< Mga Awit 88 >
1 Yahweh, Diyos ng aking kaligtasan, araw at gabi akong umiiyak sa iyo.
O Yhwh God of my salvation, I have cried day and night before thee:
2 Pakinggan mo ang aking panalangin; pansinin mo ang aking pag-iyak.
Let my prayer come before thee: incline thine ear unto my cry;
3 Dahil puno ako ng mga kaguluhan, at umabot na ang buhay ko sa Sheol. (Sheol )
For my soul is full of troubles: and my life draweth nigh unto the grave. (Sheol )
4 Tinuturing ako ng mga tao na gaya ng mga bumababa sa hukay; ako ay isang taong walang lakas.
I am counted with them that go down into the pit: I am as a man that hath no strength:
5 Iniwan ako sa gitna ng mga patay; katulad ako ng mga patay na nakahimlay sa libingan, na wala ka nang pakialam dahil naalis na (sila) mula sa iyong kapangyarihan.
Free among the dead, like the slain that lie in the grave, whom thou rememberest no more: and they are cut off from thy hand.
6 Inilagak mo ako sa pinakamalalim na bahagi ng hukay, sa madilim at malalim na mga lugar.
Thou hast laid me in the lowest pit, in darkness, in the deeps.
7 Nakadagan sa akin ang bigat ng iyong poot, at lahat ng iyong mga alon ay humahampas sa akin. (Selah)
Thy wrath lieth hard upon me, and thou hast afflicted me with all thy waves. (Selah)
8 Dahil sa iyo, iniiwasan ako ng mga kasama ko. Ginawa mo akong katakot-takot na tanawin sa kanila. Nakagapos ako at hindi ako makatakas.
Thou hast put away mine acquaintance far from me; thou hast made me an abomination unto them: I am shut up, and I cannot come forth.
9 Namamaga ang mga mata ko dahil sa pighati; Buong araw akong tumatawag sa iyo, Yahweh; inuunat ko ang aking mga kamay sa iyo.
Mine eye mourneth by reason of affliction: Yhwh, I have called daily upon thee, I have stretched out my hands unto thee.
10 Gagawa ka ba ng mga himala para sa patay? Babangon ba ulit silang mga namatay para papurihan ka? (Selah)
Wilt thou shew wonders to the dead? shall the dead arise and praise thee? (Selah)
11 Maihahayag ba sa libingan ang iyong katapatan sa tipan, ang iyong pagiging tapat sa lugar ng mga patay?
Shall thy lovingkindness be declared in the grave? or thy faithfulness in destruction?
12 Malalaman ba ang kamangha-mangha mong mga ginawa sa kadiliman, o ang iyong katuwiran sa lugar ng pagkamakalimutin?
Shall thy wonders be known in the dark? and thy righteousness in the land of forgetfulness?
13 Pero dumadaing ako sa iyo, Yahweh; sa umaga ay idinudulog ko sa iyong harapan ang aking mga panalangin.
But unto thee have I cried, O Yhwh; and in the morning shall my prayer come before thee.
14 Yahweh, bakit mo ako tinatanggihan? Bakit mo tinatago ang iyong mukha mula sa akin?
Yhwh, why castest thou off my soul? why hidest thou thy face from me?
15 Matagal na akong naghihirap at nasa bingit na ng kamatayan simula pa nang aking kabataan. Nagdusa na ako sa labis mong galit; wala na akong magagawa.
I am afflicted and ready to die from my youth up: while I suffer thy terrors I am distracted.
16 Dinaanan na ako ng iyong galit, at pinuksa ako ng katakot-takot mong mga gawain.
Thy fierce wrath goeth over me; thy terrors have cut me off.
17 Buong araw nila akong pinaligiran katulad ng tubig; pinalibutan nila ako.
They came round about me daily like water; they compassed me about together.
18 Tinanggal mo ang bawat kaibigan at kasama mula sa akin. Ang tanging kasama ko lang ay ang kadiliman.
Lover and friend hast thou put far from me, and mine acquaintance into darkness.