Mga Awit 44

1 Narinig ng aming mga tainga, O Diyos, ang sinabi ng aming mga ninuno sa amin tungkol sa ginawa mo sa kanilang mga araw, noong unang panahon.

Instrução para o regente; dos filhos de Coré: Ó Deus, com nossos ouvidos ouvimos, nossos pais nos contaram a obra que tu fizeste nos seus dias, nos dias antigos.

2 Pinalayas mo ang mga bansa gamit ang iyong kamay, pero itinanim mo ang aming bayan; pinahirapan mo ang mga tao, pero ikinalat mo ang aming bayan sa buong lupain.

Para plantá-los, expulsaste as nações com a tua própria mão; para fazê-los crescer, afligiste os povos.

3 Dahil hindi nila nakuha ang lupain para maging ari-arian nila sa pamamagitan ng sarili nilang espada; ni ang kanilang sandata ang nagligtas sa kanila; kundi ang iyong kanang kamay, ang iyong bisig at ang ningning ng iyong mukha, dahil sinang-ayunan mo (sila)

Porque não conquistaram a terra pelas espadas deles, nem o braço deles os salvou; mas sim tua mão direita e o teu braço, e a luz de teu rosto; porque tu os favoreceste.

4 O Diyos, ikaw ang aking hari; pamahalaan mo ang tagumpay para kay Jacob.

Deus, tu és meu Rei; ordena salvações a Jacó.

5 Sa pamamagitan mo, ibabagsak namin ang aming mga kalaban; sa pamamagitan ng iyong pangalan, tatapakan namin silang mga tumitindig laban sa amin.

Por ti venceremos nossos adversários; por teu nome passaremos por cima dos que se levantam contra nós.

6 Dahil hindi ako nagtitiwala sa aking pana, ni sa aking espada na ililigtas ako.

Porque minha confiança não está em meu arco; nem minha espada me salvará.

7 Pero iniligtas mo kami mula sa aming mga kalaban at inilagay sa kahihiyan ang mga napopoot sa amin.

Pois tu nos salvaste de nossos adversários, e envergonhaste aos que nos odeiam.

8 Ang Diyos ang aming ipinagmamalaki buong araw, at magpapasalamat kami sa iyong pangalan magpakailanman. (Selah)

Nós exaltamos a Deus o dia todo; e louvaremos o teu nome para sempre. (Selá)

9 Pero ngayon, kami ay iyong itinapon, at dinala kami sa kahihiyan, at hindi mo na sinasamahan ang aming mga hukbo.

Mas [agora] tu tens nos rejeitado e envergonhado; e tu não tens saído junto com nossos exércitos.

10 Pinaatras mo kami mula sa aming kalaban; at ang mga napopoot sa amin ay kinamkam ang yaman para sa kanilang mga sarili.

Tu nos fazes fugir do adversário, e aqueles que nos odeiam saqueiam [de nós] para si.

11 Ginawa mo kaming tulad ng tupa na nakalaan para kainin at ikinalat kami sa mga bansa.

Tu nos entregas como ovelhas para serem comidas, e nos espalhas entre as nações.

12 Ipinagbili mo ang iyong bayan para sa wala; hindi mo napalago ang iyong kayamanan sa paggawa nito.

Tu vendes a teu povo ao preço de nada, e não aumentas o seu valor.

13 Ginagawa mo kaming katawa-tawa sa aming mga kapwa, hinamak at kinutya kami ng mga taong nakapaligid sa amin.

Tu nos pões como humilhação por nossos vizinhos; como escárnio e zombaria pelos que estão ao redor de nós.

14 Ginagawa mo kaming isang panlalait sa kalagitnaan ng mga bansa, isang pag-iiling sa kalagitnaan ng mga tao.

Tu nos pões como provérbio de escárnio entre as nações; como balançar de cabeça entre os povos;

15 Buong araw nasa harapan ko ang aking kasiraan, at nabalot ng kahihiyan ang aking mukha

Minha humilhação está o dia todo diante de mim; e a vergonha cobre o meu rosto,

16 dahil sa tinig niyang nanlalait at nanghahamak, dahil sa kaaway at naghihiganti.

Pela voz do adversário e do que insulta; por causa do inimigo e do vingador.

17 Lahat ng ito ay dumating sa amin, pero hindi ka namin kinalimutan o pinakitunguhan ng mali ang iyong tipan.

Tudo isto veio sobre nós; porém não nos esquecemos de ti, nem traímos o teu pacto.

18 Hindi tumalikod ang aming mga puso; hindi lumayo ang aming mga hakbang mula sa iyong daan.

Nosso coração não se voltou para trás, nem nossos passos de desviaram de teu caminho.

19 Pero lubha mo pa rin kaming pinahirapan sa lugar ng mga aso at binalot kami ng anino ng kamatayan.

Tu tens nos afligido num lugar de chacais, e nos cobriste com sobra de morte.

20 Kung nakalimot kami sa pangalan ng aming Diyos o nag-unat ng aming mga kamay sa hindi kilalang diyos,

Se tivéssemos esquecido do nome do nosso Deus, e estendido nossas mãos a um outro deus,

21 hindi kaya ito sisiyasatin ng Diyos? Dahil nalalaman niya ang mga lihim ng puso.

por acaso Deus não o descobriria? Pois ele conhece os segredos do coração.

22 Sa katunayan, para sa iyong kapakanan, kami ay pinapatay buong araw; itinuring kaming mga tupa para katayin.

Mas por causa de ti somos mortos o dia todo; somos considerados como ovelhas para o matadouro.

23 Gumising ka, bakit ka natutulog, Panginoon?

Desperta; por que estás dormindo, Senhor? Acorda, não [nos] rejeites para sempre.

24 Tumindig ka, huwag mo kaming ilayo ng tuluyan. Bakit mo tinatago ang iyong mukha at kinakalimutan ang aming paghihirap at kaapihan?

Por que escondes tua face, e te esqueces de nossa humilhação e de nossa opressão?

25 Dahil natunaw kami sa alabok; ang aming mga katawan ay kumakapit sa lupa.

Pois nossa alma está abatida ao pó; nosso ventre está junto à terra.

26 Bumangon ka para sa aming tulong at tubusin kami alang-alang sa iyong katapatan sa tipan.

Levanta-te para nosso socorro; e resgata-nos por tua bondade.