< Mga Awit 74 >

1 O Diyos, bakit mo kami laging tinatanggihan? Bakit ang iyong galit ay nag-aalab laban sa mga tupa ng iyong pastulan?
O God, why have you cast us off for ever? why does your anger smoke against the sheep of your pasture?
2 Alalahanin mo ang iyong bayan, na iyong tinubos noong sinaunang panahon, na iyong binili para maging sarili mong pamana, at sa Bundok ng Sion, kung saan ka nananahan.
Remember your congregation, which you have purchased of old; the rod of your inheritance, which you have redeemed; this mount Zion, wherein you have dwelled.
3 Halika, tingnan mo ang mga lubos na pagkawasak, lahat ng pininsala na ginawa ng kaaway sa banal na lugar.
Lift up your feet to the perpetual desolations; even all that the enemy has done wickedly in the sanctuary.
4 Ang iyong mga kalaban ay umatungal sa gitna ng iyong itinakdang lugar; inilagay nila ang kanilang mga bandila.
Your enemies roar in the middle of your congregations; they set up their ensigns for signs.
5 Sinibak nila gamit ang mga palakol gaya ng sa makapal na gubat.
A man was famous according as he had lifted up axes on the thick trees.
6 Dinurog at sinira nila ang lahat ng mga inukit; sinira nila iyon gamit ang mga palakol at maso.
But now they break down the carved work thereof at once with axes and hammers.
7 Sinunog nila ang iyong santuwaryo; nilapastangan nila kung saan ka naninirahan, at giniba ito.
They have cast fire into your sanctuary, they have defiled by casting down the dwelling place of your name to the ground.
8 Sinabi nila sa kanilang mga puso, “Wawasakin namin silang lahat. “Sinunog nila ang lahat ng iyong mga tagpuang lugar sa lupain.
They said in their hearts, Let us destroy them together: they have burned up all the synagogues of God in the land.
9 Hindi na kami nakakikita ng anumang mga himala mula sa Diyos; wala ng propeta, at walang sinuman sa atin ang nakakaalam kung gaano ito tatagal.
We see not our signs: there is no more any prophet: neither is there among us any that knows how long.
10 O Diyos, gaano katagal ka lalaitin ng mga kaaway? Lalapastanganin ba ng kaaway ang iyong pangalan habang panahon?
O God, how long shall the adversary reproach? shall the enemy blaspheme your name for ever?
11 Bakit mo pinipigilan ang iyong kamay, ang iyong kanang kamay? Gamitin mo ang iyong kanang kamay mula sa iyong kasuotan at wasakin (sila)
Why withdraw you your hand, even your right hand? pluck it out of your bosom.
12 Gayumpaman, ang Diyos ang aking naging hari mula pa noong sinaunang panahon, na nagdadala ng kaligtasan sa daigdig.
For God is my King of old, working salvation in the middle of the earth.
13 Hinati mo ang dagat sa pamamagitan ng iyong lakas; dinurog mo ang mga ulo ng halimaw na nasa dagat.
You did divide the sea by your strength: you brake the heads of the dragons in the waters.
14 Dinurog mo ang mga ulo ng leviatan; pinakain mo siya sa mga naninirahan sa ilang.
You brake the heads of leviathan in pieces, and gave him to be meat to the people inhabiting the wilderness.
15 Binuksan mo ang mga bukal at batis; tinuyo mo ang mga dumadaloy na ilog.
You did split the fountain and the flood: you dried up mighty rivers.
16 Ang araw ay sa iyo, at ang gabi ay sa iyo rin; nilagay mo ang araw at buwan.
The day is yours, the night also is yours: you have prepared the light and the sun.
17 Inilagay mo ang lahat ng mga hangganan sa daigdig; ginawa mo ang tag-araw at taglamig.
You have set all the borders of the earth: you have made summer and winter.
18 Alalahanin mo, Yahweh, kung paano ka binato ng kaaway ng mga panlalait, at nilapastangan ng mga hangal ang iyong pangalan.
Remember this, that the enemy has reproached, O LORD, and that the foolish people have blasphemed your name.
19 Huwag mong ibigay ang buhay ng iyong kalapati sa isang mabangis na hayop. Huwag mong tuluyang kalimutan ang buhay ng iyong inaping bayan magpakailanman.
O deliver not the soul of your turtledove to the multitude of the wicked: forget not the congregation of your poor for ever.
20 Alalahanin mo ang iyong tipan, dahil ang madidilim na mga rehiyon sa daigdig ay puno ng mga lugar ng karahasan.
Have respect to the covenant: for the dark places of the earth are full of the habitations of cruelty.
21 Huwag mong hayaang maibalik ang mga inapi sa kahihiyan; nawa purihin ng mahirap at inaapi ang iyong pangalan.
O let not the oppressed return ashamed: let the poor and needy praise your name.
22 Tumindig ka, O Diyos; ipagtanggol mo ang iyong sariling karangalan; alalahanin mo kung paano ka nilait ng mga hangal buong araw.
Arise, O God, plead your own cause: remember how the foolish man reproaches you daily.
23 Huwag mong kalimutan ang tinig ng iyong mga kalaban o sigaw ng mga patuloy na sumasalungat sa iyo.
Forget not the voice of your enemies: the tumult of those that rise up against you increases continually.

< Mga Awit 74 >