Mga Awit 73
1 Sadyang mabuti ang Diyos sa Israel sa mga may dalisay na puso.
MELEL, Kot kompoke pan men Israel, irail me makelekel nan mongiong arail.
2 Pero para sa akin, halos dumulas ang aking mga paa; halos dumulas ang aking mga paa sa aking paghakbang
A ngai, ekis ta, a nä i kat pan lodi, o i koren iong krisedi ni ai kakakawei.
3 dahil nainggit ako sa arogante nang makita ko ang kasaganaan ng masasama.
Pwe i suedeki me aklapalap akan, ni ai kilanger en me sapung kan ar pwaidar.
4 Dahil wala silang sakit hanggang sa kanilang kamatayan, kundi (sila) ay malakas at nakakakain nang mabuti.
Pwe sota apwal kot lel ong irail ni ar pan mela, re kin kelail o war arail wilar melel.
5 Malaya (sila) mula sa mga pasanin tulad ng ibang mga tao; hindi (sila) nahihirapan katulad ng ibang mga tao.
Sota ar apwal kot dueta aramas tei kan, o re sota pan kalokolok dueta aramas tei kan.
6 Ang pagmamalaki ay nagpapaganda sa kanila na tulad ng kwintas na nakapalibot sa kanilang leeg; dinadamitan (sila) ng karahasan tulad ng balabal.
Ari aklapalap, iei kapwat en tapin wor arail, o arail likau, iei arail tiak weit.
7 Mula sa ganoong pagkabulag nagmumula ang kasalanan; ang masamang mga kaisipan ay tumatagos sa kanilang mga puso.
Por en mas arail tikitik o sued kilar ar wilar, o re kin wiada, me re inong iong.
8 Nangungutya silang nagsasabi ng mga masasamang bagay; nagmamalaki silang nagbabanta ng karahasan.
Re kin mamaleki meakaros, o re kin lokelokaia me sued, o re kin lalaue o lokaia ni ar aklapalap.
9 Nagsasalita (sila) laban sa kalangitan, at ang kanilang mga dila ay gumagala sa daigdig.
Dene arail lokaia tapi sang nanlang, o me irail indinda, dene i eta me pung nin sappa.
10 Kaya, ang bayan ng Diyos ay nakikinig sa kanila at ninanamnam ang kanilang mga salita.
I me aramas akan lokidi ong irail; o pil totoia re kin nimala.
11 Sinasabi nila, “Paano nalalaman ng Diyos? Alam ba ng Diyos kung ano ang nangyayari?”
Re kin inda: Iaduen, Kot pan kotin insenoki irail? O menda ren me lapalap irail?
12 Pansinin ninyo: ang mga taong ito ay masama; wala silang inaalala, lalo pa silang nagiging mayaman.
Kilang, iduen me doo sang Kot akan; irail meid pai nin sappa, o re pan kapwapwala.
13 Sadyang walang kabuluhan na bantayan ko ang aking puso at hugasan ang aking mga kamay sa kawalang-kasalanan.
Iaduen, likamata sota katepa ai kamakelekeladar mongiong i o kaminela pa i kat ni me pung?
14 Dahil buong araw akong pinahirapan at dinisiplina bawat umaga.
Pwe ran karos i pan kalokolok, o ni mansang karos ai kamekam mia.
15 Kung aking sinabi, “Sasabihin ko ang mga bagay na ito,” parang pinagtaksilan ko ang salinlahi ng inyong mga anak.
Koren iong i pil pan indinda dueta irail, a so, pwe i de pan suedeki sapwilim omui seri kan karos sang mas kokodo lel met.
16 Kahit na sinubukan kong unawain ang mga bagay na ito, napakahirap nito para sa akin.
I ap madamadaua duen mepukat, pwen dedeki, a i sota kak ong.
17 Pagkatapos pumasok ako sa santuwaryo ng Diyos at naunawaan ang kanilang kapalaran.
Ngai lao pedelong ong mon mol en Kot saraui o kilanger imwin me doo sang Kot akan.
18 Sadyang inilalagay mo (sila) sa madudulas na mga lugar; dinadala mo (sila) sa pagkawasak.
Melel kom kotin pwili kin irail edi wasa likakeris; kom kotin kapup irail edi ong nani pwel.
19 Paano (sila) naging disyerto sa isang iglap! Sumapit (sila) sa kanilang wakas at natapos sa kahindik-hindik na takot.
Iaduen arail madang soredier. Irail lokidokila, o imwila’rail meid kamasapwek.
20 Katulad (sila) ng panaginip matapos magising; Panginoon, kapag ikaw ay tumindig, wala kang iisiping ganoong mga panaginip.
Maing Ieowa, kom kin kotin kawela mom arail nan kanim o dueta auramen.
21 Dahil nagdalamhati ang aking puso, at ako ay labis na nasugatan.
Ni ai madak nan mongiong i, o waiwairok nan ai mudilik kan,
22 Ako ay mangmang at kulang sa pananaw; ako ay katulad ng walang alam na hayop sa harapan mo.
I ap diaradar, me ngai ol pweipwei men, me sota asa meakot; dueta man amen mo omui.
23 Gayumpaman, ako ay palaging kasama mo; hawak mo ang aking kanang kamay.
Ari so, i pan mimieta re omui kokolata, pwe komui kotin kolekol eta pa i pali maun.
24 Gagabayan mo ako ng iyong payo at pagkatapos tanggapin mo ako sa kaluwalhatian.
Komui kin kalua ia duen kupur omui, o kom pan kotin kasamo ia nan lingan omui.
25 Sino ang hahanapin ko sa langit bukod sa iyo? Walang sinuman na nasa daigdig ang aking ninanais kundi ikaw.
Ma komui ta ai Kot, i sota pan anane meakot nanlang de sappa.
26 Humina man ang aking katawan at ang aking puso, pero ang Diyos ang lakas ng aking puso magpakailanman.
Ma pali war ai o ngen i pan dupokala, pil menda, pwe komui Maing Kot kamait pa i o pwais ai kokolata.
27 Ang mga malayo sa iyo ay mamamatay; wawasakin mo ang lahat ng mga taksil sa iyo.
Pwe kom kotin mangi irail, me muei sang komui pan lokidokila; Kom pan kotin kasapokela karos, me wuki wei sang komui.
28 Pero para sa akin, ang kailangan ko lang gawin ay lumapit sa Diyos. Ginawa kong kublihan si Yahweh na aking Panginoon. Ipahahayag ko ang lahat ng iyong mga gawa.
A iet ai peren, i en tengeteng ong Kot, o i en kaporoporeki Kot Ieowa, pwen kalok sili omui wiawia kan karos.
