Mga Awit 66
1 Mag-ingay sa galak para sa Diyos, lahat ng nilalang;
Zborovođi. Pjesma. Psalam.
2 Awitin ang kaluwalhatian ng kaniyang pangalan; gawing maluwalhati ang kaniyang kapurihan.
Kliči Bogu, zemljo sva, opjevaj slavu imena njegova, podaj mu hvalu dostojnu.
3 Sabihin mo sa Diyos, “Nakakikilabot ang iyong mga gawa! Sa pamamagitan ng kadakilaan ng iyong kapangyarihan, magpapasakop sa iyo ang iyong mga kaaway.
Recite Bogu: “Kako su potresna djela tvoja! Zbog velike sile tvoje dušmani ti laskaju.
4 Sasamba at aawit sa iyo ang lahat ng nasa lupa; aawit (sila) sa iyong pangalan.” (Selah)
Sva zemlja nek' ti se klanja i nek' ti pjeva, neka pjeva tvom imenu!”
5 Halika at tingnan ang mga gawa ng Diyos; kinatatakutan siya sa kaniyang mga ginagawa sa mga anak ng mga tao.
Dođite i gledajte djela Božja: čuda učini među sinovima ljudskim.
6 Ginawa niyang tuyong lupa ang dagat; tumawid (sila) sa ilog nang naglalakad; nagalak kami sa kaniya roon.
On pretvori more u zemlju suhu te rijeku pregaziše. Stog' se njemu radujmo!
7 Namumuno siya magpakailanman sa pamamagitan ng kaniyang kapangyarihan; pinagmamasdan ng kaniyang mga mata ang mga bansa; huwag hayaang itaas ng mga suwail ang kanilang mga sarili. (Selah)
Dovijeka vlada jakošću svojom, oči mu paze na narode da se ne izdignu ljudi buntovni.
8 Purihin ang Diyos, kayong mga tao, hayaang marinig ang tinig ng kaniyang kapurihan.
Blagoslivljajte, narodi, Boga našega, razglašujte hvalu njegovu!
9 Iniingatan niya tayo sa mga nabubuhay, at hindi pinapahintulutang madulas ang ating mga paa.
Našoj je duši darovao život i ne dade da nam posrne noga.
10 Dahil ikaw, O Diyos, ang sumubok sa amin; sinubok mo kami gaya ng pilak.
Iskušavao si nas teško, Bože, iskušavao ognjem kao srebro.
11 Dinala mo kami sa isang lambat; nilagyan mo kami ng matinding pabigat sa aming mga balakang.
Pustio si da u zamku padnemo, stisnuo lancima bokove naše.
12 Pinasakay mo ang mga tao sa aming mga ulo; dumaan kami sa apoy at tubig; pero inilabas mo kami sa malawak na lugar.
Pustio si da nam zajašu za vrat: prošli smo kroz oganj i vodu, onda si pustio da odahnemo.
13 Pupunta ako sa iyong tahanan na may mga sinunog na handog; tutuparin ko ang aking mga panata
S paljenicama ću u Dom tvoj ući, zavjete ispuniti pred tobom
14 na ipinangako ng aking labi at sinabi ng aking bibig nang ako ay nasa kahirapan.
što ih obećaše usne moje, što ih usta moja u tjeskobi obrekoše.
15 Magsusunog ako ng taba ng mga hayop bilang handog na may mabangong samyo ng mga tupa; mag-aalay ako ng mga toro at kambing. (Selah)
Prinijet ću ti paljenice s kadom ovnova, žrtvovati volove i jarad.
16 Halika at makinig, lahat kayo na may takot sa Diyos, at ipahahayag ko kung ano ang ginawa niya para sa aking kaluluwa.
Dođite, počujte, koji se Boga bojite, pripovjedit ću što učini duši mojoj!
17 Nananawagan ako sa kaniya gamit ang aking bibig, at pinuri siya ng aking dila.
Na svoja sam usta njega zvao, jezikom ga hvalio.
18 Kung alam kong may kasalanan sa aking puso, hindi makikinig ang Diyos sa akin.
Da sam u srcu na zlo mislio, ne bi uslišio Gospod.
19 Pero tunay ngang nakinig ang Diyos; binigyan niya ng pansin ang tinig ng aking panalangin.
No Bog me uslišio: obazro se na glas molitve moje.
20 Purihin ang Diyos, na hindi itinakwil ang aking panalangin o kaniyang katapatan sa tipan mula sa akin.
Blagoslovljen Bog koji mi molitvu ne odbi, naklonosti ne odvrati od mene!
