Mga Awit 44

1 Narinig ng aming mga tainga, O Diyos, ang sinabi ng aming mga ninuno sa amin tungkol sa ginawa mo sa kanilang mga araw, noong unang panahon.

For the Chief Musician. [A Psalm] of the sons of Korah. Maschil. We have heard with our ears, O God, Our fathers have told us, What work thou didst in their days, In the days of old.

2 Pinalayas mo ang mga bansa gamit ang iyong kamay, pero itinanim mo ang aming bayan; pinahirapan mo ang mga tao, pero ikinalat mo ang aming bayan sa buong lupain.

Thou didst drive out the nations with thy hand; But them thou didst plant: Thou didst afflict the peoples; But them thou didst spread abroad.

3 Dahil hindi nila nakuha ang lupain para maging ari-arian nila sa pamamagitan ng sarili nilang espada; ni ang kanilang sandata ang nagligtas sa kanila; kundi ang iyong kanang kamay, ang iyong bisig at ang ningning ng iyong mukha, dahil sinang-ayunan mo (sila)

For they gat not the land in possession by their own sword, Neither did their own arm save them; But thy right hand, and thine arm, and the light of thy countenance, Because thou wast favorable unto them.

4 O Diyos, ikaw ang aking hari; pamahalaan mo ang tagumpay para kay Jacob.

Thou art my King, O God: Command deliverance for Jacob.

5 Sa pamamagitan mo, ibabagsak namin ang aming mga kalaban; sa pamamagitan ng iyong pangalan, tatapakan namin silang mga tumitindig laban sa amin.

Through thee will we push down our adversaries: Through thy name will we tread them under that rise up against us.

6 Dahil hindi ako nagtitiwala sa aking pana, ni sa aking espada na ililigtas ako.

For I will not trust in my bow, Neither shall my sword save me.

7 Pero iniligtas mo kami mula sa aming mga kalaban at inilagay sa kahihiyan ang mga napopoot sa amin.

But thou hast saved us from our adversaries, And hast put them to shame that hate us.

8 Ang Diyos ang aming ipinagmamalaki buong araw, at magpapasalamat kami sa iyong pangalan magpakailanman. (Selah)

In God have we made our boast all the day long, And we will give thanks unto thy name for ever. (Selah)

9 Pero ngayon, kami ay iyong itinapon, at dinala kami sa kahihiyan, at hindi mo na sinasamahan ang aming mga hukbo.

But now thou hast cast [us] off, and brought us to dishonor, And goest not forth with our hosts.

10 Pinaatras mo kami mula sa aming kalaban; at ang mga napopoot sa amin ay kinamkam ang yaman para sa kanilang mga sarili.

Thou makest us to turn back from the adversary; And they that hate us take spoil for themselves.

11 Ginawa mo kaming tulad ng tupa na nakalaan para kainin at ikinalat kami sa mga bansa.

Thou hast made us like sheep [appointed] for food, And hast scattered us among the nations.

12 Ipinagbili mo ang iyong bayan para sa wala; hindi mo napalago ang iyong kayamanan sa paggawa nito.

Thou sellest thy people for nought, And hast not increased [thy wealth] by their price.

13 Ginagawa mo kaming katawa-tawa sa aming mga kapwa, hinamak at kinutya kami ng mga taong nakapaligid sa amin.

Thou makest us a reproach to our neighbors, A scoffing and a derision to them that are round about us.

14 Ginagawa mo kaming isang panlalait sa kalagitnaan ng mga bansa, isang pag-iiling sa kalagitnaan ng mga tao.

Thou makest us a byword among the nations, A shaking of the head among the peoples.

15 Buong araw nasa harapan ko ang aking kasiraan, at nabalot ng kahihiyan ang aking mukha

All the day long is my dishonor before me, And the shame of my face hath covered me,

16 dahil sa tinig niyang nanlalait at nanghahamak, dahil sa kaaway at naghihiganti.

For the voice of him that reproacheth and blasphemeth, By reason of the enemy and the avenger.

17 Lahat ng ito ay dumating sa amin, pero hindi ka namin kinalimutan o pinakitunguhan ng mali ang iyong tipan.

All this is come upon us; yet have we not forgotten thee, Neither have we dealt falsely in thy covenant.

18 Hindi tumalikod ang aming mga puso; hindi lumayo ang aming mga hakbang mula sa iyong daan.

Our heart is not turned back, Neither have our steps declined from thy way,

19 Pero lubha mo pa rin kaming pinahirapan sa lugar ng mga aso at binalot kami ng anino ng kamatayan.

That thou hast sore broken us in the place of jackals, And covered us with the shadow of death.

20 Kung nakalimot kami sa pangalan ng aming Diyos o nag-unat ng aming mga kamay sa hindi kilalang diyos,

If we have forgotten the name of our God, Or spread forth our hands to a strange god;

21 hindi kaya ito sisiyasatin ng Diyos? Dahil nalalaman niya ang mga lihim ng puso.

Will not God search this out? For he knoweth the secrets of the heart.

22 Sa katunayan, para sa iyong kapakanan, kami ay pinapatay buong araw; itinuring kaming mga tupa para katayin.

Yea, for thy sake are we killed all the day long; We are accounted as sheep for the slaughter.

23 Gumising ka, bakit ka natutulog, Panginoon?

Awake, why sleepest thou, O Lord? Arise, cast [us] not off for ever.

24 Tumindig ka, huwag mo kaming ilayo ng tuluyan. Bakit mo tinatago ang iyong mukha at kinakalimutan ang aming paghihirap at kaapihan?

Wherefore hidest thou thy face, And forgettest our affliction and our oppression?

25 Dahil natunaw kami sa alabok; ang aming mga katawan ay kumakapit sa lupa.

For our soul is bowed down to the dust: Our body cleaveth unto the earth.

26 Bumangon ka para sa aming tulong at tubusin kami alang-alang sa iyong katapatan sa tipan.

Rise up for our help, And redeem us for thy lovingkindness’ sake.