Mga Awit 44
1 Narinig ng aming mga tainga, O Diyos, ang sinabi ng aming mga ninuno sa amin tungkol sa ginawa mo sa kanilang mga araw, noong unang panahon.
We have heard with our ears, O God, our fathers have told us, what work thou did in their days, in the days of old.
2 Pinalayas mo ang mga bansa gamit ang iyong kamay, pero itinanim mo ang aming bayan; pinahirapan mo ang mga tao, pero ikinalat mo ang aming bayan sa buong lupain.
Thou drove out the nations with thy hand, but thou planted them. Thou afflicted the peoples, but thou spread them abroad.
3 Dahil hindi nila nakuha ang lupain para maging ari-arian nila sa pamamagitan ng sarili nilang espada; ni ang kanilang sandata ang nagligtas sa kanila; kundi ang iyong kanang kamay, ang iyong bisig at ang ningning ng iyong mukha, dahil sinang-ayunan mo (sila)
For they did not get the land in possession by their own sword, nor did their own arm save them, but thy right hand, and thine arm, and the light of thy countenance, because thou were favorable to them.
4 O Diyos, ikaw ang aking hari; pamahalaan mo ang tagumpay para kay Jacob.
Thou are my King, O God. Command deliverance for Jacob.
5 Sa pamamagitan mo, ibabagsak namin ang aming mga kalaban; sa pamamagitan ng iyong pangalan, tatapakan namin silang mga tumitindig laban sa amin.
Through thee we will push down our adversaries. Through thy name we will tread them under who rise up against us.
6 Dahil hindi ako nagtitiwala sa aking pana, ni sa aking espada na ililigtas ako.
For I will not trust in my bow, nor shall my sword save me.
7 Pero iniligtas mo kami mula sa aming mga kalaban at inilagay sa kahihiyan ang mga napopoot sa amin.
But thou have saved us from our adversaries, and have put them to shame who hate us.
8 Ang Diyos ang aming ipinagmamalaki buong araw, at magpapasalamat kami sa iyong pangalan magpakailanman. (Selah)
In God we have made our boast all the day long, and we will give thanks to thy name forever. (Selah)
9 Pero ngayon, kami ay iyong itinapon, at dinala kami sa kahihiyan, at hindi mo na sinasamahan ang aming mga hukbo.
But now thou have cast off, and brought us to dishonor, and go not forth with our armies.
10 Pinaatras mo kami mula sa aming kalaban; at ang mga napopoot sa amin ay kinamkam ang yaman para sa kanilang mga sarili.
Thou make us to turn back from the adversary. And those who hate us take spoil for themselves.
11 Ginawa mo kaming tulad ng tupa na nakalaan para kainin at ikinalat kami sa mga bansa.
Thou have made us like sheep for food, and have scattered us among the nations.
12 Ipinagbili mo ang iyong bayan para sa wala; hindi mo napalago ang iyong kayamanan sa paggawa nito.
Thou sell thy people for nothing, and have not increased by their price.
13 Ginagawa mo kaming katawa-tawa sa aming mga kapwa, hinamak at kinutya kami ng mga taong nakapaligid sa amin.
Thou make us a reproach to our neighbors, a scoffing and a derision to those who are round about us.
14 Ginagawa mo kaming isang panlalait sa kalagitnaan ng mga bansa, isang pag-iiling sa kalagitnaan ng mga tao.
Thou make us a byword among the nations, a shaking of the head among the peoples.
15 Buong araw nasa harapan ko ang aking kasiraan, at nabalot ng kahihiyan ang aking mukha
All the day long my dishonor is before me, and the shame of my face has covered me,
16 dahil sa tinig niyang nanlalait at nanghahamak, dahil sa kaaway at naghihiganti.
for the voice of him who reproaches and blasphemes, because of the enemy and the avenger.
17 Lahat ng ito ay dumating sa amin, pero hindi ka namin kinalimutan o pinakitunguhan ng mali ang iyong tipan.
All this has come upon us, yet we have not forgotten thee, nor have we dealt falsely in thy covenant.
18 Hindi tumalikod ang aming mga puso; hindi lumayo ang aming mga hakbang mula sa iyong daan.
Our heart is not turned back, nor have our steps declined from thy way,
19 Pero lubha mo pa rin kaming pinahirapan sa lugar ng mga aso at binalot kami ng anino ng kamatayan.
that thou have greatly broken us in the place of jackals, and covered us with the shadow of death.
20 Kung nakalimot kami sa pangalan ng aming Diyos o nag-unat ng aming mga kamay sa hindi kilalang diyos,
If we have forgotten the name of our God, or spread forth our hands to a strange god,
21 hindi kaya ito sisiyasatin ng Diyos? Dahil nalalaman niya ang mga lihim ng puso.
will not God search this out? For he knows the secrets of the heart.
22 Sa katunayan, para sa iyong kapakanan, kami ay pinapatay buong araw; itinuring kaming mga tupa para katayin.
Yea, for thy sake we are killed all the day long. We are accounted as sheep for the slaughter.
23 Gumising ka, bakit ka natutulog, Panginoon?
Awake, why do thou sleep, O Lord? Arise, cast not off forever.
24 Tumindig ka, huwag mo kaming ilayo ng tuluyan. Bakit mo tinatago ang iyong mukha at kinakalimutan ang aming paghihirap at kaapihan?
Why do thou hide thy face, and forget our affliction and our oppression?
25 Dahil natunaw kami sa alabok; ang aming mga katawan ay kumakapit sa lupa.
For our soul is bowed down to the dust; our body clings to the ground.
26 Bumangon ka para sa aming tulong at tubusin kami alang-alang sa iyong katapatan sa tipan.
Rise up for our help, and redeem us for thy loving kindness' sake.
