Mga Awit 147
1 Purihin si Yahweh! Mabuting umawit sa ating Diyos. Kasiya-siya at nararapat lang na gawin ito.
Praise ye Jehovah; For it is good to sing praises unto our God; For it is pleasant, [and] praise is comely.
2 Nawasak ang Jerusalem, pero tinutulungan tayo ni Yahweh na itayo ulit ito.
Jehovah doth build up Jerusalem; He gathereth together the outcasts of Israel.
3 Ibinabalik niya ang mga taong dinala sa ibang bayan. Pinalalakas niya ulit ang mga pinanghihinaan ng loob at pinagagaling ang kanilang mga sugat.
He healeth the broken in heart, And bindeth up their wounds.
4 Siya ang lumikha ng mga bituin.
He counteth the number of the stars; He calleth them all by [their] names.
5 Dakila at makapangyarihan si Yahweh, at walang kapantay ang kaniyang karunungan.
Great is our Lord, and mighty in power; His understanding is infinite.
6 Itinataas ni Yahweh ang mga inaapi, at ibinababa niya ang mga masasama.
Jehovah upholdeth the meek: He bringeth the wicked down to the ground.
7 Umawit kay Yahweh ng may pasasalamat; gamit ang alpa, umawit ng papuri para sa ating Diyos.
Sing unto Jehovah with thanksgiving; Sing praises upon the harp unto our God,
8 Tinatakpan niya ang kalangitan ng mga ulap at hinahanda ang ulan para sa lupa, na nagpapalago ng mga damo sa mga kabunkukan.
Who covereth the heavens with clouds, Who prepareth rain for the earth, Who maketh grass to grow upon the mountains.
9 Binibigyan niya ng pagkain ang mga hayop at mga inakay na uwak kapag (sila) ay umiiyak.
He giveth to the beast his food, [And] to the young ravens which cry.
10 Hindi siya humahanga sa bilis ng kabayo o nasisiyahan sa lakas ng binti ng isang tao.
He delighteth not in the strength of the horse: He taketh no pleasure in the legs of a man.
11 Nasisiyahan si Yahweh sa mga nagpaparangal sa kaniya, sa mga umaasa sa katapatan niya sa tipan.
Jehovah taketh pleasure in them that fear him, In those that hope in his lovingkindness.
12 Purihin niyo si Yahweh, kayong mga mamamayan ng Jerusalem! Purihin niyo ang inyong Diyos, Sion.
Praise Jehovah, O Jerusalem; Praise thy God, O Zion.
13 Dahil pinalalakas niya ang rehas ng inyong mga tarangkahan, pinagpapala niya ang mga batang kasama ninyo.
For he hath strengthened the bars of thy gates; He hath blessed thy children within thee.
14 Pinagyayaman niya ang mga nasa loob ng inyong hangganan, pinasasaya niya kayo sa pamamagitan ng pinakamaiinam na trigo.
He maketh peace in thy borders; He filleth thee with the finest of the wheat.
15 Pinadadala niya ang kaniyang kautusan sa mundo, dumadaloy ito nang maayos.
He sendeth out his commandment upon earth; His word runneth very swiftly.
16 Ginagawa niyang parang nyebe ang lana, pinakakalat niya ang mga yelo na parang abo.
He giveth snow like wool; He scattereth the hoar-frost like ashes.
17 Nagpapaulan siya ng yelo na parang mumo, sinong makatitiis ng ginaw na pinadala niya?
He casteth forth his ice like morsels: Who can stand before his cold?
18 Ipinahahayag niya ang kaniyang utos at tinutunaw ito, pina-iihip niya ang hangin at pinadadaloy niya ang tubig.
He sendeth out his word, and melteth them: He causeth his wind to blow, and the waters flow.
19 Ipinahayag niya ang kaniyang salita kay Jacob, ang mga alituntunin niya at makatuwirang mga utos sa Israel.
He showeth his word unto Jacob, His statutes and his ordinances unto Israel.
20 Hindi niya ginawa ito sa ibang bayan, wala silang alam sa kaniyang mga utos. Purihin si Yahweh.
He hath not dealt so with any nation; And as for his ordinances, they have not known them. Praise ye Jehovah.
