< Mga Awit 147 >
1 Purihin si Yahweh! Mabuting umawit sa ating Diyos. Kasiya-siya at nararapat lang na gawin ito.
Hallelujah! Denn es ist gut Psalmen zu singen unserem Gott, denn es ist lieblich; ziemend ist Lob.
2 Nawasak ang Jerusalem, pero tinutulungan tayo ni Yahweh na itayo ulit ito.
Jehovah baut Jerusalem, Er faßt zusammen die Verstoßenen Israels.
3 Ibinabalik niya ang mga taong dinala sa ibang bayan. Pinalalakas niya ulit ang mga pinanghihinaan ng loob at pinagagaling ang kanilang mga sugat.
Er heilt, die gebrochenen Herzens sind, und verbindet ihre Schmerzen.
4 Siya ang lumikha ng mga bituin.
Der Sterne Zahl berechnet Er, sie alle nennt Er mit Namen.
5 Dakila at makapangyarihan si Yahweh, at walang kapantay ang kaniyang karunungan.
Groß ist unser Herr und hat viel Kraft, und unermeßlich ist Seine Einsicht.
6 Itinataas ni Yahweh ang mga inaapi, at ibinababa niya ang mga masasama.
Jehovah läßt feststehen die Elenden, Er erniedrigt die Ungerechten bis zur Erde.
7 Umawit kay Yahweh ng may pasasalamat; gamit ang alpa, umawit ng papuri para sa ating Diyos.
Singet Jehovah zu mit Bekennen, singet Psalmen unserem Gott zur Harfe!
8 Tinatakpan niya ang kalangitan ng mga ulap at hinahanda ang ulan para sa lupa, na nagpapalago ng mga damo sa mga kabunkukan.
Die Himmel deckt Er mit dichten Wolken, Regen bereitet Er der Erde, läßt auf den Bergen Gras sprossen.
9 Binibigyan niya ng pagkain ang mga hayop at mga inakay na uwak kapag (sila) ay umiiyak.
Er gibt dem Vieh seine Nahrung den jungen Raben, die Ihn anrufen.
10 Hindi siya humahanga sa bilis ng kabayo o nasisiyahan sa lakas ng binti ng isang tao.
Er hat nicht Lust an Rosses Macht, noch an des Mannes Beinen Wohlgefallen.
11 Nasisiyahan si Yahweh sa mga nagpaparangal sa kaniya, sa mga umaasa sa katapatan niya sa tipan.
Jehovah hat Wohlgefallen an denen, die Ihn fürchten, die auf Seine Barmherzigkeit warten.
12 Purihin niyo si Yahweh, kayong mga mamamayan ng Jerusalem! Purihin niyo ang inyong Diyos, Sion.
Preise Jehovah, o Jerusalem, lobe deinen Gott, o Zion.
13 Dahil pinalalakas niya ang rehas ng inyong mga tarangkahan, pinagpapala niya ang mga batang kasama ninyo.
Weil Er die Riegel deiner Tore stark gemacht, gesegnet deine Söhne in deiner Mitte.
14 Pinagyayaman niya ang mga nasa loob ng inyong hangganan, pinasasaya niya kayo sa pamamagitan ng pinakamaiinam na trigo.
Der deiner Grenze Frieden setzt, dich mit des Weizens Fett sättigt.
15 Pinadadala niya ang kaniyang kautusan sa mundo, dumadaloy ito nang maayos.
Der auf die Erde sendet Seine Rede, so daß in Eile läuft dahin Sein Wort.
16 Ginagawa niyang parang nyebe ang lana, pinakakalat niya ang mga yelo na parang abo.
Der Schnee wie Wolle gibt, wie Asche den Reif ausstreut.
17 Nagpapaulan siya ng yelo na parang mumo, sinong makatitiis ng ginaw na pinadala niya?
Der Sein Eis wie Brocken wirft. Vor Seinem Froste, wer kann stehen?
18 Ipinahahayag niya ang kaniyang utos at tinutunaw ito, pina-iihip niya ang hangin at pinadadaloy niya ang tubig.
Er sendet Sein Wort und schmelzt sie, läßt wehen Seinen Wind; es rieseln die Wasser.
19 Ipinahayag niya ang kaniyang salita kay Jacob, ang mga alituntunin niya at makatuwirang mga utos sa Israel.
Jakob sagt Er an Sein Wort, Israel Seine Satzungen und Rechte.
20 Hindi niya ginawa ito sa ibang bayan, wala silang alam sa kaniyang mga utos. Purihin si Yahweh.
Nicht also tat Er irgendeiner Völkerschaft, und sie kennen die Rechte nicht. Hallelujah!