Mga Awit 66

1 Mag-ingay sa galak para sa Diyos, lahat ng nilalang;

En Psalmvisa, till att föresjunga. Fröjdens Gudi, all land.

2 Awitin ang kaluwalhatian ng kaniyang pangalan; gawing maluwalhati ang kaniyang kapurihan.

Lofsjunger, till att ära hans Namn; priser honom härliga.

3 Sabihin mo sa Diyos, “Nakakikilabot ang iyong mga gawa! Sa pamamagitan ng kadakilaan ng iyong kapangyarihan, magpapasakop sa iyo ang iyong mga kaaway.

Säger till Gud: Huru underliga äro dina gerningar! Dinom fiendom skall fela för dine stora magt.

4 Sasamba at aawit sa iyo ang lahat ng nasa lupa; aawit (sila) sa iyong pangalan.” (Selah)

All land tillbedje dig, och lofsjunge dig; lofsjunge dino Namne. (Sela)

5 Halika at tingnan ang mga gawa ng Diyos; kinatatakutan siya sa kaniyang mga ginagawa sa mga anak ng mga tao.

Kommer och ser uppå Guds verk; den så underlig är i sina gerningar, ibland menniskors barn.

6 Ginawa niyang tuyong lupa ang dagat; tumawid (sila) sa ilog nang naglalakad; nagalak kami sa kaniya roon.

Han förvandlar hafvet uti det torra, så att man till fot öfver vattnet går. Dess fröjde vi oss i honom.

7 Namumuno siya magpakailanman sa pamamagitan ng kaniyang kapangyarihan; pinagmamasdan ng kaniyang mga mata ang mga bansa; huwag hayaang itaas ng mga suwail ang kanilang mga sarili. (Selah)

Han är rådandes med sine kraft evinnerliga; hans ögon skåda på folken. De affällige skola icke kunna upphäfva sig. (Sela)

8 Purihin ang Diyos, kayong mga tao, hayaang marinig ang tinig ng kaniyang kapurihan.

Lofver, I folk, vår Gud; låter hans lof vidt hördt varda;

9 Iniingatan niya tayo sa mga nabubuhay, at hindi pinapahintulutang madulas ang ating mga paa.

Den våra själ vid lif behåller, och låter våra fötter icke slinta.

10 Dahil ikaw, O Diyos, ang sumubok sa amin; sinubok mo kami gaya ng pilak.

Ty, Gud, du hafver försökt oss, och pröfvat oss, såsom silfver pröfvadt varder.

11 Dinala mo kami sa isang lambat; nilagyan mo kami ng matinding pabigat sa aming mga balakang.

Du hafver fört oss uti häktelse; du hafver lagt en tunga på våra länder.

12 Pinasakay mo ang mga tao sa aming mga ulo; dumaan kami sa apoy at tubig; pero inilabas mo kami sa malawak na lugar.

Du hafver låtit komma menniskor öfver vårt hufvud. Vi äre komne i eld och i vatten; men du hafver utfört oss, och vederqvickt oss.

13 Pupunta ako sa iyong tahanan na may mga sinunog na handog; tutuparin ko ang aking mga panata

Derföre vill jag med bränneoffer gå in uti ditt hus, och betala dig mina löften;

14 na ipinangako ng aking labi at sinabi ng aking bibig nang ako ay nasa kahirapan.

Såsom jag mina läppar upplåtit hafver, och min mun talat hafver, i mine nöd.

15 Magsusunog ako ng taba ng mga hayop bilang handog na may mabangong samyo ng mga tupa; mag-aalay ako ng mga toro at kambing. (Selah)

Jag vill göra dig fet bränneoffer af brändom vädrom; jag vill offra oxar och bockar. (Sela)

16 Halika at makinig, lahat kayo na may takot sa Diyos, at ipahahayag ko kung ano ang ginawa niya para sa aking kaluluwa.

Kommer hit, hörer till, alle I som Gud frukten; jag vill förtälja, hvad han mine själ gjort hafver.

17 Nananawagan ako sa kaniya gamit ang aking bibig, at pinuri siya ng aking dila.

Till honom ropade jag med min mun, och prisade honom med mine tungo.

18 Kung alam kong may kasalanan sa aking puso, hindi makikinig ang Diyos sa akin.

Om jag något orätt förehade i mitt hjerta, så, vorde Herren mig ej hörandes.

19 Pero tunay ngang nakinig ang Diyos; binigyan niya ng pansin ang tinig ng aking panalangin.

Derföre hörer mig Gud, och aktar uppå min bön.

20 Purihin ang Diyos, na hindi itinakwil ang aking panalangin o kaniyang katapatan sa tipan mula sa akin.

Lofvad vare Gud, den mina bön icke förkastar, eller vänder sina godhet ifrå mig.