Mga Awit 78
1 Dinggin ninyo ang aking mga tinuturo, aking bayan, makinig kayo sa mga salita ng aking bibig.
Give ear, O my people, to my law: incline your ears to the words of my mouth.
2 Bubuksan ko ang aking bibig sa mga talinhaga; aawit ako tungkol sa mga bagay na lihim tungkol sa nakaraan.
I will open my mouth in a parable: I will utter dark sayings of old:
3 Ito ang mga bagay na narinig at natutunan natin, mga bagay na sinabi sa atin ng ating mga ninuno.
Which we have heard and known, and our fathers have told us.
4 Hindi natin ito itatago sa kanilang mga kaapu-apuhan. Sasabihin natin sa susunod na salinlahi ang tungkol sa kapuri-puring mga bagay na ginawa ni Yahweh, ang kaniyang kalakasan, at ang mga kababalaghan na kaniyang ginawa.
We will not hide them from their children, shewing to the generation to come the praises of Yhwh, and his strength, and his wonderful works that he hath done.
5 Dahil tinatag niya ang mga utos sa tipan kay Jacob at nagtalaga ng batas sa Israel. Inutusan niya ang ating mga ninuno na ituro ito sa kanilang mga anak.
For he established a testimony in Jacob, and appointed a law in Israel, which he commanded our fathers, that they should make them known to their children:
6 Inutos niya ito para malaman ng darating na salinlahi ang kaniyang mga tuntunin, ang mga bata na hindi pa ipinapanganak ay dapat din nilang sabihin ito sa kanilang mga magiging anak.
That the generation to come might know them, even the children which should be born; who should arise and declare them to their children:
7 Pagkatapos, ilalagak nila ang kanilang pag-asa sa Diyos at hindi kalilimutan ang mga ginawa niya pero susundin ang kaniyang mga kautusan.
That they might set their hope in God, and not forget the works of God, but keep his commandments:
8 Pagkatapos, hindi (sila) magiging katulad ng kanilang mga ninuno, na matigas ang ulo at rebeldeng salinlahi, salinlahi na hindi tama ang mga puso, at hindi mapagkakatiwalaan at hindi tapat sa Diyos.
And might not be as their fathers, a stubborn and rebellious generation; a generation that set not their heart aright, and whose spirit was not stedfast with God.
9 Ang mga taga-Efraim ay armado ng mga pana, pero umatras (sila) sa araw ng labanan.
The children of Ephraim, being armed, and carrying bows, turned back in the day of battle.
10 Hindi nila iningatan ang tipan sa Diyos, at tumanggi silang sumunod sa kaniyang batas.
They kept not the covenant of God, and refused to walk in his law;
11 Nakalimutan nila ang kaniyang mga ginawa, ang mga kamangha-manghang bagay na ipinakita niya sa kanila.
And forgat his works, and his wonders that he had shewed them.
12 Gumawa siya ng kahanga-hangang mga bagay sa harap ng kanilang mga ninuno sa lupain ng Ehipto, sa lupain ng Soan.
Marvellous things did he in the sight of their fathers, in the land of Egypt, in the field of Zoan.
13 Hinati niya ang dagat at dinala (sila) sa kabila nito; pinatayo niya ang mga tubig na gaya ng mga pader.
He divided the sea, and caused them to pass through; and he made the waters to stand as an heap.
14 Sa umaga, pinangunahan niya (sila) ng ulap at sa buong gabi sa liwanag ng apoy.
In the daytime also he led them with a cloud, and all the night with a light of fire.
15 Biniyak niya ang mga bato sa ilang, at binigyan (sila) ng maraming tubig, sapat para punuin ang kailaliman ng dagat.
He clave the rocks in the wilderness, and gave them drink as out of the great depths.
16 Nagpaagos siya ng tubig mula sa bato at pinadaloy ang tubig gaya ng mga ilog.
He brought streams also out of the rock, and caused waters to run down like rivers.
17 Pero pinagpatuloy pa rin nilang magkasala sa inyo, nagrerebelde laban sa Kataas-taasang Diyos sa ilang.
And they sinned yet more against him by provoking the most High in the wilderness.
18 Hinamon nila ang Diyos sa kanilang mga puso sa pamamagitan ng paghingi ng pagkain para pawiin ang kanilang gutom.
And they tempted God in their heart by asking meat for their lust.
19 Nagsalita (sila) laban sa Diyos: Sabi nila, “Kaya ba talaga ng Diyos na maglatag ng lamesa para sa atin sa ilang?
Yea, they spake against God; they said, Can God furnish a table in the wilderness?
20 Tingnan ninyo, nang hinampas niya ang bato, bumulwak ang tubig at nag-umapaw ang pagdaloy nito. Pero kaya din ba niya na magbigay ng tinapay? Magbibigay ba siya ng karne para sa kaniyang bayan?
Behold, he smote the rock, that the waters gushed out, and the streams overflowed; can he give bread also? can he provide flesh for his people?
21 Nang narinig ito ni Yahweh, nagalit siya; kaya nag-alab ang kaniyang apoy laban kay Jacob, nilusob ng galit niya ang Israel,
Therefore Yhwh heard this, and was wroth: so a fire was kindled against Jacob, and anger also came up against Israel;
22 dahil hindi (sila) naniwala sa Diyos at hindi (sila) nagtiwala sa kaniyang kaligtasan.
Because they believed not in God, and trusted not in his salvation:
23 Gayumpaman, inutusan niya ang mga kalangitan at binuksan ang pinto nito.
Though he had commanded the clouds from above, and opened the doors of heaven,
24 Nagpaulan siya ng manna para sa kainin nila, at binigyan (sila) ng butil mula sa langit.
And had rained down manna upon them to eat, and had given them of the grain of heaven.
25 Kinain ng mga tao ang tinapay ng mga anghel. Nagpadala siya sa kanila ng masaganang pagkain.
Man did eat angels’ food: he sent them meat to the full.
26 Pinaihip niya ang silangang hangin sa kalangitan, at sa pamamagitan ng kaniyang kapangyarihan, ginabayan niya ang katimugang hangin.
He caused an east wind to blow in the heaven: and by his power he brought in the south wind.
27 Nagpaulan siya ng karne para sa kanila gaya ng alikabok, mga ibon na singdami ng mga buhangin sa dagat.
He rained flesh also upon them as dust, and feathered fowls like as the sand of the sea:
28 Nahulog ito sa gitna ng kanilang kampo, sa buong paligid ng kanilang mga tolda.
And he let it fall in the midst of their camp, round about their habitations.
29 Kaya kumain (sila) at nabusog. Binigay niya ang gusto nila.
So they did eat, and were well filled: for he gave them their own desire;
30 Pero hindi pa rin (sila) nabusog; ang kanilang pagkain ay nasa mga bibig pa rin nila.
They were not estranged from their lust. But while their meat was yet in their mouths,
31 Pagkatapos, nilusob (sila) ng galit ng Diyos at pinatay ang pinakamalalakas sa kanila. Tinumba niya ang mga batang lalaki ng Israel.
The wrath of God came upon them, and slew the fattest of them, and smote down the chosen men of Israel.
32 Sa kabila nito, patuloy pa rin silang nagkasala at hindi (sila) naniwala sa kaniyang kahanga-hangang mga ginawa.
For all this they sinned still, and believed not for his wondrous works.
33 Dahil dito, pinaikli ng Diyos ang kanilang mga araw; ang kanilang mga taon ay napuno ng takot.
Therefore their days did he consume in vanity, and their years in trouble.
34 Sa tuwing pinapahirapan (sila) ng Diyos, nagsisimula silang hanapin siya, at babalik (sila) at masidhing hahanapin siya.
When he slew them, then they sought him: and they returned and enquired early after God.
35 Maaalala nila na ang Diyos ang kanilang bato at ang Kataas-taasang Diyos ang kanilang tagapagligtas.
And they remembered that God was their rock, and the high God their redeemer.
36 Pero bobolahin siya nila sa pamamagitan ng kanilang bibig at magsisinungaling (sila) sa pamamagitan ng kanilang mga salita.
Nevertheless they did flatter him with their mouth, and they lied unto him with their tongues.
37 Dahil ang kanilang mga puso ay hindi matatag na nakatuon sa kaniya, at hindi (sila) tapat sa kaniyang tipan.
For their heart was not right with him, neither were they stedfast in his covenant.
38 Gayumpaman, siya ay naging maawain, pinatawad niya ang kanilang labis na kasalanan at hindi (sila) winasak. Oo, maraming beses niyang pinigil ang kaniyang galit at hindi pinukaw lahat ang kaniyang matinding galit.
But he, being full of compassion, forgave their iniquity, and destroyed them not: yea, many a time turned he his anger away, and did not stir up all his wrath.
39 Inalala niya na (sila) ay gawa sa laman, isang hangin na umiihip at hindi na bumalik.
For he remembered that they were but flesh; a wind that passeth away, and cometh not again.
40 Napakadalas nilang nagrebelde laban sa kaniya sa ilang at pinagdalamhati siya sa tigang na mga rehiyon!
How oft did they provoke him in the wilderness, and grieve him in the desert!
41 Paulit-ulit nilang sinubok ang Diyos at sinaktan ang Banal ng Israel.
Yea, they turned back and tempted God, and limited the Holy One of Israel.
42 Hindi nila inisip ang kaniyang kapangyarihan, kung paano niya (sila) niligtas mula sa mga kalaban
They remembered not his hand, nor the day when he delivered them from the enemy.
43 nang ipinakita niya ang nakasisindak na mga tanda sa Ehipto at kababalaghan niya sa rehiyon ng Soan.
How he had wrought his signs in Egypt, and his wonders in the field of Zoan:
44 Ginawa niyang dugo ang mga ilog ng Ehipto para hindi (sila) makainom mula sa kanilang mga batis.
And had turned their rivers into blood; and their floods, that they could not drink.
45 Nagpadala siya ng kulupon ng mga langaw na lumamon sa kanila at mga palaka na kumalat sa kanilang lupain.
He sent divers sorts of flies among them, which devoured them; and frogs, which destroyed them.
46 Binigay niya ang kanilang mga pananim sa mga tipaklong at ang trabaho nila sa mga balang.
He gave also their increase unto the caterpiller, and their labour unto the locust.
47 Winasak niya ang kanilang mga taniman gamit ang yelo at ang kanilang mga punong sikamore ng mas maraming pang yelo.
He destroyed their vines with hail, and their sycomore trees with frost.
48 Nagpaulan siya ng yelo sa kanilang mga baka at naghagis ng mga kidlat sa kanilang mga baka.
He gave up their cattle also to the hail, and their flocks to hot thunderbolts.
49 Ang bagsik ng kaniyang galit ay humagupit laban sa kanila. Pinadala niya ang kaniyang poot, matinding galit, at kaguluhan tulad ng mga kinatawan na sinugo para magdala ng sakuna.
He cast upon them the fierceness of his anger, wrath, and indignation, and trouble, by sending evil angels among them.
50 Itinaas niya ang landas ng kaniyang galit; hindi niya (sila) niligtas mula sa kamatayan pero ibinigay niya (sila) sa salot.
He made a way to his anger; he spared not their soul from death, but gave their life over to the pestilence;
51 Pinatay niya ang lahat ng panganay sa Ehipto, ang panganay ng kanilang lakas sa mga tolda ni Ham.
And smote all the firstborn in Egypt; the chief of their strength in the tabernacles of Ham:
52 Inakay niya ang sarili niyang bayan gaya ng tupa at ginabayan (sila) mula sa ilang gaya ng isang kawan.
But made his own people to go forth like sheep, and guided them in the wilderness like a flock.
53 Inakay niya (sila) nang may kapanatagan at walang takot, pero nagapi ng dagat ang kanilang mga kaaway.
And he led them on safely, so that they feared not: but the sea overwhelmed their enemies.
54 Pagkatapos, dinala niya (sila) sa hangganan ng kaniyang banal na lupain, sa kaniyang bundok na nakuha ng kaniyang kanang kamay.
And he brought them to the border of his sanctuary, even to this mountain, which his right hand had purchased.
55 Tinaboy niya ang mga bansa sa kanilang mga harapan at itinalaga (sila) sa kanilang pamana; pinatira niya ang mga tribu ng Israel sa kanilang mga tolda.
He cast out the heathen also before them, and divided them an inheritance by line, and made the tribes of Israel to dwell in their tents.
56 Pero hinamon at sumuway (sila) sa Kataas-taasang Diyos at hindi sinunod ang kaniyang banal na mga kautusan.
Yet they tempted and provoked the most high God, and kept not his testimonies:
57 Hindi (sila) tapat at kumilos (sila) nang may kataksilan gaya ng kanilang mga ama; hindi (sila) maaasahan tulad ng isang sirang pana.
But turned back, and dealt unfaithfully like their fathers: they were turned aside like a deceitful bow.
58 Dahil siya ay ginalit nila sa kanilang paganong mga templo at pinukaw siya na magalit dahil sa kanilang mga diyos-diyosan.
For they provoked him to anger with their high places, and moved him to jealousy with their graven images.
59 Nang marinig ito ng Diyos, nagalit siya at lubusang itinakwil ang Israel.
When God heard this, he was wroth, and greatly abhorred Israel:
60 Iniwan niya ang banal na santuwaryo ng Shilo, ang tolda kung saan siya naninirahan kasama ng mga tao.
So that he forsook the tabernacle of Shiloh, the tent which he placed among men;
61 Hinayaan niyang mahuli ang kaniyang lakas at ibinigay niya ang kaniyang kaluwalhatian sa kamay ng kaniyang mga kaaway.
And delivered his strength into captivity, and his glory into the enemy’s hand.
62 Ibinigay niya ang kaniyang bayan sa mga espada, at nagalit siya sa kaniyang pamana.
He gave his people over also unto the sword; and was wroth with his inheritance.
63 Nilamon ng apoy ang kanilang mga binata, at ang mga dalaga nila ay walang mga kantang pangkasal.
The fire consumed their young men; and their maidens were not given to marriage.
64 Nahulog ang kanilang mga pari sa espada, at ang kanilang mga balo ay hindi makaiyak.
Their priests fell by the sword; and their widows made no lamentation.
65 Pagkatapos, gumising ang Diyos mula sa pagkakatulog, gaya ng isang mandirigma na sumisigaw dahil sa alak.
Then the Lord awaked as one out of sleep, and like a mighty man that shouteth by reason of wine.
66 Pinaatras niya ang kaniyang mga kaaway; inilagay niya (sila) sa walang hanggang kahihiyan.
And he smote his enemies in the hinder parts: he put them to a perpetual reproach.
67 Tinanggihan niya ang tolda ni Jose, at hindi niya pinili ang tribu ni Efraim.
Moreover he refused the tabernacle of Joseph, and chose not the tribe of Ephraim:
68 Pinili niya ang tribu ng Juda at Bundok ng Sion na iniibig niya.
But chose the tribe of Judah, the mount Zion which he loved.
69 Itinayo niya ang kaniyang banal na santuwaryo gaya ng langit, gaya ng daigdig na kaniyang itinatag magpakailanman.
And he built his sanctuary like high palaces, like the earth which he hath established for ever.
70 Pinili niya si David, ang kaniyang lingkod, at kinuha siya mula sa kulungan ng mga tupa.
He chose David also his servant, and took him from the sheepfolds:
71 Kinuha siya mula sa pagsunod sa mga babaeng tupa kasama ng mga kanilang anak, at dinala siya para maging pastol ni Jacob, ng kaniyang bayan, at ng Israel, na kaniyang pamana.
From following the ewes great with young he brought him to feed Jacob his people, and Israel his inheritance.
72 Pinatnubayan (sila) ni David nang may dangal sa kaniyang puso, at ginabayan (sila) sa pamamagitan ng kahusayan ng kaniyang mga kamay.
So he fed them according to the integrity of his heart; and guided them by the skilfulness of his hands.
