Mga Awit 147
1 Purihin si Yahweh! Mabuting umawit sa ating Diyos. Kasiya-siya at nararapat lang na gawin ito.
Praise ye Yah, For it is good, to make melody to our GOD, —For it is delightful, seemly is praise!
2 Nawasak ang Jerusalem, pero tinutulungan tayo ni Yahweh na itayo ulit ito.
Yahweh, is building Jerusalem, The outcasts of Israel, will he gather together.
3 Ibinabalik niya ang mga taong dinala sa ibang bayan. Pinalalakas niya ulit ang mga pinanghihinaan ng loob at pinagagaling ang kanilang mga sugat.
He is healing the broken in heart, —and binding up their hurts.
4 Siya ang lumikha ng mga bituin.
Counting the number of the stars, To all of them—names, he giveth.
5 Dakila at makapangyarihan si Yahweh, at walang kapantay ang kaniyang karunungan.
Great is our Lord, and of abounding strength, And, his knowledge, cannot be expressed.
6 Itinataas ni Yahweh ang mga inaapi, at ibinababa niya ang mga masasama.
Yahweh, relieveth the humbled! casting the lawless down to the earth.
7 Umawit kay Yahweh ng may pasasalamat; gamit ang alpa, umawit ng papuri para sa ating Diyos.
Respond to Yahweh with thanksgiving, Make melody to our God with the lyre.
8 Tinatakpan niya ang kalangitan ng mga ulap at hinahanda ang ulan para sa lupa, na nagpapalago ng mga damo sa mga kabunkukan.
Who covereth the heavens with clouds, preparing rain for the earth, who causeth the mountains to sprout grass:
9 Binibigyan niya ng pagkain ang mga hayop at mga inakay na uwak kapag (sila) ay umiiyak.
Giving, to the beast, its food, to the young ravens, when they cry.
10 Hindi siya humahanga sa bilis ng kabayo o nasisiyahan sa lakas ng binti ng isang tao.
Not in the strength of the horse, doth he delight, Not in the legs of a man, hath he pleasure:
11 Nasisiyahan si Yahweh sa mga nagpaparangal sa kaniya, sa mga umaasa sa katapatan niya sa tipan.
Yahweh, hath pleasure, in them who revere him, in them who wait for his lovingkindness.
12 Purihin niyo si Yahweh, kayong mga mamamayan ng Jerusalem! Purihin niyo ang inyong Diyos, Sion.
Laud thou, O Jerusalem, Yahweh, Praise thy God, O Zion:
13 Dahil pinalalakas niya ang rehas ng inyong mga tarangkahan, pinagpapala niya ang mga batang kasama ninyo.
For he hath strengthened the bars of thy gates, He hath blessed thy children in thy midst:
14 Pinagyayaman niya ang mga nasa loob ng inyong hangganan, pinasasaya niya kayo sa pamamagitan ng pinakamaiinam na trigo.
Who maketh thy boundaries to be peace, With the marrow of wheat, doth he satisfy thee:
15 Pinadadala niya ang kaniyang kautusan sa mundo, dumadaloy ito nang maayos.
Who sendeth his utterance to the earth, How swiftly, runneth his word!
16 Ginagawa niyang parang nyebe ang lana, pinakakalat niya ang mga yelo na parang abo.
Who giveth snow like wool, Hoar-frost—like ashes, he scattereth:
17 Nagpapaulan siya ng yelo na parang mumo, sinong makatitiis ng ginaw na pinadala niya?
Casting forth his ice like crumbs, Before his cold, who can stand?
18 Ipinahahayag niya ang kaniyang utos at tinutunaw ito, pina-iihip niya ang hangin at pinadadaloy niya ang tubig.
He sendeth forth his word and melteth them, He causeth his wind to blow, the waters, stream along:
19 Ipinahayag niya ang kaniyang salita kay Jacob, ang mga alituntunin niya at makatuwirang mga utos sa Israel.
Declaring his word unto Jacob, His statutes and his regulations, unto Israel.
20 Hindi niya ginawa ito sa ibang bayan, wala silang alam sa kaniyang mga utos. Purihin si Yahweh.
He hath not dealt so with any nation, and, his regulations, he maketh not known to them. Praise ye Yah!
