< Mga Awit 66 >
1 Mag-ingay sa galak para sa Diyos, lahat ng nilalang;
Ein Psalmlied, vorzusingen. Jauchzet Gott, alle Lande!
2 Awitin ang kaluwalhatian ng kaniyang pangalan; gawing maluwalhati ang kaniyang kapurihan.
Lobsinget zu Ehren seinem Namen; rühmet ihn herrlich!
3 Sabihin mo sa Diyos, “Nakakikilabot ang iyong mga gawa! Sa pamamagitan ng kadakilaan ng iyong kapangyarihan, magpapasakop sa iyo ang iyong mga kaaway.
Sprechet zu Gott: “Wie wunderbar sind deine Werke! es wird deinen Feinden fehlen vor deiner großen Macht.
4 Sasamba at aawit sa iyo ang lahat ng nasa lupa; aawit (sila) sa iyong pangalan.” (Selah)
Alles Land bete dich an und lobsinge dir, lobsinge deinem Namen.” (Sela)
5 Halika at tingnan ang mga gawa ng Diyos; kinatatakutan siya sa kaniyang mga ginagawa sa mga anak ng mga tao.
Kommet her und sehet an die Werke Gottes, der so wunderbar ist in seinem Tun unter den Menschenkindern.
6 Ginawa niyang tuyong lupa ang dagat; tumawid (sila) sa ilog nang naglalakad; nagalak kami sa kaniya roon.
Er verwandelt das Meer ins Trockene, daß man zu Fuß über das Wasser ging; dort freuten wir uns sein.
7 Namumuno siya magpakailanman sa pamamagitan ng kaniyang kapangyarihan; pinagmamasdan ng kaniyang mga mata ang mga bansa; huwag hayaang itaas ng mga suwail ang kanilang mga sarili. (Selah)
Er herrscht mit seiner Gewalt ewiglich; seine Augen schauen auf die Völker. Die Abtrünnigen werden sich nicht erhöhen können. (Sela)
8 Purihin ang Diyos, kayong mga tao, hayaang marinig ang tinig ng kaniyang kapurihan.
Lobet, ihr Völker, unsern Gott; lasset seinen Ruhm weit erschallen,
9 Iniingatan niya tayo sa mga nabubuhay, at hindi pinapahintulutang madulas ang ating mga paa.
der unsre Seelen im Leben erhält und läßt unsre Füße nicht gleiten.
10 Dahil ikaw, O Diyos, ang sumubok sa amin; sinubok mo kami gaya ng pilak.
Denn, Gott, du hast uns versucht und geläutert wie das Silber geläutert wird;
11 Dinala mo kami sa isang lambat; nilagyan mo kami ng matinding pabigat sa aming mga balakang.
du hast uns lassen in den Turm werfen; du hast auf unsere Lenden eine Last gelegt;
12 Pinasakay mo ang mga tao sa aming mga ulo; dumaan kami sa apoy at tubig; pero inilabas mo kami sa malawak na lugar.
du hast Menschen lassen über unser Haupt fahren; wir sind in Feuer und Wasser gekommen: aber du hast uns ausgeführt und erquickt.
13 Pupunta ako sa iyong tahanan na may mga sinunog na handog; tutuparin ko ang aking mga panata
Darum will ich mit Brandopfern gehen in dein Haus und dir meine Gelübde bezahlen,
14 na ipinangako ng aking labi at sinabi ng aking bibig nang ako ay nasa kahirapan.
wie ich meine Lippen habe aufgetan und mein Mund geredet hat in meiner Not.
15 Magsusunog ako ng taba ng mga hayop bilang handog na may mabangong samyo ng mga tupa; mag-aalay ako ng mga toro at kambing. (Selah)
Ich will dir Brandopfer bringen von feisten Schafen samt dem Rauch von Widdern; ich will opfern Rinder mit Böcken. (Sela)
16 Halika at makinig, lahat kayo na may takot sa Diyos, at ipahahayag ko kung ano ang ginawa niya para sa aking kaluluwa.
Kommet her, höret zu alle, die ihr Gott fürchtet; ich will erzählen, was er an meiner Seele getan hat.
17 Nananawagan ako sa kaniya gamit ang aking bibig, at pinuri siya ng aking dila.
Zu ihm rief ich mit meinem Munde, und pries ihn mit meiner Zunge.
18 Kung alam kong may kasalanan sa aking puso, hindi makikinig ang Diyos sa akin.
Wo ich Unrechtes vorhätte in meinem Herzen, so würde der Herr nicht hören;
19 Pero tunay ngang nakinig ang Diyos; binigyan niya ng pansin ang tinig ng aking panalangin.
aber Gott hat mich erhört und gemerkt auf mein Flehen.
20 Purihin ang Diyos, na hindi itinakwil ang aking panalangin o kaniyang katapatan sa tipan mula sa akin.
Gelobt sei Gott, der mein Gebet nicht verwirft noch seine Güte von mir wendet.