< Mga Awit 35 >
1 Kumilos ka laban sa mga kumikilos laban sa akin O Yahweh; labanan mo ang mga lumalaban sa akin.
Af David. HERRE, træt med dem, der trætter med mig, strid imod dem, der strider mod mig,
2 Kunin mo ang iyong maliit na pananggalang at malaking pananggalang; bumangon ka at ako ay iyong tulungan.
grib dit Skjold og dit Værge, rejs dig og hjælp mig,
3 Sa mga humahabol sa akin gamitin mo ang iyong mga sibat at palakol; sa kaluluwa ko ay iyong sabihin, “Ako ang iyong kaligtasan.”
tag Spyd og Økse frem mod dem, der forfølger mig, sig til min Sjæl: »Jeg er din Frelse!«
4 Nawa ang mga naghahangad sa aking buhay ay mapahiya at masira ang puri. Nawa ang mga nagbabalak na saktan ako ay tumalikod at malito.
Lad dem beskæmmes og blues, som vil mig til Livs, og de, der ønsker mig ondt, lad dem rødmende vige,
5 Nawa (sila) ay maging tulad ng hinanging ipa, sa pagtataboy ng anghel ni Yahweh sa kanila.
de blive som Avner for Vinden, og HERRENS Engel nedstøde dem,
6 Nawa ang kanilang daraanan ay maging madilim at madulas, habang tinutugis (sila) ng anghel ni Yahweh.
deres Vej blive mørk og glat, og HERRENS Engel forfølge dem!
7 Nang walang dahilan, naglagay (sila) ng lambat para sa akin; nang walang dahilan nagbungkal (sila) ng hukay para sa aking buhay.
Thi uden Grund har de sat deres Garn for mig, gravet min Sjæl en Grav.
8 Hayaan mo na dumating sa kanila nang hindi inaasahan ang pagkawasak. Hayaan mo na mahuli (sila) ng inilagay nilang lambat. Sa kanilang pagkawasak, hayaan mong (sila) ay bumagsak.
Lad Undergang uventet ramme ham, lad Garnet, han satte, hilde ham selv, lad ham falde i Graven.
9 Pero magsasaya ako kay Yahweh at magagalak sa kaniyang kaligtasan.
Min Sjæl skal juble i HERREN, glædes ved hans Frelse,
10 Sa aking buong lakas sasabihin ko, “Sino ang katulad mo, Yahweh, na siyang nagliligtas sa mga api mula sa mas malakas kaysa sa kanila at ang mahihirap at nangangailangan mula sa mga nagtatangka na nakawan (sila)
alle mine Ledemod sige: »HERRE, hvo er som du, du, som frelser den arme fra hans Overmand, den arme og fattige fra Røveren!«
11 Dumarami ang masasamang saksi; pinararatangan nila ako nang hindi totoo.
Falske Vidner staar frem, de spørger mig om, hvad jeg ej kender til;
12 Binayaran nila ng kasamaan ang aking kabutihan. Ako ay nagdadalamhati.
de lønner mig godt med ondt, min Sjæl er forladt.
13 Pero, nang maysakit (sila) nagsuot ako ng sako; nag-ayuno ako para sa kanila na nakatungo ang aking dibdib.
Da de var syge, gik jeg i Sæk, med Faste spæged jeg mig, jeg bad med sænket Hoved,
14 Nagdalamhati ako para sa aking mga kapatid; lumuhod ako sa pagluluksa para sa aking ina.
som var det en Ven eller Broder; jeg gik, som sørged jeg over min Moder, knuget af Sorg.
15 Pero nang ako ay natisod, natuwa (sila) at nagsama-sama; nagsama-sama (sila) laban sa akin, at ako ay ginulat nila. Winarak nila ako nang walang humpay.
Men nu jeg vakler, glæder de sig, de stimler sammen, Uslinger, fremmede for mig, stimler sammen imod mig, haaner mig uden Ophør;
16 Walang galang nila akong hinamak; nangalit ang kanilang mga ngipin sa akin.
for min Venlighed dænger de mig med Haan, de skærer Tænder imod mig.
17 Panginoon hanggang kailan ka titingin? Iligtas mo ang aking kaluluwa mula sa kanilang mga mapangwasak na pag-atake, ang buhay ko mula sa mga leon.
Herre, hvor længe vil du se til? Frels dog min Sjæl fra deres Brøl, min eneste fra Løver.
18 Pagkatapos magpapasalamat ako sa iyo sa dakilang pagpupulong; pupurihin kita sa maraming tao.
Jeg vil takke dig i en stor Forsamling, love dig blandt mange Folk.
19 Huwag mong hayaang magdiwang sa akin ang mapanlinlang kong mga kaaway; huwag mo silang hayaang magawa ang kanilang masasamang mga balak.
Lad ej dem, som med Urette er mine Fjender, glæde sig over mig, lad ej dem, som hader mig uden Grund, sende spotske Blikke!
20 Dahil hindi (sila) nagsasalita ng kapayapaan, sa halip, nagpaplano (sila) ng mga salitang mapanlinlang laban sa naninirahan sa aming lupain na mapayapang namumuhay.
Thi de taler ej Fred, mod de stille i Landet udtænker de Svig;
21 Binubuka nila ng malaki ang kanilang mga bibig laban sa akin; sabi nila, “Ha, ha, nakita namin ito.”
de spærrer Munden op imod mig og siger: »Ha, ha! Vi saa det med egne Øjne!«
22 Nakita mo ito, Yahweh, huwag kang manahimik; huwag kang lumayo sa akin Panginoon.
Du saa det, HERRE, vær ikke tavs, Herre, hold dig ej borte fra mig;
23 Bumangon ka at gumising para ipagtanggol ako; aking Diyos at Panginoon, ipagtanggol mo ang aking panig.
rejs dig, vaagn op for min Ret, for min Sag, min Gud og Herre,
24 Ipagtanggol mo ako, Yahweh aking Diyos, dahil sa iyong katuwiran; huwag mo silang hayaang magalak sa akin.
døm mig efter din Retfærd, HERRE, min Gud, lad dem ikke glæde sig over mig
25 Huwag mong hayaang sabihin nila sa kanilang puso na, “Aha, nakuha na namin ang aming nais.” Huwag mong hayaan na sabihin nila, “Nilamon namin siya.”
Og sige i Hjertet: »Ha! som vi ønsked!« lad dem ikke sige: »Vi slugte ham!«
26 Ilagay mo (sila) sa kahihiyan at lituhin mo silang nagnanais na saktan ako. Nawa ang mga gustong humamak sa akin ay mabalot ng kahihiyan at kasiraan.
Til Skam og Skændsel blive enhver, hvem min Ulykke glæder; lad dem, der hovmoder sig over mig, hyldes i Spot og Spe.
27 Hayaan mong ang mga nagnanais ng paglaya ko ay sumigaw sa galak at matuwa; nawa patuloy nilang sabihin, “Purihin si Yahweh, siya na nasisiyahan sa kapakanan ng kaniyang lingkod.”
Men de, der vil min Ret, lad dem juble og glæde sig, stadigen sige: »Lovet være HERREN, som under sin Tjener Fred!«
28 Pagkatapos nito ang katarungan mo at kapurihan ay buong araw kong ihahayag.
Min Tunge skal forkynde din Retfærd, Dagen igennem din Pris.