Mga Awit 44
1 Narinig ng aming mga tainga, O Diyos, ang sinabi ng aming mga ninuno sa amin tungkol sa ginawa mo sa kanilang mga araw, noong unang panahon.
MAING Kot, se ronger ki salong at, sam at oko kasokasoi ong kit er, me kom kotin wiadar ni ar ansau mas.
2 Pinalayas mo ang mga bansa gamit ang iyong kamay, pero itinanim mo ang aming bayan; pinahirapan mo ang mga tao, pero ikinalat mo ang aming bayan sa buong lupain.
Kom kotin pakiweier men liki kan ki lim omui, ap wilian ir di; kom kotin koko sang wei kan, ap id katotoe ir ala.
3 Dahil hindi nila nakuha ang lupain para maging ari-arian nila sa pamamagitan ng sarili nilang espada; ni ang kanilang sandata ang nagligtas sa kanila; kundi ang iyong kanang kamay, ang iyong bisig at ang ningning ng iyong mukha, dahil sinang-ayunan mo (sila)
Pwe re sota kaloedier sap o ki ar kodlas, o pa arail sota katepa ong ir, pwe pali maun omui o lim omui, o marain en silang omui; pweki kom kotin kupura irail er.
4 O Diyos, ikaw ang aking hari; pamahalaan mo ang tagumpay para kay Jacob.
Pwe komui Kot ai Nanmarki, me inauki ong Iakop, en sauasa i.
5 Sa pamamagitan mo, ibabagsak namin ang aming mga kalaban; sa pamamagitan ng iyong pangalan, tatapakan namin silang mga tumitindig laban sa amin.
Komui, me se pan kawekila at imwintiti kan; ni mar omui me se pan tiakekidi me kin palian kit.
6 Dahil hindi ako nagtitiwala sa aking pana, ni sa aking espada na ililigtas ako.
Pwe i sota kin kaporoporeki ai kasik katieu, o ai kodlas sota kak dore ia la.
7 Pero iniligtas mo kami mula sa aming mga kalaban at inilagay sa kahihiyan ang mga napopoot sa amin.
Pwe komui me kin sauasa kit sang at imwintiti kan, o kom kin kanamenokala, me kailong kin kit.
8 Ang Diyos ang aming ipinagmamalaki buong araw, at magpapasalamat kami sa iyong pangalan magpakailanman. (Selah)
Ran karos se pan kapinga Kot, o se pan danke ong mar omui kokolata. (Sela)
9 Pero ngayon, kami ay iyong itinapon, at dinala kami sa kahihiyan, at hindi mo na sinasamahan ang aming mga hukbo.
Ari so, kom kotin likidmalie kin kit ala, pwe sen lisela, o komui sota iang at karis akan.
10 Pinaatras mo kami mula sa aming kalaban; at ang mga napopoot sa amin ay kinamkam ang yaman para sa kanilang mga sarili.
Kom kotin mueid ong at imwintiti, ren paki kit wei, o me kailong kin kit, kin kulia sang at kapwa.
11 Ginawa mo kaming tulad ng tupa na nakalaan para kainin at ikinalat kami sa mga bansa.
Kom kotin mueid ong ir, ren kawe kit ala dueta sip oko, o kom kotin kamueit kit pasang nan pung en men liki kan.
12 Ipinagbili mo ang iyong bayan para sa wala; hindi mo napalago ang iyong kayamanan sa paggawa nito.
Kom netikila sapwilim omui kan ni pwai sued, a komui ap sota kapwapwa kilar.
13 Ginagawa mo kaming katawa-tawa sa aming mga kapwa, hinamak at kinutya kami ng mga taong nakapaligid sa amin.
Kom kin kotin wiai ong kit, sen kankaurur ren men imp at, o lalaue o sarodi ren me kapil kit pena.
14 Ginagawa mo kaming isang panlalait sa kalagitnaan ng mga bansa, isang pag-iiling sa kalagitnaan ng mga tao.
Kom kotin wia kin kit karasepa eu ren men liki kan o aramas akan kin dueduälok kin kit.
15 Buong araw nasa harapan ko ang aking kasiraan, at nabalot ng kahihiyan ang aking mukha
I kin saro nin ran karos o mas ai me dir en namenok,
16 dahil sa tinig niyang nanlalait at nanghahamak, dahil sa kaaway at naghihiganti.
Ni ai rongerong aramas morsued o lalaue, o ni ai kilekilang ai imwintiti o me kin akdepuk kan.
17 Lahat ng ito ay dumating sa amin, pero hindi ka namin kinalimutan o pinakitunguhan ng mali ang iyong tipan.
Mepukat karos lel dong kit er, ari so, se sota kak monokela komui, de wia dip ong sapwilim omui inau.
18 Hindi tumalikod ang aming mga puso; hindi lumayo ang aming mga hakbang mula sa iyong daan.
Mongiong at sota pupwei sang komui, o se sota wuki wei sang al omui.
19 Pero lubha mo pa rin kaming pinahirapan sa lugar ng mga aso at binalot kami ng anino ng kamatayan.
A komui kawe kit alar ni wasan man sued, o kom kadupale kidi mot en mela.
20 Kung nakalimot kami sa pangalan ng aming Diyos o nag-unat ng aming mga kamay sa hindi kilalang diyos,
Ma se monokela mar en at Kol, o pokada pa at ong amen kot,
21 hindi kaya ito sisiyasatin ng Diyos? Dahil nalalaman niya ang mga lihim ng puso.
Kot sota pan kotin diarada? Pwe a kotin mangi lol en mongiong at.
22 Sa katunayan, para sa iyong kapakanan, kami ay pinapatay buong araw; itinuring kaming mga tupa para katayin.
Pwe kit kin kalokoloke kin komui ni ran karos, o kit rasong sip me pan kamela.
23 Gumising ka, bakit ka natutulog, Panginoon?
Maing, kom kotida! Da me kom kotin saimokela? Kotin opada wasa, o der kasapoke kit ala kokolata!
24 Tumindig ka, huwag mo kaming ilayo ng tuluyan. Bakit mo tinatago ang iyong mukha at kinakalimutan ang aming paghihirap at kaapihan?
Da me kom kotin karirila silang omui, o kotin maliela at luet o at kalokolok?
25 Dahil natunaw kami sa alabok; ang aming mga katawan ay kumakapit sa lupa.
Pwe ngen it poridier ni pwel par; kaped it pas ong pwel.
26 Bumangon ka para sa aming tulong at tubusin kami alang-alang sa iyong katapatan sa tipan.
Kom kotida, sauasa kit, o dore kit ala pweki omui kalangan.
