< Mga Awit 17 >

1 Pakinggan mo ang pagsamo ko ng katarungan, O Yahweh; pansinin mo ang aking panawagan ng tulong! Paglaanan mo ng iyong tainga ang panalangin ko, mula sa mga labi na walang panlilinlang.
A prayer of David. Listen, O Lord, to my innocence; attend to my piercing cry. Give heed to my prayer out of lips unfeigned.
2 Hayaan mong ang pagpapawalang-sala sa akin ay magmula sa iyon piling; makita nawa ng iyong mga mata kung ano ang tama!
Let my vindication come from you, your eyes see the truth.
3 Kung susubukin mo ang puso ko, kung daratnan mo ako sa gabi, lilinisin mo ako at wala kang makikitang anumang masamang balakin; ang bibig ko ay hindi magkakasala.
When you test my heart when you visit at night, and assay me like silver – you can find no evil. I am determined that my mouth should not lie.
4 Patungkol sa gawi ng sangkatauhan, sa salita ng mga labi mo kaya lumayo ako sa kasamaan.
I gave earnest heed to the words of your lips.
5 Ang mga yapak ko ay nanatiling nakatuon sa iyong gabay; ang paanan ko ay hindi lumihis.
My steps have held fast to the paths of your precepts and in your tracks have my feet never stumbled.
6 Nananawagan ako sa iyo, dahil tinutugon mo ako, O Diyos; ibaling mo ang pandinig mo sa akin at pakinggan mo ako sa aking sasabihin.
So I call you, O God, with assurance of answer; bend down your ear to me, hear what I say.
7 Ipakita mo ang katapatan mo sa tipan sa kaaya-ayang paraan, ikaw na nagliligtas, sa pamamagitan ng iyong kanang kamay, ng mga kumukibli sa iyo mula sa kanilang mga kaaway.
Show your marvellous love, you who save from enemies those who take refuge at your right hand.
8 Ingatan mo ako tulad ng sinta mong irog; itago mo ako sa ilalim ng anino ng iyong mga pakpak
Keep me as the apple of the eye, hide me in the shelter of your wings.
9 mula sa presensiya ng masasama na nananakit sa akin, mga kaaway kong pumapaligid sa akin.
From wicked people who do me violence, from deadly foes who crowd around me.
10 Wala silang awa kaninuman; ang mga bibig nila ay nagsasalita nang may kayabangan.
They have closed their hearts to pity, the words of their mouths are haughty.
11 Pinaligiran nila ang aking mga yapak. Binabalak nila na pabagsakin ako.
Now they dog us at every step, keenly watching, to hurl us to the ground,
12 Tulad (sila) ng isang leon na sabik para sa isang biktima, tulad ng isang batang leon na nakaabang sa mga liblib na lugar.
like a lion, longing to tear, like a young lion, lurking in secret.
13 Tumayo ka, O Yahweh! Lusubin mo (sila) Pabagsakin mo (sila) Iligtas mo ako mula sa masasama sa pamamagitan ng iyong tabak!
Arise, Lord, face them and fell them. By your sword set me free from the wicked,
14 Sagipin mo ako mula sa mga tao sa pamamagitan ng iyong kamay, O Yahweh, mula sa mga tao ng mundong ito na ang yaman ay sa buhay na ito lamang! Pupunuin mo ng yaman ang mga tiyan ng iyong mga pinahahalagahan; magkakaroon (sila) ng maraming anak at iiwan ang kanilang yaman sa kanilang mga anak.
by your hand, O Lord, from those – whose portion of life is but of this world. But let your treasured ones have food in plenty may their children be full and their children satisfied.
15 Ako, makikita ko ang iyong mukha sa katuwiran; masisiyahan ako sa paggising ko nang ikaw ang aking nakikita.
In my innocence I will see your face, awake I am filled with a vision of you.

< Mga Awit 17 >