< Mga Awit 147 >

1 Purihin si Yahweh! Mabuting umawit sa ating Diyos. Kasiya-siya at nararapat lang na gawin ito.
Hallelujah; for it is good to sing praises unto our God; for it is comely; [him] becometh praise.
2 Nawasak ang Jerusalem, pero tinutulungan tayo ni Yahweh na itayo ulit ito.
The Lord buildeth up Jerusalem: the outcasts of Israel will he gather together;
3 Ibinabalik niya ang mga taong dinala sa ibang bayan. Pinalalakas niya ulit ang mga pinanghihinaan ng loob at pinagagaling ang kanilang mga sugat.
He that healeth the broken-hearted, and bindeth up their hurts;
4 Siya ang lumikha ng mga bituin.
Who counteth the number of the stars; who calleth them all by [their] names.
5 Dakila at makapangyarihan si Yahweh, at walang kapantay ang kaniyang karunungan.
Great is our Lord, and abundant in power: his understanding is immeasurable.
6 Itinataas ni Yahweh ang mga inaapi, at ibinababa niya ang mga masasama.
The Lord helpeth up the meek: he bringeth down the wicked to the ground.
7 Umawit kay Yahweh ng may pasasalamat; gamit ang alpa, umawit ng papuri para sa ating Diyos.
Lift up a song unto the Lord with thanksgiving; sing praises unto our God with the harp;
8 Tinatakpan niya ang kalangitan ng mga ulap at hinahanda ang ulan para sa lupa, na nagpapalago ng mga damo sa mga kabunkukan.
Who covereth the heaven with clouds, who prepareth rain for the earth, who causeth grass to grow upon the mountains;
9 Binibigyan niya ng pagkain ang mga hayop at mga inakay na uwak kapag (sila) ay umiiyak.
Who giveth to the beast its food, to the young ravens which cry.
10 Hindi siya humahanga sa bilis ng kabayo o nasisiyahan sa lakas ng binti ng isang tao.
Not in the strength of the horse hath he delight: nor in the [swiftness of the] legs of man taketh he pleasure.
11 Nasisiyahan si Yahweh sa mga nagpaparangal sa kaniya, sa mga umaasa sa katapatan niya sa tipan.
The Lord taketh pleasure in those that fear him, that wait for his kindness.
12 Purihin niyo si Yahweh, kayong mga mamamayan ng Jerusalem! Purihin niyo ang inyong Diyos, Sion.
Glorify, O Jerusalem, the Lord: praise thy God, O Zion.
13 Dahil pinalalakas niya ang rehas ng inyong mga tarangkahan, pinagpapala niya ang mga batang kasama ninyo.
For he hath strengthened the bars of thy gates; he hath blessed thy children in the midst of thee;
14 Pinagyayaman niya ang mga nasa loob ng inyong hangganan, pinasasaya niya kayo sa pamamagitan ng pinakamaiinam na trigo.
He who bestoweth peace in thy borders, who satisfieth thee with the best of wheat;
15 Pinadadala niya ang kaniyang kautusan sa mundo, dumadaloy ito nang maayos.
He who sendeth forth his decree unto the earth: how swiftly speedeth his word along!
16 Ginagawa niyang parang nyebe ang lana, pinakakalat niya ang mga yelo na parang abo.
He who dispenseth snow like wool; who streweth about the hoarfrost like ashes;
17 Nagpapaulan siya ng yelo na parang mumo, sinong makatitiis ng ginaw na pinadala niya?
He who casteth down his ice like pieces: before his cold who can stand?
18 Ipinahahayag niya ang kaniyang utos at tinutunaw ito, pina-iihip niya ang hangin at pinadadaloy niya ang tubig.
He sendeth out his word, and melteth them: he causeth his wind to blow, and waters run along.
19 Ipinahayag niya ang kaniyang salita kay Jacob, ang mga alituntunin niya at makatuwirang mga utos sa Israel.
He declareth his word unto Jacob, his statutes and his ordinances unto Israel.
20 Hindi niya ginawa ito sa ibang bayan, wala silang alam sa kaniyang mga utos. Purihin si Yahweh.
He hath not done so unto any nation: and [his] ordinances— these they know not. Hallelujah.

< Mga Awit 147 >