Mga Awit 44
1 Narinig ng aming mga tainga, O Diyos, ang sinabi ng aming mga ninuno sa amin tungkol sa ginawa mo sa kanilang mga araw, noong unang panahon.
“For the leader of the music. A psalm of the sons of Korah.” O God! we have heard with our ears, Our fathers have told us, What deeds thou didst in their days, In the days of old.
2 Pinalayas mo ang mga bansa gamit ang iyong kamay, pero itinanim mo ang aming bayan; pinahirapan mo ang mga tao, pero ikinalat mo ang aming bayan sa buong lupain.
With thine own hand didst thou drive out the nations, And plant our fathers; Thou didst destroy the nations, And cause our fathers to flourish.
3 Dahil hindi nila nakuha ang lupain para maging ari-arian nila sa pamamagitan ng sarili nilang espada; ni ang kanilang sandata ang nagligtas sa kanila; kundi ang iyong kanang kamay, ang iyong bisig at ang ningning ng iyong mukha, dahil sinang-ayunan mo (sila)
For not by their own swords did they gain possession of the land, Nor did their own arms give them victory; But thy right hand, and thine arm, and the light of thy countenance; For thou didst favor them!
4 O Diyos, ikaw ang aking hari; pamahalaan mo ang tagumpay para kay Jacob.
Thou art my king, O God! O send deliverance to Jacob!
5 Sa pamamagitan mo, ibabagsak namin ang aming mga kalaban; sa pamamagitan ng iyong pangalan, tatapakan namin silang mga tumitindig laban sa amin.
Through thee we may cast down our enemies; Through thy name we may trample upon our adversaries!
6 Dahil hindi ako nagtitiwala sa aking pana, ni sa aking espada na ililigtas ako.
I trust not in my bow, Nor can my sword save me.
7 Pero iniligtas mo kami mula sa aming mga kalaban at inilagay sa kahihiyan ang mga napopoot sa amin.
But it is thou only who savest us from our enemies, And puttest to shame those who hate us!
8 Ang Diyos ang aming ipinagmamalaki buong araw, at magpapasalamat kami sa iyong pangalan magpakailanman. (Selah)
In God will we glory continually; Yea, we will praise thy name for ever! (Pause)
9 Pero ngayon, kami ay iyong itinapon, at dinala kami sa kahihiyan, at hindi mo na sinasamahan ang aming mga hukbo.
Yet now thou hast cast us off, and put us to shame; Thou goest not forth with our armies.
10 Pinaatras mo kami mula sa aming kalaban; at ang mga napopoot sa amin ay kinamkam ang yaman para sa kanilang mga sarili.
Thou makest us turn back from the enemy, And they who hate us make our goods their prey.
11 Ginawa mo kaming tulad ng tupa na nakalaan para kainin at ikinalat kami sa mga bansa.
Thou makest us like sheep destined for food, And scatterest us among the nations.
12 Ipinagbili mo ang iyong bayan para sa wala; hindi mo napalago ang iyong kayamanan sa paggawa nito.
Thou sellest thy people for nought, And increasest not thy wealth by their price.
13 Ginagawa mo kaming katawa-tawa sa aming mga kapwa, hinamak at kinutya kami ng mga taong nakapaligid sa amin.
Thou makest us a reproach to our neighbors, A scorn and a derision to those who are around us.
14 Ginagawa mo kaming isang panlalait sa kalagitnaan ng mga bansa, isang pag-iiling sa kalagitnaan ng mga tao.
Thou makest us a byword among the nations, And causest the people to shake their heads at us.
15 Buong araw nasa harapan ko ang aking kasiraan, at nabalot ng kahihiyan ang aking mukha
My ignominy is continually before me, And shame covereth my face,
16 dahil sa tinig niyang nanlalait at nanghahamak, dahil sa kaaway at naghihiganti.
On account of the voice of the scoffer and the reviler, And on account of the enemy and the avenger.
17 Lahat ng ito ay dumating sa amin, pero hindi ka namin kinalimutan o pinakitunguhan ng mali ang iyong tipan.
All this hath come upon us; Yet have we not forgotten thee, Nor have we been false to thy covenant.
18 Hindi tumalikod ang aming mga puso; hindi lumayo ang aming mga hakbang mula sa iyong daan.
Our hearts, have not wandered from thee, Nor have our feet gone out of thy path;
19 Pero lubha mo pa rin kaming pinahirapan sa lugar ng mga aso at binalot kami ng anino ng kamatayan.
Though thou hast crushed us in a land of jackals, And covered us with thick darkness.
20 Kung nakalimot kami sa pangalan ng aming Diyos o nag-unat ng aming mga kamay sa hindi kilalang diyos,
If we had forgotten the name of our God, Or stretched forth our hands to a strange God,
21 hindi kaya ito sisiyasatin ng Diyos? Dahil nalalaman niya ang mga lihim ng puso.
Surely God would search it out; For he knoweth the secrets of the heart.
22 Sa katunayan, para sa iyong kapakanan, kami ay pinapatay buong araw; itinuring kaming mga tupa para katayin.
But for thy sake we are killed all the day; We are counted as sheep for the slaughter.
23 Gumising ka, bakit ka natutulog, Panginoon?
Awake! why sleepest thou, O Lord? Arise! cast us not off for ever!
24 Tumindig ka, huwag mo kaming ilayo ng tuluyan. Bakit mo tinatago ang iyong mukha at kinakalimutan ang aming paghihirap at kaapihan?
Wherefore dost thou hide thy face, And forget our affliction and oppression?
25 Dahil natunaw kami sa alabok; ang aming mga katawan ay kumakapit sa lupa.
Our soul is bowed down to the dust; Our body cleaveth to the earth.
26 Bumangon ka para sa aming tulong at tubusin kami alang-alang sa iyong katapatan sa tipan.
Arise, O thou, our strength! And deliver us, for thy mercy's sake!
