Mga Awit 69

1 Iligtas mo ako, O Diyos, dahil nilagay ng katubigan ang buhay ko sa panganib.

To the chief Musician upon Shoshannim, [A Psalm] of David. Save me, O God; for the waters are come in unto [my] soul.

2 Lumulubog ako sa malalim na putikan kung saan walang lugar na matatayuan; pumunta ako sa malalim na katubigan kung saan rumaragasa ang baha sa akin.

I sink in deep mire, where [there is] no standing: I am come into deep waters, where the floods overflow me.

3 Napapagal ako sa aking pag-iyak; nanunuyo ang aking lalamunan; nanlalabo ang aking mga mata habang naghihintay ako sa Diyos.

I am weary of my crying: my throat is dried: mine eyes fail while I wait for my God.

4 Higit pa sa aking mga buhok sa ulo ang mga napopoot sa akin ng walang dahilan; ang mga pumapatay sa akin, ang naging mga kaaway ko dahil sa mga maling dahilan, ay makapangyarihan; ang mga hindi ko ninakaw ay kailangan kong ibalik.

They that hate me without a cause are more than the hairs of mine head: they that would destroy me, [being] mine enemies wrongfully, are mighty: then I restored [that] which I took not away.

5 O Diyos, alam mo ang aking kahangalan, at hindi nalilihim ang mga kasalanan ko sa iyo.

O God, thou knowest my foolishness; and my sins are not hid from thee.

6 Huwag mong hayaang malagay sa kahihiyan ang mga naghihintay sa iyo dahil sa akin, Panginoong Diyos ng mga hukbo; huwag mong hayaang malagay sa kasiraang-puri ang mga naghahanap sa iyo dahil sa akin, O Diyos ng Israel.

Let not them that wait on thee, O Lord GOD of hosts, be ashamed for my sake: let not those that seek thee be confounded for my sake, O God of Israel.

7 Para sa iyong kapakanan, tinanggap ko ang panlalait; kahihiyan ang bumalot sa aking mukha.

Because for thy sake I have borne reproach; shame hath covered my face.

8 Naging dayuhan ako sa aking mga kapatid, dayuhan sa mga anak ng aking ina.

I am become a stranger unto my brethren, and an alien unto my mother’s children.

9 Dahil nilamon ako ng kasigasigan sa iyong tahanan, at ang mga lait ng mga nanlalait sa iyo ay bumagsak sa akin.

For the zeal of thine house hath eaten me up; and the reproaches of them that reproached thee are fallen upon me.

10 Noong umiyak ako at hindi kumain, hinamak nila ako.

When I wept, [and chastened] my soul with fasting, that was to my reproach.

11 Noong ginawa kong kasuotan ang sako, naging paksa ako ng kawikaan sa kanila.

I made sackcloth also my garment; and I became a proverb to them.

12 Pinag-uusapan ako ng mga nakaupo sa tarangkahan ng lungsod; ako ang awit ng mga manginginom.

They that sit in the gate speak against me; and I [was] the song of the drunkards.

13 Pero para sa akin, sa iyo ang aking panalangin, Yahweh, sa panahon na tatanggap ka; sagutin mo ako sa pagiging mapagkakatiwalaan ng iyong kaligtasan.

But as for me, my prayer [is] unto thee, O LORD, [in] an acceptable time: O God, in the multitude of thy mercy hear me, in the truth of thy salvation.

14 Hilahin mo ako mula sa putikan, at huwag mo akong hayaang lumubog; hayaan mo akong malayo mula sa napopoot sa akin at sagipin mo mula sa malalim na katubigan.

Deliver me out of the mire, and let me not sink: let me be delivered from them that hate me, and out of the deep waters.

15 Huwag mong hayaang tabunan ako ng baha, ni hayaang lamunin ako ng kalaliman. Huwag mong hayaang isara ng hukay ang bibig nito sa akin.

Let not the waterflood overflow me, neither let the deep swallow me up, and let not the pit shut her mouth upon me.

16 Sagutin mo ako Yahweh, dahil mabuti ang iyong katapatan sa tipan; dahil labis ang iyong kahabagan sa akin, humarap ka sa akin.

Hear me, O LORD; for thy lovingkindness [is] good: turn unto me according to the multitude of thy tender mercies.

17 Huwag mong itago ang iyong mukha sa iyong mga lingkod, dahil ako ay nasa kalungkutan; sagutin mo ako agad.

And hide not thy face from thy servant; for I am in trouble: hear me speedily.

18 Lumapit ka sa akin at tubusin ako. Dahil sa aking mga kaaway, iligtas mo ako.

Draw nigh unto my soul, [and] redeem it: deliver me because of mine enemies.

19 Alam mo ang aking paghihirap, kahihiyan at kasiraang-puri; nasa harap mo ang lahat ng aking mga kalaban.

Thou hast known my reproach, and my shame, and my dishonour: mine adversaries [are] all before thee.

20 Winasak ng pagtutuwid ang aking puso; punong-puno ako ng kabigatan; naghahanap ako ng sinumang maaawa sa akin, pero wala ni isa man. Naghahanap ako ng mga mag-aaliw, pero wala akong nakita.

Reproach hath broken my heart; and I am full of heaviness: and I looked [for some] to take pity, but [there was] none; and for comforters, but I found none.

21 Binigyan nila ako ng lason para kainin ko; sa aking pagka-uhaw binigyan nila ako ng suka para inumin.

They gave me also gall for my meat; and in my thirst they gave me vinegar to drink.

22 Hayaan mong maging bitag ang mesa sa harap nila; kapag iniisip nila na ligtas (sila) hayaan mong maging patibong ito.

Let their table become a snare before them: and [that which should have been] for [their] welfare, [let it become] a trap.

23 Hayaan mong magdilim ang kanilang mga mata para hindi (sila) makakita; lagi mong yugyugin ang mga baywang nila.

Let their eyes be darkened, that they see not; and make their loins continually to shake.

24 Ibuhos mo ang iyong labis na galit sa kanila, hayaang mong abutan (sila) ng bagsik ng iyong galit.

Pour out thine indignation upon them, and let thy wrathful anger take hold of them.

25 Hayaan mong ang kanilang lugar ay maging kapanglawan; hayaang mong walang sinuman ang manirahan sa kanilang mga tolda.

Let their habitation be desolate; [and] let none dwell in their tents.

26 Dahil inuusig nila ang siyang sinaktan mo; ibinalita nila sa iba ang hapdi ng mga sinugatan mo.

For they persecute [him] whom thou hast smitten; and they talk to the grief of those whom thou hast wounded.

27 Isakdal mo (sila) dahil sa paggawa ng sunod-sunod na kasalanan; huwag mo silang hayaang pumasok sa matuwid mong katagumpayan.

Add iniquity unto their iniquity: and let them not come into thy righteousness.

28 Hayaan mo silang mabura sa aklat ng buhay at hindi maisulat kasama ng mga matutuwid.

Let them be blotted out of the book of the living, and not be written with the righteous.

29 Pero ako ay naghihirap at nagdadalamhati; hayaan mo, O Diyos, na parangalan ako ng iyong kaligtasan.

But I [am] poor and sorrowful: let thy salvation, O God, set me up on high.

30 Pupurihin ko ang pangalan ng Diyos ng may awit at dadakilain siya ng may pasasalamat.

I will praise the name of God with a song, and will magnify him with thanksgiving.

31 Higit na kalulugdan ito ng Diyos kaysa sa isang baka o toro na may mga sungay at paa.

[This] also shall please the LORD better than an ox [or] bullock that hath horns and hoofs.

32 Nakita ito ng mga mapagpakumbaba at natuwa; kayo na mga naghahanap sa Diyos, hayaan niyong mabuhay ang inyong mga puso.

The humble shall see [this, and] be glad: and your heart shall live that seek God.

33 Dahil naririnig ni Yahweh ang mga nangangailangan at hindi hinahamak ang mga bilanggo.

For the LORD heareth the poor, and despiseth not his prisoners.

34 Purihin siya ng langit at lupa, ng mga dagat at lahat ng mga gumagalaw dito.

Let the heaven and earth praise him, the seas, and every thing that moveth therein.

35 Dahil ililigtas ng Diyos ang Sion at itatayong muli ang mga lungsod sa Juda; maninirahan ang mga tao roon at aangkinin ito.

For God will save Zion, and will build the cities of Judah: that they may dwell there, and have it in possession.

36 Mamanahin ito ng mga lingkod ng kaniyang mga kaapu-apuhan; maninirahan doon silang mga nagmamahal sa kaniyang pangalan.

The seed also of his servants shall inherit it: and they that love his name shall dwell therein.