Mga Awit 44

1 Narinig ng aming mga tainga, O Diyos, ang sinabi ng aming mga ninuno sa amin tungkol sa ginawa mo sa kanilang mga araw, noong unang panahon.

To the Overseer. — By sons of Korah. An Instruction. O God, with our ears we have heard, Our fathers have recounted to us, The work Thou didst work in their days, In the days of old.

2 Pinalayas mo ang mga bansa gamit ang iyong kamay, pero itinanim mo ang aming bayan; pinahirapan mo ang mga tao, pero ikinalat mo ang aming bayan sa buong lupain.

Thou, [with] Thy hand, nations hast dispossessed. And Thou dost plant them. Thou afflictest peoples, and sendest them away.

3 Dahil hindi nila nakuha ang lupain para maging ari-arian nila sa pamamagitan ng sarili nilang espada; ni ang kanilang sandata ang nagligtas sa kanila; kundi ang iyong kanang kamay, ang iyong bisig at ang ningning ng iyong mukha, dahil sinang-ayunan mo (sila)

For, not by their sword Possessed they the land, And their arm gave not salvation to them, But Thy right hand, and Thine arm, And the light of Thy countenance, Because Thou hadst accepted them.

4 O Diyos, ikaw ang aking hari; pamahalaan mo ang tagumpay para kay Jacob.

Thou [art] He, my king, O God, Command the deliverances of Jacob.

5 Sa pamamagitan mo, ibabagsak namin ang aming mga kalaban; sa pamamagitan ng iyong pangalan, tatapakan namin silang mga tumitindig laban sa amin.

By Thee our adversaries we do push, By Thy name tread down our withstanders,

6 Dahil hindi ako nagtitiwala sa aking pana, ni sa aking espada na ililigtas ako.

For, not in my bow do I trust, And my sword doth not save me.

7 Pero iniligtas mo kami mula sa aming mga kalaban at inilagay sa kahihiyan ang mga napopoot sa amin.

For Thou hast saved us from our adversaries, And those hating us Thou hast put to shame.

8 Ang Diyos ang aming ipinagmamalaki buong araw, at magpapasalamat kami sa iyong pangalan magpakailanman. (Selah)

In God we have boasted all the day, And Thy name to the age we thank. (Selah)

9 Pero ngayon, kami ay iyong itinapon, at dinala kami sa kahihiyan, at hindi mo na sinasamahan ang aming mga hukbo.

In anger Thou hast cast off and causest us to blush, And goest not forth with our hosts.

10 Pinaatras mo kami mula sa aming kalaban; at ang mga napopoot sa amin ay kinamkam ang yaman para sa kanilang mga sarili.

Thou causest us to turn backward from an adversary, And those hating us, Have spoiled for themselves.

11 Ginawa mo kaming tulad ng tupa na nakalaan para kainin at ikinalat kami sa mga bansa.

Thou makest us food like sheep, And among nations Thou hast scattered us.

12 Ipinagbili mo ang iyong bayan para sa wala; hindi mo napalago ang iyong kayamanan sa paggawa nito.

Thou sellest Thy people — without wealth, And hast not become great by their price.

13 Ginagawa mo kaming katawa-tawa sa aming mga kapwa, hinamak at kinutya kami ng mga taong nakapaligid sa amin.

Thou makest us a reproach to our neighbours, A scorn and a reproach to our surrounders.

14 Ginagawa mo kaming isang panlalait sa kalagitnaan ng mga bansa, isang pag-iiling sa kalagitnaan ng mga tao.

Thou makest us a simile among nations, A shaking of the head among peoples.

15 Buong araw nasa harapan ko ang aking kasiraan, at nabalot ng kahihiyan ang aking mukha

All the day my confusion [is] before me, And the shame of my face hath covered me.

16 dahil sa tinig niyang nanlalait at nanghahamak, dahil sa kaaway at naghihiganti.

Because of the voice of a reproacher and reviler, Because of an enemy and a self-avenger.

17 Lahat ng ito ay dumating sa amin, pero hindi ka namin kinalimutan o pinakitunguhan ng mali ang iyong tipan.

All this met us, and we did not forget Thee, Nor have we dealt falsely in Thy covenant.

18 Hindi tumalikod ang aming mga puso; hindi lumayo ang aming mga hakbang mula sa iyong daan.

We turn not backward our heart, Nor turn aside doth our step from Thy path.

19 Pero lubha mo pa rin kaming pinahirapan sa lugar ng mga aso at binalot kami ng anino ng kamatayan.

But Thou hast smitten us in a place of dragons, And dost cover us over with death-shade.

20 Kung nakalimot kami sa pangalan ng aming Diyos o nag-unat ng aming mga kamay sa hindi kilalang diyos,

If we have forgotten the name of our God, And spread our hands to a strange God,

21 hindi kaya ito sisiyasatin ng Diyos? Dahil nalalaman niya ang mga lihim ng puso.

Doth not God search out this? For He knoweth the secrets of the heart.

22 Sa katunayan, para sa iyong kapakanan, kami ay pinapatay buong araw; itinuring kaming mga tupa para katayin.

Surely, for Thy sake we have been slain all the day, Reckoned as sheep of the slaughter.

23 Gumising ka, bakit ka natutulog, Panginoon?

Stir up — why dost Thou sleep, O Lord? Awake, cast us not off for ever.

24 Tumindig ka, huwag mo kaming ilayo ng tuluyan. Bakit mo tinatago ang iyong mukha at kinakalimutan ang aming paghihirap at kaapihan?

Why Thy face hidest Thou? Thou forgettest our afflictions and our oppression,

25 Dahil natunaw kami sa alabok; ang aming mga katawan ay kumakapit sa lupa.

For bowed to the dust hath our soul, Cleaved to the earth hath our belly.

26 Bumangon ka para sa aming tulong at tubusin kami alang-alang sa iyong katapatan sa tipan.

Arise, a help to us, And ransom us for thy kindness' sake.