< Mga Awit 44 >

1 Narinig ng aming mga tainga, O Diyos, ang sinabi ng aming mga ninuno sa amin tungkol sa ginawa mo sa kanilang mga araw, noong unang panahon.
To the Chief Musician. For the Sons of Korah. An Instructive Psalm. O God! with our own ears, have we heard, Our fathers, have recounted to us, —The work thou didst work, In their day, In the days of aforetime:
2 Pinalayas mo ang mga bansa gamit ang iyong kamay, pero itinanim mo ang aming bayan; pinahirapan mo ang mga tao, pero ikinalat mo ang aming bayan sa buong lupain.
Thou thyself, with thine own hand—Didst dispossess, nations, and didst plant them, Didst break peoples in pieces, and didst spread them out:
3 Dahil hindi nila nakuha ang lupain para maging ari-arian nila sa pamamagitan ng sarili nilang espada; ni ang kanilang sandata ang nagligtas sa kanila; kundi ang iyong kanang kamay, ang iyong bisig at ang ningning ng iyong mukha, dahil sinang-ayunan mo (sila)
For, not by their own sword, gat they possession of the land, Nor did, their own arm, win victory for them, —But thine own right hand, and thine own arm, and the light of thy face, Because thou hadst accepted them.
4 O Diyos, ikaw ang aking hari; pamahalaan mo ang tagumpay para kay Jacob.
Thou thyself, art my king, O God, Command thou the victories of Jacob.
5 Sa pamamagitan mo, ibabagsak namin ang aming mga kalaban; sa pamamagitan ng iyong pangalan, tatapakan namin silang mga tumitindig laban sa amin.
By thee, will we thrust at, our adversaries, In thy Name, will we tread down our assailants;
6 Dahil hindi ako nagtitiwala sa aking pana, ni sa aking espada na ililigtas ako.
For, not in my bow, will I trust, Nor shall, my sword, give me victory;
7 Pero iniligtas mo kami mula sa aming mga kalaban at inilagay sa kahihiyan ang mga napopoot sa amin.
For thou hast saved us from our adversaries, And, them who hated us, hast thou put to shame.
8 Ang Diyos ang aming ipinagmamalaki buong araw, at magpapasalamat kami sa iyong pangalan magpakailanman. (Selah)
In God, have we boasted all the day, And, thy Name—unto times age-abiding, will we praise. (Selah)
9 Pero ngayon, kami ay iyong itinapon, at dinala kami sa kahihiyan, at hindi mo na sinasamahan ang aming mga hukbo.
But nay thou hast rejected, and confounded us, And wilt not go forth with our hosts;
10 Pinaatras mo kami mula sa aming kalaban; at ang mga napopoot sa amin ay kinamkam ang yaman para sa kanilang mga sarili.
Thou sufferest us to turn back from the adversary, And, they who hate us, have plundered at will:
11 Ginawa mo kaming tulad ng tupa na nakalaan para kainin at ikinalat kami sa mga bansa.
Thou dost give us up like sheep to be devoured, And, amongst the nations, hast thou scattered us.
12 Ipinagbili mo ang iyong bayan para sa wala; hindi mo napalago ang iyong kayamanan sa paggawa nito.
Thou dost sell thy people for, no-value, And hast not made increase by their price.
13 Ginagawa mo kaming katawa-tawa sa aming mga kapwa, hinamak at kinutya kami ng mga taong nakapaligid sa amin.
Thou dost make us, A reproach to our neighbours, A mockery and a derision to them who are round about us:
14 Ginagawa mo kaming isang panlalait sa kalagitnaan ng mga bansa, isang pag-iiling sa kalagitnaan ng mga tao.
Thou dost make us, A by-word among the nations, —A shaking of the head among the peoples.
15 Buong araw nasa harapan ko ang aking kasiraan, at nabalot ng kahihiyan ang aking mukha
All the day, is my confusion before me, And, the shame of my face, hath covered me:
16 dahil sa tinig niyang nanlalait at nanghahamak, dahil sa kaaway at naghihiganti.
At the voice of him who reproacheth and revileth, At the face of the foe and avenger.
17 Lahat ng ito ay dumating sa amin, pero hindi ka namin kinalimutan o pinakitunguhan ng mali ang iyong tipan.
All this, hath come upon us, Yet had we not forgotten thee, Neither had we dealt falsely with thy covenant;
18 Hindi tumalikod ang aming mga puso; hindi lumayo ang aming mga hakbang mula sa iyong daan.
Our heart had not drawn back, Nor had our goings swerved from thy path;
19 Pero lubha mo pa rin kaming pinahirapan sa lugar ng mga aso at binalot kami ng anino ng kamatayan.
That thou shouldst have crushed us down in the place of wild dogs, And covered us over with a deadly shadow.
20 Kung nakalimot kami sa pangalan ng aming Diyos o nag-unat ng aming mga kamay sa hindi kilalang diyos,
If we had forgotten the Name of our God, And had spread forth our hands unto the GOD of the foreigner,
21 hindi kaya ito sisiyasatin ng Diyos? Dahil nalalaman niya ang mga lihim ng puso.
Would not, God, have searched into this, Seeing that, he, knoweth the secrets of the heart?
22 Sa katunayan, para sa iyong kapakanan, kami ay pinapatay buong araw; itinuring kaming mga tupa para katayin.
Surely, for thy sake, have we been slain all the day, We have been accounted as sheep for slaughter.
23 Gumising ka, bakit ka natutulog, Panginoon?
Awake thou! wherefore shouldst thou sleep, O Lord? Bestir thee! do not reject us altogether!
24 Tumindig ka, huwag mo kaming ilayo ng tuluyan. Bakit mo tinatago ang iyong mukha at kinakalimutan ang aming paghihirap at kaapihan?
Wherefore shouldst thou hide, thy face? Shouldst forget our humiliation and our oppression?
25 Dahil natunaw kami sa alabok; ang aming mga katawan ay kumakapit sa lupa.
For our soul, sinketh down to the dust, Our body, cleaveth to the earth.
26 Bumangon ka para sa aming tulong at tubusin kami alang-alang sa iyong katapatan sa tipan.
Arise to our help, And ransom us, because of thine own lovingkindness.

< Mga Awit 44 >