by the terrors I bear.
16 Dinaanan na ako ng iyong galit, at pinuksa ako ng katakot-takot mong mga gawain.
The fires of your wrath have passed over me, your terrors destroy me,
17 Buong araw nila akong pinaligiran katulad ng tubig; pinalibutan nila ako.
surging around me forever, hemming me in altogether.
18 Tinanggal mo ang bawat kaibigan at kasama mula sa akin. Ang tanging kasama ko lang ay ang kadiliman.
Those who love me you put far from me; the dark is my only friend.

< Mga Awit 88 >