< Mga Awit 139 >

1 Yahweh, sinayasat mo ako at kilala.
Господи, искусил мя еси и познал мя еси: ты познал еси седание мое и востание мое.
2 Alam mo kung kailan ako uupo at babangon; kahit malayo ka sa akin nauunawaan mo ang aking saloobin.
Ты разумел еси помышления моя издалеча:
3 Minamasdan mo ang aking daan at kapag ako ay nahihiga; alam mo ang lahat sa aking pamumuhay.
стезю мою и уже мое Ты еси изследовал и вся пути моя провидел еси.
4 Yahweh, wala akong sinasabi na hindi mo lubos na alam.
Яко несть льсти в языце моем: се, Господи, Ты познал еси
5 Sa likuran at harapan ay nandoon ang iyong mga kamay sa akin.
вся последняя и древняя: Ты создал еси мя и положил еси на мне руку Твою.
6 Ang ganoong kaalaman ay labis para sa akin; ito ay labis na mataas at hindi ko ito kayang maunawaan.
Удивися разум Твой от мене, утвердися, не возмогу к нему.
7 Saan ako maaaring pumunta para makatakas mula sa iyong Espiritu? Saan ako makakalayo mula sa iyong presensiya?
Камо пойду от Духа Твоего? И от лица Твоего камо бежу?
8 Kung aakyat ako sa kalangitan, naroon ka; kung gagawa ako ng higaan sa sheol, makikita na naroon ka. (Sheol h7585)
Аще взыду на небо, Ты тамо еси: аще сниду во ад, тамо еси. (Sheol h7585)
9 Kung lilipad ako palayo sa mga pakpak ng umaga at pupunta para mamuhay sa pinakamalayong mga bahagi sa kabila ng karagatan,
Аще возму криле мои рано и вселюся в последних моря,
10 kahit doon ang iyong kamay ang aakay sa akin, at ang iyong kanang kamay ang hahawak sa akin.
и тамо бо рука Твоя наставит мя, и удержит мя десница Твоя.
11 Kung sasabihin ko, “Tiyak na itatago ako ng kadiliman at ang gabi ang aking magiging liwanag;”
И рех: еда тма поперет мя? И нощь просвещение в сладости моей.
12 hindi makakapagtago kahit ang kadiliman mula sa iyo. Lumiliwanag ang gabi tulad ng umaga, dahil ang kadiliman at liwanag ay magkatulad sa iyo.
Яко тма не помрачится от Тебе, и нощь яко день просветится: яко тма ея, тако и свет ея.
13 Ikaw ang humulma sa aking pagkatao; ikaw ang humulma sa akin sa sinapupunan ng aking ina.
Яко Ты создал еси утробы моя, восприял мя еси из чрева матере моея.
14 Magpapasalamat ako sa iyo, dahil ang iyong mga gawa ay kahanga-hanga at kamangha-mangha. Alam na alam mo ang aking buhay.
Исповемся Тебе, яко страшно удивился еси: чудна дела Твоя, и душа моя знает зело.
15 Ang aking katawan ay hindi naitago mula sa iyo noong ako ay lihim na binuo, noong ako ay magulong nilikha sa kailaliman ng mundo.
Не утаися кость моя от Тебе, юже сотворил еси в тайне, и состав мой в преисподних земли.
16 Nakita mo ako sa loob ng sinapupunan; ang lahat ng araw na nakatalaga para sa akin ay nakatala sa iyong libro kahit bago pa ito ang unang nangyari.
Несоделанное мое видесте очи Твои, и в книзе Твоей вси напишутся: во днех созиждутся, и никтоже в них.
17 Napakahalaga ng iyong kaisipan sa akin, O Diyos! Napakalawak ng kanilang kabuuan.
Мне же зело честни быша друзи Твои, Боже, зело утвердишася владычествия их:
18 Kung susubukan ko itong bilangin, (sila) ay higit pa sa bilang ng mga buhangin. Sa aking paggising, ako ay nasa iyo pa rin.
изочту их, и паче песка умножатся: востах, и еще есмь с Тобою.
19 Kung iyo lamang papatayin ang masasama, O Diyos; lumayo sa akin, ikaw na marahas na tao.
Аще избиеши грешники, Боже: мужие кровей, уклонитеся от мене.
20 (Sila) ay naghihimagsik laban sa iyo at kumikilos nang may pandaraya; ang iyong mga kaaway ay nagsisinungaling.
Яко ревниви есте в помышлениих, приимут в суету грады Твоя.
21 Hindi ko ba kapopootan ang mga napopoot sa iyo, Yahweh? Hindi ko ba kasusuklaman silang lumalaban sa iyo?
Не ненавидящыя ли Тя, Господи, возненавидех, и о вразех Твоих истаях?
22 Lubos ko silang kinapopootan; (sila) ay naging mga kaaway ko.
Совершенною ненавистию возненавидех я: во враги быша ми.
23 Siyasatin mo ako, O Diyos, at kilalanin mo ang aking puso; subukin mo ako at alamin ang aking saloobin.
Искуси мя, Боже, и увеждь сердце мое: истяжи мя и разумей стези моя:
24 Tingnan mo kung mayroong masamang paraan sa akin, at pangunahan mo ako sa daan ng walang hanggan.
и виждь, аще путь беззакония во мне, и настави мя на путь вечен.

< Mga Awit 139 >