Mga Awit 147
1 Purihin si Yahweh! Mabuting umawit sa ating Diyos. Kasiya-siya at nararapat lang na gawin ito.
Praise ye the LORD: for [it is] good to sing praises unto our God; for [it is] pleasant; [and] praise is comely.
2 Nawasak ang Jerusalem, pero tinutulungan tayo ni Yahweh na itayo ulit ito.
The LORD doth build up Jerusalem: he gathereth together the outcasts of Israel.
3 Ibinabalik niya ang mga taong dinala sa ibang bayan. Pinalalakas niya ulit ang mga pinanghihinaan ng loob at pinagagaling ang kanilang mga sugat.
He healeth the broken in heart, and bindeth up their wounds.
4 Siya ang lumikha ng mga bituin.
He telleth the number of the stars; he calleth them all by [their] names.
5 Dakila at makapangyarihan si Yahweh, at walang kapantay ang kaniyang karunungan.
Great [is] our Lord, and of great power: his understanding [is] infinite.
6 Itinataas ni Yahweh ang mga inaapi, at ibinababa niya ang mga masasama.
The LORD lifteth up the meek: he casteth the wicked down to the ground.
7 Umawit kay Yahweh ng may pasasalamat; gamit ang alpa, umawit ng papuri para sa ating Diyos.
Sing unto the LORD with thanksgiving; sing praise upon the harp unto our God:
8 Tinatakpan niya ang kalangitan ng mga ulap at hinahanda ang ulan para sa lupa, na nagpapalago ng mga damo sa mga kabunkukan.
Who covereth the heaven with clouds, who prepareth rain for the earth, who maketh grass to grow upon the mountains.
9 Binibigyan niya ng pagkain ang mga hayop at mga inakay na uwak kapag (sila) ay umiiyak.
He giveth to the beast his food, [and] to the young ravens which cry.
10 Hindi siya humahanga sa bilis ng kabayo o nasisiyahan sa lakas ng binti ng isang tao.
He delighteth not in the strength of the horse: he taketh not pleasure in the legs of a man.
11 Nasisiyahan si Yahweh sa mga nagpaparangal sa kaniya, sa mga umaasa sa katapatan niya sa tipan.
The LORD taketh pleasure in them that fear him, in those that hope in his mercy.
12 Purihin niyo si Yahweh, kayong mga mamamayan ng Jerusalem! Purihin niyo ang inyong Diyos, Sion.
Praise the LORD, O Jerusalem; praise thy God, O Zion.
13 Dahil pinalalakas niya ang rehas ng inyong mga tarangkahan, pinagpapala niya ang mga batang kasama ninyo.
For he hath strengthened the bars of thy gates; he hath blessed thy children within thee.
14 Pinagyayaman niya ang mga nasa loob ng inyong hangganan, pinasasaya niya kayo sa pamamagitan ng pinakamaiinam na trigo.
He maketh peace [in] thy borders, [and] filleth thee with the finest of the wheat.
15 Pinadadala niya ang kaniyang kautusan sa mundo, dumadaloy ito nang maayos.
He sendeth forth his commandment [upon] earth: his word runneth very swiftly.
16 Ginagawa niyang parang nyebe ang lana, pinakakalat niya ang mga yelo na parang abo.
He giveth snow like wool: he scattereth the hoarfrost like ashes.
17 Nagpapaulan siya ng yelo na parang mumo, sinong makatitiis ng ginaw na pinadala niya?
He casteth forth his ice like morsels: who can stand before his cold?
18 Ipinahahayag niya ang kaniyang utos at tinutunaw ito, pina-iihip niya ang hangin at pinadadaloy niya ang tubig.
He sendeth out his word, and melteth them: he causeth his wind to blow, [and] the waters flow.
19 Ipinahayag niya ang kaniyang salita kay Jacob, ang mga alituntunin niya at makatuwirang mga utos sa Israel.
He sheweth his word unto Jacob, his statutes and his judgments unto Israel.
20 Hindi niya ginawa ito sa ibang bayan, wala silang alam sa kaniyang mga utos. Purihin si Yahweh.
He hath not dealt so with any nation: and [as for his] judgments, they have not known them. Praise ye the LORD.
