< Mga Awit 129 >

1 “Mula pa ng aking kabataan madalas akong lusubin nila,” hayaang sabihin ng Israel.
Hac ilahisi Gençliğimden beri bana sık sık saldırdılar; Şimdi söylesin İsrail:
2 “Mula pa ng aking kabataan, nilusob nila ako, pero hindi nila ako natalo.
“Gençliğimden beri bana sık sık saldırdılar, Ama yenemediler beni.
3 Inararo ng mga mang-aararo ang aking likuran; gumawa (sila) ng mahabang ukit na daan.
Çiftçiler saban sürdüler sırtımda, Upuzun iz bıraktılar.”
4 Si Yahweh ay matuwid, pinutol niya ang mga lubid ng masama.”
Ama RAB adildir, Kesti kötülerin bağlarını.
5 Nawa malagay silang lahat sa kahihiyan at tumalikod silang mga napopoot sa Sion.
Siyon'dan nefret eden herkes Utanç içinde geri çekilsin.
6 Nawa maging tulad (sila) ng mga damo na nasa bubungan na nalalanta bago pa ito lumago,
Damlardaki ota, Büyümeden kuruyan ota dönsünler.
7 na hindi na maaaring punuin ang kamay ng manggagapas o ang dibdib nilang nagtatali ng mga bungkos.
Orakçı avucunu, Demetçi kucağını dolduramaz onunla.
8 Nawa huwag sabihin ng mga dumadaan, “Nawa ang pagpapala ni Yahweh ay sumainyo; pinagpapala namin kayo sa pangalan ni Yahweh.”
Yoldan geçenler de, “RAB sizi kutsasın, RAB'bin adıyla sizi kutsarız” demezler.

< Mga Awit 129 >