< Mga Awit 82 >
1 Tumatayo ang Diyos sa banal na pagtitipon; sa kalagitnaan ng mga diyos, nagbibigay siya ng paghatol.
Zaburi mar Asaf. Nyasaye osekawo kare e dier chokruok maduongʼ, ongʼado bura e kind “nyiseche.”
2 Gaano katagal kang hahatol nang walang katarungan at magpapakita ng pagtatangi sa masasama? (Selah)
Nyaka karangʼo ma ubiro dhi nyime ka udewo wangʼ joma ok timbegi nikare kendo kudewo wangʼ joma timbegi richo? (Sela)
3 Ipagtanggol mo ang mahihirap at mga ulila sa ama; panatilihin mo ang mga karapatan ng pinapahirapan at dukha.
Ngʼaduru bura makare ne joma ok nyal kod nyithi kiye, kendo konyuru joma odhier kod joma ok nyal konyore kendgi.
4 Sagipin mo ang mahihirap at nangangailangan; alisin mo (sila) sa kamay ng masasama.
Resuru joma ok nyal kod joma ochando; golgiuru e lwet joma timbegi richo.
5 Hindi nila nalalaman ni nauunawaan; nagpapalabuy-laboy (sila) sa kadiliman; lahat ng mga pundasyon ng lupa ay gumuguho.
To gisesiko ka gimemore kendo onge gima gingʼeyo. Giwuotho koni gi koni e mudho; kendo gimiyo mise duto mag piny yiengni.
6 Sinabi ko, “Kayo ay mga diyos, at lahat kayong mga anak ng Kataas-taasan.
“Asenyisou ni, ‘Un “nyiseche;” kendo ni un duto un yawuot Nyasaye Man Malo Moloyo.’
7 Gayumpaman mamamatay kayo tulad ng mga tao at babagsak tulad ng isa sa mga prinsipe.”
To ubiro tho ka ji ajia; adier ubiro podho mana kaka jatelo moro amora ma ok otangʼ.”
8 Bumangon, O Diyos, hatulan mo ang daigdig, dahil mamanahin mo ang lahat ng mga bansa.
Aa malo, yaye Nyasaye, ngʼadni piny bura, nimar ogendini duto gin girkeni magi.