Mga Awit 74
1 O Diyos, bakit mo kami laging tinatanggihan? Bakit ang iyong galit ay nag-aalab laban sa mga tupa ng iyong pastulan?
A maskil of Asaph. Why, O God, have you spurned us forever? Why smokes your wrath against the sheep of your pasture?
2 Alalahanin mo ang iyong bayan, na iyong tinubos noong sinaunang panahon, na iyong binili para maging sarili mong pamana, at sa Bundok ng Sion, kung saan ka nananahan.
Remember the community you purchased of old to become by redemption the tribe of your heritage, Zion, the mountain you made your home.
3 Halika, tingnan mo ang mga lubos na pagkawasak, lahat ng pininsala na ginawa ng kaaway sa banal na lugar.
Rouse yourself, visit its ruins complete. In the temple the foe has made havoc of all things.
4 Ang iyong mga kalaban ay umatungal sa gitna ng iyong itinakdang lugar; inilagay nila ang kanilang mga bandila.
Like lions your enemies roared through your house, replacing our symbols by signs of their own,
5 Sinibak nila gamit ang mga palakol gaya ng sa makapal na gubat.
hacking, like woodsmen who lift axes on thickets of trees,
6 Dinurog at sinira nila ang lahat ng mga inukit; sinira nila iyon gamit ang mga palakol at maso.
smashing with hatchets and hammers all of its carved work together.
7 Sinunog nila ang iyong santuwaryo; nilapastangan nila kung saan ka naninirahan, at giniba ito.
They have set your temple on fire, to the very ground they have outraged the place where lives your name.
8 Sinabi nila sa kanilang mga puso, “Wawasakin namin silang lahat. “Sinunog nila ang lahat ng iyong mga tagpuang lugar sa lupain.
They have said in their heart, ‘Let us utterly crush them.’ They have burned all the houses of God in the land.
9 Hindi na kami nakakikita ng anumang mga himala mula sa Diyos; wala ng propeta, at walang sinuman sa atin ang nakakaalam kung gaano ito tatagal.
No symbol of ours do we see any more: no prophet is there any more, none is with us who knows how long.
10 O Diyos, gaano katagal ka lalaitin ng mga kaaway? Lalapastanganin ba ng kaaway ang iyong pangalan habang panahon?
How long, O God, is the foe to insult? Shall the enemy spurn your name forever?
11 Bakit mo pinipigilan ang iyong kamay, ang iyong kanang kamay? Gamitin mo ang iyong kanang kamay mula sa iyong kasuotan at wasakin (sila)
Why, O Lord, do you hold back your hand, why keep your right hand in the folds of your robe?
12 Gayumpaman, ang Diyos ang aking naging hari mula pa noong sinaunang panahon, na nagdadala ng kaligtasan sa daigdig.
Yet God is our king from the ancient days, in the midst of the earth working deeds of salvation.
13 Hinati mo ang dagat sa pamamagitan ng iyong lakas; dinurog mo ang mga ulo ng halimaw na nasa dagat.
It was you who did cleave the sea by your might, and shatter the heads of the ocean monsters.
14 Dinurog mo ang mga ulo ng leviatan; pinakain mo siya sa mga naninirahan sa ilang.
It was you who did crush many-headed Leviathan, and give him as food to the beasts of the wilderness.
15 Binuksan mo ang mga bukal at batis; tinuyo mo ang mga dumadaloy na ilog.
It was you who did cleave the fountains and torrents; it was you who did dry the perennial streams.
16 Ang araw ay sa iyo, at ang gabi ay sa iyo rin; nilagay mo ang araw at buwan.
Yours is the day; yours, too, is the night, it was you who did establish the sun and the star.
17 Inilagay mo ang lahat ng mga hangganan sa daigdig; ginawa mo ang tag-araw at taglamig.
It was you who did fix all the borders of earth: summer and winter it’s you who have made them.
18 Alalahanin mo, Yahweh, kung paano ka binato ng kaaway ng mga panlalait, at nilapastangan ng mga hangal ang iyong pangalan.
Yet, for all this, the foe has insulted you, Lord, and a nation of fools has reviled your name.
19 Huwag mong ibigay ang buhay ng iyong kalapati sa isang mabangis na hayop. Huwag mong tuluyang kalimutan ang buhay ng iyong inaping bayan magpakailanman.
Do not give your dove to the beasts, do not forget your afflicted forever.
20 Alalahanin mo ang iyong tipan, dahil ang madidilim na mga rehiyon sa daigdig ay puno ng mga lugar ng karahasan.
Look to the sleek ones – how full they are: the dark places of earth are the dwellings of violence.
21 Huwag mong hayaang maibalik ang mga inapi sa kahihiyan; nawa purihin ng mahirap at inaapi ang iyong pangalan.
O let not the downtrodden turn back ashamed: let the poor and the needy sing praise to your name.
22 Tumindig ka, O Diyos; ipagtanggol mo ang iyong sariling karangalan; alalahanin mo kung paano ka nilait ng mga hangal buong araw.
Arise, God, and defend your cause: remember how fools all the day insult you.
23 Huwag mong kalimutan ang tinig ng iyong mga kalaban o sigaw ng mga patuloy na sumasalungat sa iyo.
Do not forget the uproar of your enemies, the din of your foes that ascends evermore.
