Mga Awit 73
1 Sadyang mabuti ang Diyos sa Israel sa mga may dalisay na puso.
Ein salme av Asaf. Ja, Gud er god mot Israel, mot deim som hev eit reint hjarta.
2 Pero para sa akin, halos dumulas ang aking mga paa; halos dumulas ang aking mga paa sa aking paghakbang
Men eg - mine føter hadde so nær snåva, det skilde lite at mine stig hadde skride ut.
3 dahil nainggit ako sa arogante nang makita ko ang kasaganaan ng masasama.
For eg harmast på dei ovmodige, når eg såg at det gjekk dei gudlause godt.
4 Dahil wala silang sakit hanggang sa kanilang kamatayan, kundi (sila) ay malakas at nakakakain nang mabuti.
For dei er frie frå verk til dei døyr, og deira kropp er feit.
5 Malaya (sila) mula sa mga pasanin tulad ng ibang mga tao; hindi (sila) nahihirapan katulad ng ibang mga tao.
Dei veit ikkje av naud som andre folk, og dei vert ikkje plåga som andre menneskje.
6 Ang pagmamalaki ay nagpapaganda sa kanila na tulad ng kwintas na nakapalibot sa kanilang leeg; dinadamitan (sila) ng karahasan tulad ng balabal.
Difor er ovmod deira halsprydnad, vald sveiper seg um deim som eit klædeplagg.
7 Mula sa ganoong pagkabulag nagmumula ang kasalanan; ang masamang mga kaisipan ay tumatagos sa kanilang mga puso.
Augo deira glytter ut or feitt, deira hjartans tankar bryt fram.
8 Nangungutya silang nagsasabi ng mga masasamang bagay; nagmamalaki silang nagbabanta ng karahasan.
Dei spottar og talar i vondskap um valdsverk, frå høgdi talar dei.
9 Nagsasalita (sila) laban sa kalangitan, at ang kanilang mga dila ay gumagala sa daigdig.
Dei set sin munn til himmelen, og deira tunga fer fram yver jordi.
10 Kaya, ang bayan ng Diyos ay nakikinig sa kanila at ninanamnam ang kanilang mga salita.
Difor vendar deira folk seg til, og mykje vatn syg dei inn.
11 Sinasabi nila, “Paano nalalaman ng Diyos? Alam ba ng Diyos kung ano ang nangyayari?”
Og dei segjer: «Korleis skulde Gud vita noko? Finst det vel kunnskap hjå den Høgste?»
12 Pansinin ninyo: ang mga taong ito ay masama; wala silang inaalala, lalo pa silang nagiging mayaman.
Sjå desse er ugudlege, og æveleg trygge veks dei i magt.
13 Sadyang walang kabuluhan na bantayan ko ang aking puso at hugasan ang aking mga kamay sa kawalang-kasalanan.
Ja, fåfengt hev eg reinsa mitt hjarta og tvege mine hender i uskyld,
14 Dahil buong araw akong pinahirapan at dinisiplina bawat umaga.
eg vart like vel plåga heile dagen, og kvar morgon fekk eg tukt.
15 Kung aking sinabi, “Sasabihin ko ang mga bagay na ito,” parang pinagtaksilan ko ang salinlahi ng inyong mga anak.
Dersom eg hadde sagt: «Eg vil tala soleis, » då hadde eg vore utru mot ætti av dine born.
16 Kahit na sinubukan kong unawain ang mga bagay na ito, napakahirap nito para sa akin.
Og når eg tenkte etter korleis eg skulda skyna dette, vart det for mødesamt var det for meg
17 Pagkatapos pumasok ako sa santuwaryo ng Diyos at naunawaan ang kanilang kapalaran.
- til dess eg gjekk inn i Guds heilagdomar og agta på deira ende.
18 Sadyang inilalagay mo (sila) sa madudulas na mga lugar; dinadala mo (sila) sa pagkawasak.
Ja, på hålka set du deim; du let deim falla radt til grunns.
19 Paano (sila) naging disyerto sa isang iglap! Sumapit (sila) sa kanilang wakas at natapos sa kahindik-hindik na takot.
Kor dei vart øydelagde i ein augneblink! Dei gjekk under, fekk ein skræmeleg ende.
20 Katulad (sila) ng panaginip matapos magising; Panginoon, kapag ikaw ay tumindig, wala kang iisiping ganoong mga panaginip.
Som ein vanvyrder ein draum når ein vaknar, soleis vanvyrder du, Herre, deira bilæte når du vert vaken.
21 Dahil nagdalamhati ang aking puso, at ako ay labis na nasugatan.
Når mitt hjarta var beiskt, og eg fekk styng i nyro,
22 Ako ay mangmang at kulang sa pananaw; ako ay katulad ng walang alam na hayop sa harapan mo.
då var eg uvitug og skyna inkje, eit fe var eg imot deg.
23 Gayumpaman, ako ay palaging kasama mo; hawak mo ang aking kanang kamay.
Men eg er alltid hjå deg, du hev gripe mi høgre hand.
24 Gagabayan mo ako ng iyong payo at pagkatapos tanggapin mo ako sa kaluwalhatian.
Du vil leida meg med di råd og sidan tek du meg upp til æra.
25 Sino ang hahanapin ko sa langit bukod sa iyo? Walang sinuman na nasa daigdig ang aking ninanais kundi ikaw.
Kven hev eg i himmelen? Og når du er min, hev eg ingen hug til jordi.
26 Humina man ang aking katawan at ang aking puso, pero ang Diyos ang lakas ng aking puso magpakailanman.
Um mitt kjøt og hjarta vert til inkjes, so er Gud æveleg mitt hjartans berg og min deil.
27 Ang mga malayo sa iyo ay mamamatay; wawasakin mo ang lahat ng mga taksil sa iyo.
For sjå, dei som er langt burte frå deg, skal ganga til grunnar; du tyner alle som i hor gjeng frå deg.
28 Pero para sa akin, ang kailangan ko lang gawin ay lumapit sa Diyos. Ginawa kong kublihan si Yahweh na aking Panginoon. Ipahahayag ko ang lahat ng iyong mga gawa.
Men for meg er det godt å halda meg nær til Gud, eg set mi lit til Herren, Herren, at eg må fortelja alle dine gjerningar.
