Mga Awit 52

1 Bakit mo ipinagyayabang ang iyong panggugulo, ikaw malakas na lalaki? Ang katapatan ng Diyos sa tipan ay dumarating araw-araw.

KOE ol weit, da me koe suaikeki me sued, pwe kalangan en Ieowa kin duedueta ni ran karos.

2 Nagbabalak ang iyong dila tulad ng matalim na labaha na mapandayang gumagawa.

Lo om inong iong me sued, o kin rasong naip kong pot, ni a wia likam.

3 Minamahal mo ang kasamaan kaysa sa kabutihan at kasinungalingan kaysa sa pagsasabi ng katuwiran. (Selah)

Koe kin mauki lokaia sued sang me mau, o lokaia likam sang me pung. (Sela)

4 Mahal mo ang lahat ng mga salitang sumisira sa iba, ikaw na mandarayang dila.

Koe kin men lokaiaki me sued lo om likam.

5 Kaya wawasakin ka rin ng Diyos magpakailanman; siya ang mag-aalis sa iyo at hahatakin kang palabas sa iyong tolda at bubunutin ka mula sa lupain ng mga nabubuhay. (Selah)

I me Kot pil pan kawe uk ala, o lepuk uk pasang, o waik uk sang nan im om, o koko uk sang nan sap en me maur akan. (Sela)

6 Ang matuwid ay makikita rin ito at matatakot; tatawanan siya nila at sasabihing,

A me pung kan pan kilang o masapwekada, o re pan kaurureki i:

7 “Tingnan mo, ito ang taong hindi ang Diyos ang ginawang kalakasan pero nagtiwala sa kasaganahan ng kaniyang kayamanan at pinatunayan ang kaniyang sarili sa kasamaang kaniyang ginagawa.”

Kilang, iei ol o, me sota kaporoporeki Ieowa, pwe a keleki a dipisou toto o a kelail ong a wiada me sued.

8 Pero para sa akin, katulad ko ang isang berdeng punong olibo sa tahanan ng Diyos; ako ay magtitiwala sa katapatan ng Diyos sa tipan magpakailanpaman.

A ngai dueta tuka oliwe pot nan tanpas en Kot, i kaporoporeki kalangan en Kot kokolata.

9 Ako ay magbibigay pasasalamat, O Diyos, magpakailanman dahil sa mga bagay na iyong ginawa. Umaasa ako sa iyong pangalan, dahil ito ay mabuti sa harapan ng mga matatapat.

I pan kapinga komui kokolata, pwe kom kak kotin wiada; i pan kapinga mar omui, pwe a lingan ren sapwilim omui lelapok kan.