Mga Awit 73
1 Sadyang mabuti ang Diyos sa Israel sa mga may dalisay na puso.
Zsoltár Ászáftól. Bizony, jóságos Izraélhez az Isten, a tisztult szívűekhez.
2 Pero para sa akin, halos dumulas ang aking mga paa; halos dumulas ang aking mga paa sa aking paghakbang
Én pedig, kevés híja elhajlottak lábaim, semmi híja megcsúsztak lépteim.
3 dahil nainggit ako sa arogante nang makita ko ang kasaganaan ng masasama.
Mert megirígyeltem a, kevélykedőket, midőn a gonoszok jólétét láttam.
4 Dahil wala silang sakit hanggang sa kanilang kamatayan, kundi (sila) ay malakas at nakakakain nang mabuti.
Mert nincsenek kínjaik halálukig, hízott az erejük.
5 Malaya (sila) mula sa mga pasanin tulad ng ibang mga tao; hindi (sila) nahihirapan katulad ng ibang mga tao.
Halandónak szenvedésében nincsenek benne s emberekkel együtt nem sújtatnak.
6 Ang pagmamalaki ay nagpapaganda sa kanila na tulad ng kwintas na nakapalibot sa kanilang leeg; dinadamitan (sila) ng karahasan tulad ng balabal.
Azért nyakukat díszíti gőgösség, ruhaként borítja őket erőszak.
7 Mula sa ganoong pagkabulag nagmumula ang kasalanan; ang masamang mga kaisipan ay tumatagos sa kanilang mga puso.
Kidülledt kövérségtől szemük, túlcsapongtak szívük képzelődései.
8 Nangungutya silang nagsasabi ng mga masasamang bagay; nagmamalaki silang nagbabanta ng karahasan.
Csúfolódnak és gonoszúl fosztogatásról beszélnek, szinte a magasból beszélnek:
9 Nagsasalita (sila) laban sa kalangitan, at ang kanilang mga dila ay gumagala sa daigdig.
az egekbe helyezték szájukat, de nyelvük a földön jár.
10 Kaya, ang bayan ng Diyos ay nakikinig sa kanila at ninanamnam ang kanilang mga salita.
Azért erre felé tér az ő népe, s tele szürcsölik magukat vízzel;
11 Sinasabi nila, “Paano nalalaman ng Diyos? Alam ba ng Diyos kung ano ang nangyayari?”
és mondják: Miként tudhatja Isten, s van-e tudás a legfelsőbben?
12 Pansinin ninyo: ang mga taong ito ay masama; wala silang inaalala, lalo pa silang nagiging mayaman.
Íme, gonoszok ezek és mint örökkön gondtalanok gyarapítottak vagyont.
13 Sadyang walang kabuluhan na bantayan ko ang aking puso at hugasan ang aking mga kamay sa kawalang-kasalanan.
Bizony, hiába tisztítottam szivemet és mostam ártatlanságban kezeimet;
14 Dahil buong araw akong pinahirapan at dinisiplina bawat umaga.
de sújtva vagyok egész nap s reggelenként itt a fenyítésem.
15 Kung aking sinabi, “Sasabihin ko ang mga bagay na ito,” parang pinagtaksilan ko ang salinlahi ng inyong mga anak.
Ha mondanám, hadd beszélek olykép, íme gyermekeid nemzedékét elárulnám.
16 Kahit na sinubukan kong unawain ang mga bagay na ito, napakahirap nito para sa akin.
Gondolkodtam is, hogy megtudjam ezt, gyötrődés volt az szemeimben
17 Pagkatapos pumasok ako sa santuwaryo ng Diyos at naunawaan ang kanilang kapalaran.
míg be nem mentem Isten szentélyébe, s figyelhettem az ő végükre.
18 Sadyang inilalagay mo (sila) sa madudulas na mga lugar; dinadala mo (sila) sa pagkawasak.
Bizony, sikamlós térre helyezted őket, ledöntöd őket romokká.
19 Paano (sila) naging disyerto sa isang iglap! Sumapit (sila) sa kanilang wakas at natapos sa kahindik-hindik na takot.
Miként lettek pusztulássá egy pillanat alatt; eltüntek, végük lett a rémülettől.
20 Katulad (sila) ng panaginip matapos magising; Panginoon, kapag ikaw ay tumindig, wala kang iisiping ganoong mga panaginip.
Mint álmot ébredés után, Uram, fölserkenvén képüket megveted.
21 Dahil nagdalamhati ang aking puso, at ako ay labis na nasugatan.
Midőn elkeseredett szívem és töprenkedtem veséimben:
22 Ako ay mangmang at kulang sa pananaw; ako ay katulad ng walang alam na hayop sa harapan mo.
oktalan voltam és tudásom nem volt, akár a barom voltam veled szemben.
23 Gayumpaman, ako ay palaging kasama mo; hawak mo ang aking kanang kamay.
De én mindig veled vagyok, megragadod jobb kezemet;
24 Gagabayan mo ako ng iyong payo at pagkatapos tanggapin mo ako sa kaluwalhatian.
tanácsoddal vezetsz engem, és aztán dicsőséggel magadhoz veszel engem.
25 Sino ang hahanapin ko sa langit bukod sa iyo? Walang sinuman na nasa daigdig ang aking ninanais kundi ikaw.
Kim van nekem az egekben? S melletted mit sem kivánok a földön.
26 Humina man ang aking katawan at ang aking puso, pero ang Diyos ang lakas ng aking puso magpakailanman.
Elfogyott bár húsom és szivem – szívem sziklája és osztályrészem az Isten örökké.
27 Ang mga malayo sa iyo ay mamamatay; wawasakin mo ang lahat ng mga taksil sa iyo.
Mert íme a tőled eltávolodók elvesznek, megsemmisítesz mindenkit, ki elparáználkodik tőled.
28 Pero para sa akin, ang kailangan ko lang gawin ay lumapit sa Diyos. Ginawa kong kublihan si Yahweh na aking Panginoon. Ipahahayag ko ang lahat ng iyong mga gawa.
Én pedig – Isten közelsége jó nekem; az Úrba, az Örökkévalóba helyeztem bizalmamat, hogy elbeszéljem mind a te műveidet.
