< Mga Awit 44 >

1 Narinig ng aming mga tainga, O Diyos, ang sinabi ng aming mga ninuno sa amin tungkol sa ginawa mo sa kanilang mga araw, noong unang panahon.
Unto the end. To the sons of Korah, toward understanding. We have heard, O God, with our own ears. Our fathers have announced to us the work that you wrought in their days and in the days of antiquity.
2 Pinalayas mo ang mga bansa gamit ang iyong kamay, pero itinanim mo ang aming bayan; pinahirapan mo ang mga tao, pero ikinalat mo ang aming bayan sa buong lupain.
Your hand dispersed the Gentiles, and you transplanted them. You afflicted a people, and you expelled them.
3 Dahil hindi nila nakuha ang lupain para maging ari-arian nila sa pamamagitan ng sarili nilang espada; ni ang kanilang sandata ang nagligtas sa kanila; kundi ang iyong kanang kamay, ang iyong bisig at ang ningning ng iyong mukha, dahil sinang-ayunan mo (sila)
For they did not take possession of the land by their sword, and their own arm did not save them. But your right hand and your arm, and the light of your countenance did so, because you were pleased with them.
4 O Diyos, ikaw ang aking hari; pamahalaan mo ang tagumpay para kay Jacob.
You yourself are my king and my God, who commands the salvation of Jacob.
5 Sa pamamagitan mo, ibabagsak namin ang aming mga kalaban; sa pamamagitan ng iyong pangalan, tatapakan namin silang mga tumitindig laban sa amin.
With you, we will brandish a horn before our enemies; and in your name, we will spurn those rising up against us.
6 Dahil hindi ako nagtitiwala sa aking pana, ni sa aking espada na ililigtas ako.
For I will not hope in my bow, and my sword will not save me.
7 Pero iniligtas mo kami mula sa aming mga kalaban at inilagay sa kahihiyan ang mga napopoot sa amin.
For you have saved us from those who afflict us, and you have bewildered those who hate us.
8 Ang Diyos ang aming ipinagmamalaki buong araw, at magpapasalamat kami sa iyong pangalan magpakailanman. (Selah)
In God, we will give praise all day long; and in your name, we will confess forever.
9 Pero ngayon, kami ay iyong itinapon, at dinala kami sa kahihiyan, at hindi mo na sinasamahan ang aming mga hukbo.
But now, you have rejected and bewildered us, and you will not go forth with our armies, O God.
10 Pinaatras mo kami mula sa aming kalaban; at ang mga napopoot sa amin ay kinamkam ang yaman para sa kanilang mga sarili.
You have turned our back to our enemies, and those who hated us have plundered for themselves.
11 Ginawa mo kaming tulad ng tupa na nakalaan para kainin at ikinalat kami sa mga bansa.
You have given us over like sheep for food. You have scattered us among the Gentiles.
12 Ipinagbili mo ang iyong bayan para sa wala; hindi mo napalago ang iyong kayamanan sa paggawa nito.
You have sold your people without a price, and no great number was exchanged for them.
13 Ginagawa mo kaming katawa-tawa sa aming mga kapwa, hinamak at kinutya kami ng mga taong nakapaligid sa amin.
You have set us as a disgrace to our neighbors, a scoff and a derision to those who are around us.
14 Ginagawa mo kaming isang panlalait sa kalagitnaan ng mga bansa, isang pag-iiling sa kalagitnaan ng mga tao.
You have set us as a parable among the Gentiles, a shaking of the head among the peoples.
15 Buong araw nasa harapan ko ang aking kasiraan, at nabalot ng kahihiyan ang aking mukha
All day long my shame is before me, and the confusion of my face has covered me,
16 dahil sa tinig niyang nanlalait at nanghahamak, dahil sa kaaway at naghihiganti.
before the voice of the reproacher and the commentator, before the face of the adversary and the pursuer.
17 Lahat ng ito ay dumating sa amin, pero hindi ka namin kinalimutan o pinakitunguhan ng mali ang iyong tipan.
All these things have come upon us, yet we have not forgotten you, and we have not acted unjustly in your covenant.
18 Hindi tumalikod ang aming mga puso; hindi lumayo ang aming mga hakbang mula sa iyong daan.
And our heart has not turned back. And you have not diverted our steps from your way.
19 Pero lubha mo pa rin kaming pinahirapan sa lugar ng mga aso at binalot kami ng anino ng kamatayan.
For you humbled us in a place of affliction, and the shadow of death has covered us.
20 Kung nakalimot kami sa pangalan ng aming Diyos o nag-unat ng aming mga kamay sa hindi kilalang diyos,
If we have forgotten the name of our God, and if we have extended our hands to a foreign god,
21 hindi kaya ito sisiyasatin ng Diyos? Dahil nalalaman niya ang mga lihim ng puso.
will not God find this out? For he knows the secrets of the heart.
22 Sa katunayan, para sa iyong kapakanan, kami ay pinapatay buong araw; itinuring kaming mga tupa para katayin.
For, because of you, we are being killed all day long. We are considered as sheep for the slaughter.
23 Gumising ka, bakit ka natutulog, Panginoon?
Rise up. Why do you fall asleep, O Lord? Rise up, and do not reject us in the end.
24 Tumindig ka, huwag mo kaming ilayo ng tuluyan. Bakit mo tinatago ang iyong mukha at kinakalimutan ang aming paghihirap at kaapihan?
Why do you turn your face away, and why do you forget our needfulness and our tribulation?
25 Dahil natunaw kami sa alabok; ang aming mga katawan ay kumakapit sa lupa.
For our soul has been humbled into the dust. Our belly has been bound to the earth.
26 Bumangon ka para sa aming tulong at tubusin kami alang-alang sa iyong katapatan sa tipan.
Rise up, O Lord. Help us and redeem us, because of your name.

< Mga Awit 44 >