Mga Awit 73
1 Sadyang mabuti ang Diyos sa Israel sa mga may dalisay na puso.
Псалом Аса́фів.
2 Pero para sa akin, halos dumulas ang aking mga paa; halos dumulas ang aking mga paa sa aking paghakbang
А я, — мало не послизну́лися но́ги мої, мало не посковзну́лися сто́пи мої,
3 dahil nainggit ako sa arogante nang makita ko ang kasaganaan ng masasama.
бо лихим я зави́дував, бачивши спо́кій безбожних, —
4 Dahil wala silang sakit hanggang sa kanilang kamatayan, kundi (sila) ay malakas at nakakakain nang mabuti.
бо не мають стражда́ння до смерти своєї, і здорове їхнє тіло,
5 Malaya (sila) mula sa mga pasanin tulad ng ibang mga tao; hindi (sila) nahihirapan katulad ng ibang mga tao.
на лю́дській роботі нема їх, і ра́зом із іншими лю́дьми не зазнаю́ть вони вда́рів.
6 Ang pagmamalaki ay nagpapaganda sa kanila na tulad ng kwintas na nakapalibot sa kanilang leeg; dinadamitan (sila) ng karahasan tulad ng balabal.
Тому́ то пиха їхню шию оздо́блює, зодяга́є їх ша́та наси́лля,
7 Mula sa ganoong pagkabulag nagmumula ang kasalanan; ang masamang mga kaisipan ay tumatagos sa kanilang mga puso.
вилазять їм очі від жи́ру, бажа́ння їхнього серця збули́ся,
8 Nangungutya silang nagsasabi ng mga masasamang bagay; nagmamalaki silang nagbabanta ng karahasan.
сміються й злосли́во говорять про у́тиск, говорять бундю́чно:
9 Nagsasalita (sila) laban sa kalangitan, at ang kanilang mga dila ay gumagala sa daigdig.
свої уста до неба підно́сять, — а їхній язик по землі походжа́є!
10 Kaya, ang bayan ng Diyos ay nakikinig sa kanila at ninanamnam ang kanilang mga salita.
Тому́ то туди Його люди зверта́ються, і щедро беруть собі воду
11 Sinasabi nila, “Paano nalalaman ng Diyos? Alam ba ng Diyos kung ano ang nangyayari?”
та й кажуть: „Хіба́ Бог те знає, і чи має Всеви́шній відо́мість,
12 Pansinin ninyo: ang mga taong ito ay masama; wala silang inaalala, lalo pa silang nagiging mayaman.
як он ті безбожні й безпечні на світі збільши́ли бага́тство своє?“
13 Sadyang walang kabuluhan na bantayan ko ang aking puso at hugasan ang aking mga kamay sa kawalang-kasalanan.
Направду, нада́рмо очи́стив я серце своє, і в неви́нності вимив ру́ки свої,
14 Dahil buong araw akong pinahirapan at dinisiplina bawat umaga.
і ввесь день я побитий, і щора́нку пока́раний.
15 Kung aking sinabi, “Sasabihin ko ang mga bagay na ito,” parang pinagtaksilan ko ang salinlahi ng inyong mga anak.
Коли б я сказав: „Буду так говори́ть, як вони“, то спроневі́рився б я поколі́нню синів Твоїх.
16 Kahit na sinubukan kong unawain ang mga bagay na ito, napakahirap nito para sa akin.
І розду́мував я, щоб пізна́ти оте, — та трудне́ воно в о́чах моїх,
17 Pagkatapos pumasok ako sa santuwaryo ng Diyos at naunawaan ang kanilang kapalaran.
аж прийшов я в Божу святиню, — і кінець їхній побачив:
18 Sadyang inilalagay mo (sila) sa madudulas na mga lugar; dinadala mo (sila) sa pagkawasak.
направду, — Ти їх на слизько́му поставив, на спусто́шення кинув Ти їх!
19 Paano (sila) naging disyerto sa isang iglap! Sumapit (sila) sa kanilang wakas at natapos sa kahindik-hindik na takot.
Як вони в одній хвилі спусто́шені, згинули, пощеза́ли від стра́хів!
20 Katulad (sila) ng panaginip matapos magising; Panginoon, kapag ikaw ay tumindig, wala kang iisiping ganoong mga panaginip.
Немов сном по обу́дженні, Господи, о́бразом їхнім пого́рдиш, мов сном по обу́дженні!
21 Dahil nagdalamhati ang aking puso, at ako ay labis na nasugatan.
Бо болить моє серце, і в нутрі́ моїм коле,
22 Ako ay mangmang at kulang sa pananaw; ako ay katulad ng walang alam na hayop sa harapan mo.
а я немов бидло й не знаю, — я перед Тобою худо́бою став!
23 Gayumpaman, ako ay palaging kasama mo; hawak mo ang aking kanang kamay.
Та я за́вжди з Тобою, — Ти де́ржиш мене за правицю,
24 Gagabayan mo ako ng iyong payo at pagkatapos tanggapin mo ako sa kaluwalhatian.
Ти Своєю порадою во́диш мене, і пото́му до слави Ти ві́зьмеш мене!
25 Sino ang hahanapin ko sa langit bukod sa iyo? Walang sinuman na nasa daigdig ang aking ninanais kundi ikaw.
Хто є мені на небеса́х, окрім Тебе? А я при Тобі на землі не бажаю нічо́го!
26 Humina man ang aking katawan at ang aking puso, pero ang Diyos ang lakas ng aking puso magpakailanman.
Гине тіло моє й моє серце, та Бог — скеля серця мого й моя доля навіки,
27 Ang mga malayo sa iyo ay mamamatay; wawasakin mo ang lahat ng mga taksil sa iyo.
бо погинуть ось ті, хто боку́є від Тебе, пони́щиш Ти кожного, хто відсту́пить від Тебе!
28 Pero para sa akin, ang kailangan ko lang gawin ay lumapit sa Diyos. Ginawa kong kublihan si Yahweh na aking Panginoon. Ipahahayag ko ang lahat ng iyong mga gawa.
А я, — бли́зькість Бога для мене добро́, — на Владику, на Господа свою певність складаю, щоб звіща́ти про всі Твої чи́ни!
