Mga Awit 69

1 Iligtas mo ako, O Diyos, dahil nilagay ng katubigan ang buhay ko sa panganib.

To the Chief Musician. On "The Lilies." David’s. Save me, O God, For waters have entered as far as the life;

2 Lumulubog ako sa malalim na putikan kung saan walang lugar na matatayuan; pumunta ako sa malalim na katubigan kung saan rumaragasa ang baha sa akin.

I have sunk in deep swamp, Where there is no place to stand, I have come into abysses of waters, Where a flood hath overflowed me;

3 Napapagal ako sa aking pag-iyak; nanunuyo ang aking lalamunan; nanlalabo ang aking mga mata habang naghihintay ako sa Diyos.

I am weary with mine outcry, Parched is my throat, —Mine eyes have become dim, through waiting for my God.

4 Higit pa sa aking mga buhok sa ulo ang mga napopoot sa akin ng walang dahilan; ang mga pumapatay sa akin, ang naging mga kaaway ko dahil sa mga maling dahilan, ay makapangyarihan; ang mga hindi ko ninakaw ay kailangan kong ibalik.

More than the hairs of my head, Are they who hate me without cause, —Firmer than my bones, Are they who are my foes for false cause, —What I had not plundered, then, had I to restore.

5 O Diyos, alam mo ang aking kahangalan, at hindi nalilihim ang mga kasalanan ko sa iyo.

O God, thou, hast known my folly, And, my wrong-doings, from thee, have not been hid.

6 Huwag mong hayaang malagay sa kahihiyan ang mga naghihintay sa iyo dahil sa akin, Panginoong Diyos ng mga hukbo; huwag mong hayaang malagay sa kasiraang-puri ang mga naghahanap sa iyo dahil sa akin, O Diyos ng Israel.

Let them not be ashamed, through me, Who have waited for thee, O My Lord, Yahweh of hosts, —Let them not be confounded, through me, Who are seeking thee, O God of Israel!

7 Para sa iyong kapakanan, tinanggap ko ang panlalait; kahihiyan ang bumalot sa aking mukha.

Because, for thy sake, have I borne reproach, Confusion hath covered my face;

8 Naging dayuhan ako sa aking mga kapatid, dayuhan sa mga anak ng aking ina.

One estranged, have I become, to my own brethren, Yea, an alien, to the sons of my own mother;

9 Dahil nilamon ako ng kasigasigan sa iyong tahanan, at ang mga lait ng mga nanlalait sa iyo ay bumagsak sa akin.

Because, zeal for thy house, hath eaten me up, And, the reproaches of them who have reproached thee, have fallen upon me.

10 Noong umiyak ako at hindi kumain, hinamak nila ako.

When I have humbled my soul with fasting, Then hath it turned to my reproach;

11 Noong ginawa kong kasuotan ang sako, naging paksa ako ng kawikaan sa kanila.

When I have made my clothing of sackcloth, Then have I served them for a by-word;

12 Pinag-uusapan ako ng mga nakaupo sa tarangkahan ng lungsod; ako ang awit ng mga manginginom.

They who sit in the gate talk against me, —And [against me are] the songs of them who imbibe strong drink.

13 Pero para sa akin, sa iyo ang aking panalangin, Yahweh, sa panahon na tatanggap ka; sagutin mo ako sa pagiging mapagkakatiwalaan ng iyong kaligtasan.

But, as for me, my prayer shall be unto thee, O Yahweh, in a time of acceptance, O God, in the abounding of thy lovingkindness, answer me with thy saving faithfulness.

14 Hilahin mo ako mula sa putikan, at huwag mo akong hayaang lumubog; hayaan mo akong malayo mula sa napopoot sa akin at sagipin mo mula sa malalim na katubigan.

Rescue me out of the mire, lest I sink, Let me be rescued, From my haters, and, From abysses of waters:

15 Huwag mong hayaang tabunan ako ng baha, ni hayaang lamunin ako ng kalaliman. Huwag mong hayaang isara ng hukay ang bibig nito sa akin.

Let not a flood of waters overflow me, And let not the depth swallow me up, Neither let the well close, over me, her mouth.

16 Sagutin mo ako Yahweh, dahil mabuti ang iyong katapatan sa tipan; dahil labis ang iyong kahabagan sa akin, humarap ka sa akin.

Answer me, O Yahweh, for good is thy lovingkindness, According to the abounding of thy compassions, turn thou towards me:

17 Huwag mong itago ang iyong mukha sa iyong mga lingkod, dahil ako ay nasa kalungkutan; sagutin mo ako agad.

Then do not hide thy face from thy servant, Because I am in distress, haste thou—answer me!

18 Lumapit ka sa akin at tubusin ako. Dahil sa aking mga kaaway, iligtas mo ako.

Oh draw near unto my soul—redeem it, Because of mine enemies, ransom me.

19 Alam mo ang aking paghihirap, kahihiyan at kasiraang-puri; nasa harap mo ang lahat ng aking mga kalaban.

Thou, knowest my reproach, and my shame, and my confusion, Before thee, are all mine adversaries.

20 Winasak ng pagtutuwid ang aking puso; punong-puno ako ng kabigatan; naghahanap ako ng sinumang maaawa sa akin, pero wala ni isa man. Naghahanap ako ng mga mag-aaliw, pero wala akong nakita.

Reproach hath broken my heart, and I am weak, —Though I waited for one to pity me, yet there was none, And for comforters, yet I found not any.

21 Binigyan nila ako ng lason para kainin ko; sa aking pagka-uhaw binigyan nila ako ng suka para inumin.

But they put in my food—poison! And, for my thirst, they gave for my drink—vinegar!

22 Hayaan mong maging bitag ang mesa sa harap nila; kapag iniisip nila na ligtas (sila) hayaan mong maging patibong ito.

Let their table, before them, become a snare, And unto their friends, a lure;

23 Hayaan mong magdilim ang kanilang mga mata para hindi (sila) makakita; lagi mong yugyugin ang mga baywang nila.

Let their eyes become too dim to see, And, their loins, continually cause thou to shake;

24 Ibuhos mo ang iyong labis na galit sa kanila, hayaang mong abutan (sila) ng bagsik ng iyong galit.

Pour out over them thine indignation, And let, the glow of thine anger, overtake them:

25 Hayaan mong ang kanilang lugar ay maging kapanglawan; hayaang mong walang sinuman ang manirahan sa kanilang mga tolda.

Let their encampment become desolate, In their tents, be there none to dwell:

26 Dahil inuusig nila ang siyang sinaktan mo; ibinalita nila sa iba ang hapdi ng mga sinugatan mo.

For, whom, thou thyself, hadst smitten, they pursued, And, unto the pain of thy wounded ones, they must needs add.

27 Isakdal mo (sila) dahil sa paggawa ng sunod-sunod na kasalanan; huwag mo silang hayaang pumasok sa matuwid mong katagumpayan.

Lay punishment on their iniquity, And let them not enter into thy righteousness;

28 Hayaan mo silang mabura sa aklat ng buhay at hindi maisulat kasama ng mga matutuwid.

Let them be blotted out of the book of life, And, with the righteous, let them not be enrolled.

29 Pero ako ay naghihirap at nagdadalamhati; hayaan mo, O Diyos, na parangalan ako ng iyong kaligtasan.

I, then, am humbled and in pain, Thy salvation, O God, may it set me on high.

30 Pupurihin ko ang pangalan ng Diyos ng may awit at dadakilain siya ng may pasasalamat.

I will praise the Name of God with a song, And will magnify him with thanksgiving;

31 Higit na kalulugdan ito ng Diyos kaysa sa isang baka o toro na may mga sungay at paa.

So shall it be more pleasing to Yahweh than a bullock of the herd, Showing horn [and] divided hoof.

32 Nakita ito ng mga mapagpakumbaba at natuwa; kayo na mga naghahanap sa Diyos, hayaan niyong mabuhay ang inyong mga puso.

The humbled have seen—they rejoice! Ye seekers of God, let your heart, then, revive;

33 Dahil naririnig ni Yahweh ang mga nangangailangan at hindi hinahamak ang mga bilanggo.

For, a Hearkener to the needy, is Yahweh, And, his prisoners, hath he not despised.

34 Purihin siya ng langit at lupa, ng mga dagat at lahat ng mga gumagalaw dito.

Let the heavens and the earth, praise him, The seas, and everything that creepeth therein.

35 Dahil ililigtas ng Diyos ang Sion at itatayong muli ang mga lungsod sa Juda; maninirahan ang mga tao roon at aangkinin ito.

For, God, will save Zion, And build the cities of Judah, So shall men dwell there, and possess it:

36 Mamanahin ito ng mga lingkod ng kaniyang mga kaapu-apuhan; maninirahan doon silang mga nagmamahal sa kaniyang pangalan.

Yea, the seed of his servants, shall inherit it, And, the lovers of his Name, shall settle down therein.